Το 2011 ο Matthew McConnaughey πρωταγωνιστούσε στην ταινία Killer Joe, την ίδια χρονιά που είχε παίξει στο Lincoln Lawyer, και με τις ερμηνείες του έδειχνε ότι είχε αλλάξει πια υποκριτικά. 10 χρόνια μετά, ο Γιάννης Στάνκογλου επιλέγει αυτή την ταινία του Tracy Letts, για να σηματοδοτήσει μια δική του αλλαγή θεατρικά, αυτή της μετάβασης από την εποχή του ηθοποιού σε αυτή του ηθοποιού-σκηνοθέτη.

Το στόρι: Κάπου στο Τέξας, στο Ντάλας για την ακρίβεια, ο Κρις πηγαίνει στο σπίτι του πατέρα του, του Άνσελ, που ζει με τη νέα του σύντροφο, τη Σάρλα, και την Ντότι, την κόρη του από τον γάμο με τη μητέρα του Κρις. Ο Κρις και η Ντότι είναι αδέρφια που έπρεπε να επιλέξουν στρατόπεδα.

Ο Κρις είναι σε άσχημη κατάσταση, χρωστάει λεφτά σε μαφιόζους και πρέπει να βρει από κάπου έσοδα. Ο Άνσελ δεν έχει να τον βοηθήσει, αλλά και να είχε, δύσκολα θα τον άφηνε η Σάρλα να τα δώσει. Έτσι, ο Κρις σκέφτεται ότι η μόνη λύση είναι να πεθάνει η μάνα του, που έχει ασφάλεια 50 χιλιάρικα και είναι μια γυναίκα πρακτικά νεκρή, αφού παίρνει ναρκωτικά, είναι βίαιη, έχει πνευματικά πετάξει από την πραγματικότητα.

Κρις, Άνσελ και Ντότι συμφωνούν στο να αναθέσουν στον Τζο, τον Killer Joe, έναν μπάτσο του Ντάλας που αναλαμβάνει έναντι αδράς αμοιβής να βγάλει από τη μέση αυτούς που του υποδεικνύουν. Ο Τζο δεν είναι ένας άνθρωπος παίξε-γέλασε. Αν δεν είσαι τύπος και υπογραμμός απέναντι του, την πάτησες.

Η αμοιβή του είναι 25 χιλιάρικα. Και τα θέλει ντούκου και εκ των προτέρων. Ο Κρις και ο Άνσελ του λένε πως θα τον πληρώσουν μόλις πάρουν τα 50 χιλιάρικα. Ο Killer Joe προτείνει να κρατήσει ως προκαταβολή την Ντότι μέχρι να του δώσουν τα λεφτά. Την αποπλανά, κάνει σεξ μαζί της καθημερινά και αποτελεί τον βραχνά της οικογένειας, με τον Κρις να νιώθει οικτρά που πούλησε έτσι την αδερφή του. Η Ντότι δείχνει πάντως να γοητεύεται βαθιά από τον Killer Joe.

Στο τέλος, αποκαλύπτεται μια απάτη που τη γνώριζε εξ αρχής η Σάρλα και ο Τζο θα θελήσει να εκδικηθεί. Θα χτυπήσει τη Σάρλα, θα επιτεθεί στον Κρις και τον Άνσελ. Η Ντότι θα αποφασίσει εκείνη τη στιγμή πως ήρθε η ώρα της για να γίνει κυρία του εαυτού της και να βάλει τέλος σε αυτή την κατάσταση.

Ένα σχόλιο για το Killer Joe

Η παράσταση είναι δομημένη με τέτοιο τρόπο ώστε όλα να αφορούν τους ηθοποιούς και το παιχνίδι με το φως και τη βροχή. Οι ερμηνείες της Ναταλίας Σουίφτ και της Δήμητρας Λημνιού είναι ιδανικές για την οπτική που έχει επιλέξει ο Στάνκογλου. Ο Κώστας Νικούλι δείχνει και σε αυτόν τον ρόλο πως είναι ηθοποιός-χαμαιλέων, ηθοποιός υψηλού επιπέδου που μπορεί να προσαρμοστεί σε κάθε ανάγκη. Κι ο Στάνκογλου είναι ο γνωστός Στάνκογλου. Ένας τύπος που θα μπορούσε να σηκωθεί τώρα από το κρεβάτι και να μπει κατευθείαν στο ρόλο, ακόμα και με την τσίμπλα στο μάτι.

Το Killer Joe έχει κάποια αδύναμα σημεία στο πρώτο μισάωρο του, αλλά αυτό είναι και ζήτημα τριβής των ηθοποιών που όσο προχωρούν οι παραστάσεις και διαβάζουν τις αντιδράσεις του κοινού, κάνουν τις αλλαγές που χρειάζονται. Η δική μου κρίση βασίζεται στην ανεπίσημη πρεμιέρα, οπότε δεν μπορεί να είναι απόλυτα συμβατή.

Από το σημείο που ο Τζο είναι σε δείπνο με την Ντότι και την αποπλανά, η παράσταση μπαίνει σε μια κατεύθυνση, σε μια ροή οργανική και φτάνει στην κατάλληλη θέση για να εκτοξευτεί στις στιγμές της κορύφωσης που είναι φυσικά οι σκηνές της βίας και του απολυταρχικού χαρακτήρα του Killer Joe.

Συντελεστές

Μετάφραση: Γιάννης Σακαρίδης, Ντενίς Νικολάκου

Σκηνοθεσία: Γιάννης Στάνκογλου

Δραματουργική επεξεργασία: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου

Σκηνικά&Κοστούμια: Αλεξία Θεοδωράκη

Μουσική: Φώτης Σιώτας

Χορογραφία: Έντι Λάμε

Φωτισμοί: Γιώργος Καρβέλας

Βοηθός Σκηνοθέτη: Πανάγος Ιωακείμ

Φωτογραφίες& Βίντεο: Πάτροκλος Σκαφίδας

Γραφιστική επιμέλεια:  Μάριος Γαμπιεράκης

Παίζουν

Γιάννης Στάνκογλου

Κώστας Νικούλι

Κωνσταντίνος Σειραδάκης

Δήμητρα Λημνιού

Ναταλία Σουίφτ

Πληροφορίες εδώ.