Περιεχόμενα
Η «Μήδεια» του Ευριπίδη παρουσιάζεται σε μεγάλη περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, με τη Μαρία Κίτσου στο ρόλο της Μήδειας και τον Φάνη Μουρατίδη στο ρόλο του Ιάσονα, σε σκηνοθεσία της Λέας Μαλένη.
Η «Μήδεια» αναδείχτηκε από τον Ευριπίδη σε διαχρονικό σύμβολο της αιώνιας μάχης ανάμεσα στα δύο φύλα. Μια τραγωδία πάθους, ένα εναλλασσόμενο παιχνίδι ισορροπίας μεταξύ ζωής και θανάτου, με άξονα και επίκεντρο τον έρωτα. Μια τραγική ιστορία που έμεινε διαχρονική στους αιώνες.
Ο Ευριπίδης, μάρτυρας της προσφυγιάς, της απώλειας και του πολέμου και διαχρονικός προφήτης της αλήθειας, γράφει για τις καταστρεπτικές συνέπειες του ανεξέλεγκτου πάθους στον άνθρωπο, της περιθωριοποίησης και του αποκλεισμού.
Η αρχετυπική πάλη μεταξύ αρσενικού και θηλυκού και η σύγκρουση ανάμεσα στην αρχέγονη πίστη των όρκων και τον στείρο ορθολογισμό, αναδεικνύει την εικόνα μιας κοινωνίας με συγκεκριμένο υλιστικό προσανατολισμό. Μια αναγωγή στην Αθήνα της εποχής και στην επεκτατική πολιτική παντός καιρού, που σκοτώνει τα παιδιά της στο βωμό της δύναμης, της εξουσίας και του κέρδους.
Μήδεια: ένα τραγικό πρόσωπο που ακροβατεί ανάμεσα στο θάνατο και την προδοσία
Ο Ιάσονας αποφασίζει να εγκαταλείψει τη Μήδεια, για να παντρευτεί τη Γλαύκη, κόρη του βασιλιά της Κορίνθου, Κρέοντα, διεκδικώντας μερίδιο στην εξουσία. Ο Κρέοντας αποφασίζει να εξορίσει τη Μήδεια και τα παιδιά από την πόλη, με τη συναίνεση του πατέρα τους.
Μετά την προδοσία του Ιάσονα και την καταπάτηση των όρκων, η Μήδεια, αποφασίζει να τον εκδικηθεί, εμπλέκοντας και τα παιδιά στα σχέδιά της για εκδίκηση, στέλνοντάς τα να προσφέρουν θανάσιμα δώρα στη νέα βασιλική σύζυγο του πατέρα τους: χρυσό πέπλο και χρυσό στεφάνι. Εκείνη τα φοράει και πεθαίνει.
Όπως πεθαίνει κι ο Κρέοντας, μόλις την παίρνει στην αγκαλιά του. Η Μήδεια σκοτώνει τα παιδιά της, επιβιβάζεται σε άρμα-δώρο του Ήλιου που το οδηγούν φτερωτοί δράκοντες και καταφεύγει στην Αθήνα.
Σκηνοθετικό σημείωμα:
Η ισορροπία του σύμπαντος έχει διαταραχθεί. Το αίμα ξεπληρώνεται με αίμα. Άλλη μια επώδυνη θυσία πρέπει να γίνει για να καθαρίσει την προηγούμενη και να επαναφέρει την κοσμική τάξη. Η Μήδεια γνωρίζει. Έχει την κατάρα της Σοφίας, έχοντας ποτίσει με το αίμα του Προμηθέα απ’ τα βουνά του Καυκάσου τα βότανα των ιερών τελετών της.
Ξένη. Προδομένη. Πρόσφυγας. Γυναίκα- τρόπαιο, όχημα εξουσίας για έναν άντρα που τη χρησιμοποιεί μόνο για να πετύχει τον σκοπό του.
Η αιώνια πάλη μεταξύ αρσενικού και θηλυκού και η σύγκρουση ανάμεσα στην αρχέγονη πίστη των όρκων και τον στείρο ορθολογισμό, ενδεικτικό μιας κοινωνίας με συγκεκριμένο υλιστικό προσανατολισμό. Μια αναγωγή στην Αθήνα της εποχής και στην επεκτατική πολιτική παντός καιρού, που σκοτώνει τα παιδιά της στο βωμό της δύναμης, της εξουσίας και του κέρδους.
Τα αρχέτυπα παραμένουν αρχέτυπα, σ’ έναν μύθο που εκσυγχρονίζεται, με σημείο Μηδέν το Σήμερα· σε μια ατέρμονη, καταραμένη πάλη επιβίωσης του ανθρώπινου γένους, όπως αυτήν που σηκώνει στους ώμους του ο Σίσυφος, ως αποτέλεσμα της τιμωρίας του από τους Θεούς.
(Λέα Μαλένη)
Ταυτότητα παράστασης
Διανομή:
ΜΗΔΕΙΑ: Μαρία Κίτσου
ΙΑΣΟΝΑΣ: Φάνης Μουρατίδης
ΤΡΟΦΟΣ: Ελένη Καστάνη
ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ: Θοδωρής Κατσαφάδος
ΑΙΓΕΑΣ: Βαγγέλης Αλεξανδρής
ΚΡΕΟΝΤΑΣ: Λαέρτης Μαλκότσης
ΑΓΓΕΛΟΣ: Αλμπέρτο Φάις
ΧΟΡΟΣ:
Αλίκη Αβδελοπούλου
Στέλλα Ράπτη
Έλενα Χατζηαυξέντη
Μυρτώ Παπά Αργυροπούλου
Γωγώ Παπαϊωάννου
Μυρτώ Καστρινάκη Μεϊτάνη
Συντελεστές:
Μετάφραση: Μίνως Βολανάκης
Σκηνοθεσία: Λέα Μαλένη
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς
Κοστούμια: Kλαιρ Μπρέισγουελ
Κίνηση: Φρόσω Κορρού
Σχεδιασμός Φωτισμού: Νίκος Σωτηρόπουλος
Μουσική Διδασκαλία: Χρίστος Θεοδώρου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Σταυριάνα Καδή
Βοηθός σκηνογράφου: Νικόλας Κανάβαρης
Βοηθός ενδυματολόγου: Κυράννα Γκιόκα
Διαφήμιση – Social Media: Renegade Media/Βασίλης Ζαρκαδούλας
Φωτογραφίες: Έλενα Γιουνανλή
Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη
Οργάνωση Παραγωγής: Ντόρα Βαλσαμάκη
Επικοινωνία-Προβολή: Μαρκέλλα Καζαμία
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/mideia-tou-eyripidi/
