Μόλις πριν λίγες ημέρες, η παράσταση της Λένας Κιτσοπούλου, «Σφήκες», στην Επίδαυρο, βρέθηκε στο επίκεντρο, με το όνομα της ίδιας να γίνεται μάλιστα και trend στο Twitter. Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, συνέβη ακριβώς το ίδιο, αλλά με το έργο «Μήδεια» του Ευρυπίδη, αυτή τη φορά.
Το έργο παρουσίασε ο Γερμανός σκηνοθέτης Φρανκ Κάστορφ, ενώ το σκηνικό που στήθηκε στη σκηνή του αρχαίου θεάτρου ήταν δια χειρός Αλεξάνταρ Ντένιτς. Επρόκειτο για ένα σκηνικό με αντίσκηνα, πλαστικά μπουκάλια και σκουπίδια.
Στο φόντο υπήρχε, επίσης, μια τεράστια οθόνη με συνεχείς προβολές των καταναλωτικών αγαθών του καπιταλιστικού παραγωγικού μηχανισμού, με την επιγραφή γνωστού αναψυκτικού. Αυτά ήταν που ενόχλησαν και τους θεατές, ορισμένοι εκ των οποίων σηκώθηκαν και έφυγαν την ώρα της παράστασης φωνάζοντας ντροπή εις βάρος των καλλιτεχνών.
Σκουπίδια στην #Επίδαυρο απο μια παράσταση πραγματικά για τα σκουπίδια. Αυτή η αθλιότητα να παίζεται στο πιο ιστορικό θέατρο της ανθρωπότητας η κάθε αρρωστημένη σκέψη κάθε ηλίθιου/ας ήρθε η ώρα να τελειώσει!😡 pic.twitter.com/4hLth8sHAi
— Catherine, Duchess of Cambridge (@aikarerina) July 23, 2023
Φεύγω από την #επιδαυρο, πήγα να δω #μηδεια ,πραγματικά αυτό που νιώθω είναι αποτροπιασμός,ντροπή και θυμός!Με δούρειο ίππο ένα αρχαίο δράμα ο σκηνοθέτης χρησιμοποίησε την σκηνή για να παρουσιάσει σκουπίδια,εξαπατώντας τους πάντες, οι οποίο έφευγαν από το θέατρο φωνάζοντας ΝΤΡΟΠΗ
— Estrella (@Estrellaisfine) July 22, 2023
Για ακόμη μια φορά, λοιπόν, ξεκίνησε μια συζήτηση σχετικά με το αν υπάρχει ιδεοληψία για το ποιες παραστάσεις πρέπει να ανεβαίνουν στην Επίδαυρο και να συμπεριλαμβάνονται στο πρόγραμμα του φεστιβάλ. Η παράσταση Μήδεια, ενόχλησε ακόμα και για τις ώρες που διήρκησε, ξεπερνώντας τις τρεις, που φαίνεται να κούρασε τους θεατές.
Την περασμένη εβδομάδα ήταν η μπασκέτα στη σκηνή που έφερε τις αντιδράσεις για την Κιτσοπούλου, τώρα ήταν τα σκουπίδια στη «Μήδεια», θεωρώντας ότι μολύνουν την Επίδαυρο με την πρωτοπορία τους. Ίσως, βέβαια, το έργο και η υποκριτική των καλλιτεχνών να έπρεπε να ενδιαφέρει περισσότερο τους θεατές, παρά τα σκηνικά που στήνονται.