Πέθανε ο σημαντικός Έλληνας ζωγράφος Μάκης Θεοφυλακτόπουλος σε ηλικία σε ηλικία 84 ετών από επιπλοκές που προκλήθηκαν από πνευμονία. Τις τελευταίες μέρες νοσηλευόταν διασωληνωμένος.
Ο Μάκης Θεοφυλακτόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Φοίτησε στην ΑΣΚΤ της Αθήνας με τον Γ. Μόραλη (1961-1967). Από το 1969 έζησε εκτός Ελλάδος, εργαζόμενος κατά διαστήματα στην Ελβετία, τη Γαλλία και τέλος στη Νέα Υόρκη με υποτροφία Ford (1971). Επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα το 1975.
Στο μεγαλύτερο μέρος της ζωγραφικής του κυριαρχεί η ανθρώπινη μορφή και η σχέση της με το χώρο. Η επεξεργασία των διαφόρων εκδοχών αυτής της σχέσης ξεκινάει ήδη από το παλιότερο και δημοφιλέστερο θέμα του, τη Φιγούρα του μοτοσυκλετιστή που άλλοτε απειλεί σαν εικόνα της εξουσίας, άλλοτε κινδυνεύει ο ίδιος από τη μέθη της ταχύτητας.
Η εξωτερική περιγραφή της κινούμενης φιγούρας αντικαθίσταται βαθμιαία από την αίσθηση της κίνησης μέσα στην ίδια τη ζωγραφική. Η ανάδειξη αυτού του στοιχείου θα γίνει το κλειδί για την εξέλιξη της δουλειάς του. Οι φιγούρες του είναι συνήθως αναγνωρίσιμες, συχνά μοναχικές μέσα στο χώρο και σπανιότερα σε ολιγοπρόσωπες σκηνές.
Στα πιο αφαιρετικά έργα του, το θέμα σχεδιάζεται υπαινικτικά, κάποτε μόνο με ένα περίγραμμα, διατηρώντας όμως την ένταση της παρουσίας του και το ρόλο του στη σύνθεση. Εκτός από τη ζωγραφική με λάδι ή ακρυλικό, έχει κάνει πολλά σχέδια με κάρβουνο και τα τελευταία χρόνια, χρησιμοποιεί συχνά κραγιόνια και μικτά υλικά.
Η δυναμική εξπρεσιονιστική γραφή, το ελλειπτικό αλλά στιβαρό σχέδιο, η κίνηση του πλούσιου χρωματικού υλικού και η σύνθετη επεξεργασία του ζωγραφικού χώρου είναι τα κύρια εικαστικά χαρακτηριστικά που συνέχουν το έργο του. Μέσω αυτών διοχετεύεται η ενέργεια της πινελιάς, άλλοτε προς την επιφάνεια του πίνακα άλλοτε προς το βάθος, ανάλογα με τις εκφραστικές ανάγκες που επικρατούν σε κάθε εξελικτική φάση του έργου του.
Το 1988 εκλέχτηκε καθηγητής ζωγραφικής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, όπου δίδαξε έως το 2005.
Έχει παρουσιάσει το έργο του σε είκοσι περίπου ατομικές εκθέσεις και σε πολλές ομαδικές, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Συμμετείχε στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (1977), στα Europalia (Βρυξέλλες 1982), στην Περιοδεύουσα Έκθεση Ελληνικής Ζωγραφικής της Τουλούζης (1986), κ.ά. Το 2010 οργανώθηκε μεγάλη αναδρομική του έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη με τίτλο Τύχες της Ύλης, Ζωγραφική 1960-2010.
