Αν κοιτάξω στις δικές μου αναμνήσεις, της Γεωργίας που ήταν παιδί – σήμερα είναι ακόμα εδώ το παιδί, έφυγε όπως οι ντελιβεράδες, δηλαδή δεν έφυγε – θα με δω α λα μπρατσέτα με τη μαμά μου στην Καλλιθέα. Να κινούμαστε μέσα σε βιβλιοπωλεία και τώρα να αγαπώ τις λέξεις και να τις αναστοχάζομαι. Ένα βιβλιοπωλείο μου έμαθε να κλίνω τα ρήματα σε κάθε πρόσωπο και όταν κλείνω ένα βιβλίο, να ανοίγω το επόμενο. Ένα βιβλιοπωλείο που άνοιξε πριν 1 χρόνο, ο Σελιδοδείκτης, θα μαθαίνει τώρα σε κάποια άλλη Γεωργία τις δικές της κλίσεις.

Άλφα Ενικό

Πηγαίνω στα βιβλιοπωλεία για να ζήσω ομορφότερα. Για να αγγίξω τα βιβλία-σαν τα σώματα κι αυτά, έχουν υφή, ζητούν αφή.

Εκεί, συναντιέμαι με το βλέμμα και με το χαμόγελο. Με ιστορίες που έχω διαβάσει και τώρα θέλω να δωρίσω, με ένα κορίτσι δεκαοχτώ χρονών που ξέρω πως ποτέ δεν θα πάψει να λατρεύει το διάβασμα, με έναν ωραίο που ποτέ δεν κοιτάζει εμένα, αλλά εκείνη που έξω από το βιβλιοπωλείο μιλά στη διαπασών στο κινητό της.

Εκείνη που μιλά στη διαπασών στο κινητό της έχει τόσο μεγάλα νύχια και τόσο καταπληκτικά μαλλιά που δεν ξέρει ότι όλοι οι μεγάλοι ποιητές θα προτιμούσαν μια συνομιλία μαζί της, από μια επίσκεψη στο βιβλιοπωλείο.

Αλλά είναι θαυμάσιο και το βιβλιοπωλείο. Η λέξη β ι β λ ι ο π ω λ ε ί ο, τόσο όμορφη, αυτό το «π» δημιουργεί ένα φυσικό στοπ στην προφορά της, έτσι να σταθεί λίγο περισσότερο στο στόμα.

Βήτα Ενικό

Παραγγέλνεις τα πάντα από το κινητό. Δεν μιλάς με κόσμο. Σε τρομάζουν τα τηλεφωνήματα. Είσαι μιλένιαλ, είσαι γενιά Ζ, είσαι ό, τι γουστάρεις.

Αλλά το βιβλιοπωλείο δεν το αλλάζεις. Το γλυκό βάρος της σακούλας μετά την σύντομη αγορά. Αυτό το ένα βιβλίο, αυτά τα δύο βιβλία. Τα δώρα σου. Το ένα ανοίγει ήδη στο μετρό. Βιαστικά. Κι όλα μοιάζουν πιο όμορφα, πιο σημαντικά. Έξω από τα παράθυρα με τον κόσμο που τρέχει.

Σελιδοδείκτης

Γάμα Ενικό

Πήγε πρώτη φορά στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς της, κρεμασμένη από το μπράτσο της μάνας της. Η μάνα της σπουδαία βιβλιοφάγος. Αυτή πρωτάρα, μονοψήφιος αριθμός η ηλικία της κι έχει τόσους έρωτες ακόμα να διασχίσει.

Μα πρώτα να διαβάσει. Και τα μάτια της να τρέξουν με την Άλκη Ζέη και τον Μενέλαο Λουντέμη.

Να έχει πάντα να λέει πως η μάνα της της έκανε δυο καλά: την έφερε στον κόσμο και στο Βιβλιοπωλείο.

Άλφα Πληθυντικό

Πηγαίνουμε κάθε Σάββατο, την ώρα που μας εξυπηρετεί. Πίνουμε καφέ στο χέρι, ο καφές ζεσταίνεται, ο καφές κρυώνει, εμείς φιλιόμαστε. Σου διαλέγω ποίηση. Μου διαλέγεις φιλοσοφία. Δεν την διαβάζω ποτέ, την στολίζω στην βιβλιοθήκη με καμάρι.

Διαβάζουμε το βράδυ γυμνοί ο ένας στον άλλον.

Μήπως όλα αυτά τα έχουμε δει σε κάποια ταινία; Μήπως κάποιος μας σκηνοθετεί έτσι όπως μπαίνουμε αγκαλιά στα βιβλιοπωλεία της ζωής μας;

Βήτα Πληθυντικό

Να βάλετε γυαλιά ηλίου και να βγείτε έξω. Να περπατήσετε, να αναπνεύσετε, να απολαύσετε. Ναι, ακόμα και την θλίψη. Κι αν γυρέψετε καθρέφτες, μπείτε μέσα στον Σελιδοδείκτη, στην Καλλιθέα. Την Καλλιθέα του Δεηβοριά, της Νάσιας, τη δική μου, τη δική σας Καλλιθέα, με αυτή τη γκρίζα της ορμή που μιμείται το κέντρο της πόλης ανεπιτυχώς και χαίρεται.

 

Εκεί, θα βρείτε εκείνο το βιβλίο που είχατε πει πως θέλετε να διαβάσετε. Πάρτε το, σφίξτε το, είναι δικό σας. Κοστίζει όσο το ποτό σας απόψε. Σε έναν κόσμο τέλειο, τα βιβλία θα φύτρωναν στη γη, οι συγγραφείς θα ήταν μέλισσες και ο Θεός βιβλιοπώλης τ’ ουρανού μας.

Σελιδοδείκτης

Γάμα Πληθυντικό

Περνούν τα βιβλία σαν τα χρόνια μας κι είναι γεμάτα δάκρυα και χαχανητά. Είναι η παιδική μας ηλικία, οι έρωτές μας, οι χωρισμοί, η μητρότητά μας, ο γάμος μας, τα γηρατειά μας, τα παραμύθια στων παιδιών μας τα παιδιά.

Τραγούδια σιωπηλά κλειδωμένα σε ωραία εξώφυλλα και οπισθόφυλλα. Κι όταν ανοίγουν, εκεί στη μέση, μας αγκαλιάζουν στοργικά, μας θυμίζουν πως πεθαίνουμε πριν από αυτά. Στοργικά κειμήλια της ύπαρξής μας, ντεκόρ της καρδιάς μας και των δεκάδων μας σπιτιών.

Πάντα κάποια ξεχασμένα, δανεισμένα, βρεγμένα από θαλασσινό νερό κι από βροχή.

Τα ωραιότερά μας.

Τα βιβλία μας. Που έχουν ενδιάμεσο σταθμό τα βιβλιοπωλεία. Έχοντας ξεκινήσει μέσα σε ένα μυαλό, σε μια ψυχή. Και θέλοντας πάντοτε μέσα εκεί, σε χιλιάδες μυαλά και ψυχές, να ταξιδεύουν.

Σελιδοδείκτης, Ανδρομάχης 59-61, Καλλιθέα

Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:

«Η Καρδιά μου πού ανήκει;» της Ελένης Αλεξανδροπούλου

Βιβλία να διαβάσεις το Πάσχα: Ανατροπές, αγωνία και δράση

Ήρθε η άνοιξη και μαζί νέες κυκλοφορίες στην αστυνομική λογοτεχνία