Περιεχόμενα
- Τα 10 κορυφαία αστυνομικά μυθιστορήματα σύμφωνα με τους New York Times
- The God of the Woods, Από τη Liz Moore
- Cahokia Jazz, Από τον Francis Spufford
- The Hunter, Από την Tana French
- Rough Trade, Από την Katrina Carrasco
- Hall of Mirrors, Από τον John Copenhaver
- Blessed Water, Από την Margot Douaihy
- Smoke Kings, Από Jahmal Mayfield
- Swallow the Ghost, Από την Eugenie Montague
- May the Wolf Die, Από την Elizabeth Heider
- Nothing but the Truth, Από την Robyn Gigl
Οι λάτρεις του είδους κυριολεκτικά θα λατρέψουν αυτά τα αστυνομικά μυθιστορήματα… Σε ένα φάσμα μεταξύ τάξης και χάους, με συνεχείς ανατροπές και τίποτα να μην είναι αυτό που φαίνεται, η αστυνομική λογοτεχνία περιγράφει δύο φαινομενικά διαφορετικές καταστάσεις που είναι πάντα αλληλένδετες, διαρκώς μεταβαλλόμενες, χωρίς ποτέ να έχουν διευθετηθεί.
Τα αστυνομικά μυθιστορήματα είναι το είδος λογοτεχνίας που θα ξύσει ηδονικά το μυαλό μας όταν προσπαθήσει να συνδέσει τα ασύνδετα και να βρει την απάντηση που θα συμπληρώσει το κενό. Σε μία δεύτερη ανάγνωση αποτυπώνει πιστά -και καμιά φορά παράδοξα- κοινωνικά φαινόμενα που ίσως δεν έχουμε όλοι βιώσει, καθώς έρχονται σε σύγκρουση με το καθημερινό και υπόκεινται σε περιορισμούς, αλλά έχουμε δει σε πρωτοσέλιδα του Τύπου…
Ακραίες σκέψεις, ακραίες πράξεις και περίπλοκα σχέδια είναι το βασικό «μενού» ενός καλού αστυνομικού μυθιστορήματος. Οι συγγραφείς που ξεχώρισαν φέτος, σύμφωνα με τους New York Times, κατάλαβαν την αποστολή τους: να διευρύνουν τα όρια, να αντανακλούν τον κόσμο στην ακατάστατη δόξα του και όχι σε τακτοποιημένες αφηγήσεις.
Τα 10 κορυφαία αστυνομικά μυθιστορήματα σύμφωνα με τους New York Times
The God of the Woods, Από τη Liz Moore
Από τα αστυνομικά μυθιστορήματα της χρονιάς είναι το «The God of the Woods». Κατά κάποιον τρόπο, αυτή η αλλαγή σκηνής σε ένα γραφικό περιβάλλον που μοιάζει με την καλοκαιρινή κατασκήνωση του Adirondack, όπου εξαφανίζεται η 13χρονη κόρη των πλούσιων ιδρυτών της κατασκήνωσης μια νύχτα του 1975, δημιουργεί μία σημειολογικά τέλεια ιστορία της Moore, η οποία μιλάει για το τίμημα της εξουσίας, το μέγεθος της απώλειας και την ευκολία του αποδιοπομπαίου τράγου.
Cahokia Jazz, Από τον Francis Spufford
Η αφηγηματική τόλμη του «Cahokia Jazz» δεν αποτελεί έκπληξη για όποιον έχει διαβάσει τα προηγούμενα μυθιστορήματα του Spufford. Εδώ ξεκινά να καταγράψει το χρονικό ενός εξαφανισμένου κόσμου που δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να ανθίσει, και τον αφήνει να αναπνεύσει μέσα από τους τραχείς, τζαζ ρυθμούς της hardboiled αστυνομικής λογοτεχνίας.
Στη λαμπρή αφήγηση του Spufford, η Καχόκια της εποχής του 1920 είναι μια ακμάζουσα, καθοδηγούμενη από τους ιθαγενείς αμερικανική πολιτεία που βράζει από φυλετικές εντάσεις. Όταν ένας ξένος φτάνει για να ερευνήσει μια δολοφονία, οι δεσμοί που συνδέουν αυτή την υποτιθέμενη ουτοπία δεν μπορούν παρά να διαλυθούν.
The Hunter, Από την Tana French
Όσοι αγαπούν τα αστυνομικά μυθιστορήματα ήταν τυχεροί που απέκτησαν ένα νέο μυθιστόρημα από τη French, η οποία εδώ και καιρό επιδεικνύει μια νωχελική αλλά απόλυτη γνώση των δυνατοτήτων αφήγησης του είδους. Στο μυθιστόρημα «The Hunter» επιστρέφει ο Αμερικανός και πρώην αστυνομικός Καλ Χάντερ, ο οποίος χτίζει μια νέα ζωή σε ένα ιρλανδικό χωριό και καθοδηγεί έναν έφηβο, τον Τρέι Ρέντι. Αλλά όταν ο κακόβουλος πατέρας του Τρέι επανεμφανίζεται με ένα σχέδιο πλουτισμού, ακολουθεί φόνος. Η French δεν βιάζεται να ξετυλίξει την ιστορία και η υπομονή του αναγνώστη ανταμείβεται πλουσιοπάροχα.
Rough Trade, Από την Katrina Carrasco
Το «σύνδρομο του δεύτερου βιβλίου» έχει επικρατήσει ως συντομογραφία για την ποιοτική πτώση που λέγεται ότι συχνά ακολουθεί ένα επιτυχημένο ντεμπούτο. Υπάρχουν όμως τρεις δεύτερες προσπάθειες, όλα μυθιστορήματα σειράς, που ισοδυναμούν ή ξεπερνούν τους προκατόχους τους. Το πρώτο είναι το «Rough Trade», το ιστορικό θρίλερ της Carrasco με πρωταγωνίστρια την τολμηρή, εκπαιδευμένη από τον Πίνκερτον, λαθρέμπορο οπίου, Άλμα Ροσάλες, το οποίο ξεχειλίζει από τα αξιοθέατα και τις μυρωδιές της Τακόμα στα τέλη του 19ου αιώνα, όπου τα μυστικά στροβιλίζονται και οι προδοσίες αυξάνονται.
Hall of Mirrors, Από τον John Copenhaver
Το «Hall of Mirrors» του Copenhaver φέρνει πίσω το δίδυμο των μανιακών με το έγκλημα Τζούντι Ναϊτινγκέιλ και Φιλίππα Γούάτσον για μια στοιχειωτική εξερεύνηση των κρυφών ζωών και των σκιωδών εαυτών στην Ουάσινγκτον της δεκαετίας του 1950, καθώς παρακολουθούν έναν κατά συρροή δολοφόνο που προσπάθησαν και απέτυχαν να ανατρέψουν πριν από χρόνια.
Blessed Water, Από την Margot Douaihy
Το «Blessed Water» φέρνει πίσω την καλόγρια της Νέας Ορλεάνης, την αδελφή Χολιντέι, η οποία παρουσιάστηκε με καταιγιστικό αποτέλεσμα στο «Scorched Grace». Αυτή τη φορά, η μπαρουτοκαπνισμένη Χολιντέι – «τατουάζ από το σαγόνι μέχρι τα δάχτυλα των ποδιών μου» ανακαλύπτει ένα πτώμα στο ποτάμι «ντυμένο στα μαύρα, όπως εγώ». Είναι ένας ιερέας, και καθώς ερευνά τη δολοφονία του, η πόλη αναστατώνεται.
Smoke Kings, Από Jahmal Mayfield
Τρία ντεμπούτα ξεχώρισαν από τα υπόλοιπα φέτος. Το πρώτο, το «Smoke Kings», είναι η εξέταση του Mayfield για το αν μπορεί ποτέ να υπάρξει πραγματική αποκατάσταση για το κακό που έγινε σε γενιές μαύρων ανθρώπων στην Αμερική. Αν ο μόνος τρόπος είναι να γίνει αυτό με τη βία, ποιο είναι το ηθικό κόστος;
Swallow the Ghost, Από την Eugenie Montague
Παρόμοιες προκλήσεις διαπνέουν το «Swallow the Ghost» της Montague, αν και τα ερωτήματά της περιστρέφονται γύρω από τη δημιουργία και το σπάσιμο των αφηγήσεων του εγκλήματος. Μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο οι τρεις φαινομενικά διαφορετικές ενότητες, με έντονα διαφορετικό ύφος, συνενώνονται γύρω από βαθύτερα ερωτήματα σχετικά με το ποιανού η ιστορία αξίζει περισσότερο να ειπωθεί.
May the Wolf Die, Από την Elizabeth Heider
Η Heider ξεκινάει δυναμικά με το ντεμπούτο της, το οποίο εισάγει την Ιταλίδα ντετέκτιβ Νίκι Σεραφίνο να δουλεύει στο δρόμο (και να παλεύει με πολλούς προσωπικούς δαίμονες) στην κακόφημη, όμορφη, μπαρόκ Νάπολη.
Nothing but the Truth, Από την Robyn Gigl
Στην τέταρτη και πιο ενδιαφέρουσα προσπάθειά της η Gigl γράφει ένα βιβλίο με πρωταγωνίστρια την τρανσέξουαλ δικηγόρο Έριν ΜακΚάμπε από το Νιου Τζέρσεϊ. Η Gigl γράφει καταιγιστικές σκηνές στη δικαστική αίθουσα και ανεβάζει την αγωνία με κάθε κεφάλαιο, αλλά το βάθος με το οποίο αποδίδει την Έριν, την αγάπη της για την οικογένεια και τους φίλους της (και τις περίπλοκες σχέσεις της με αυτούς) είναι αυτό που μου μένει. Ο χαρακτήρας και η ανθρωπιά είναι αυτά που ωθούν αυτή τη σειρά στη συνεχή υπεροχή.
* Πηγή: NYT.com