Η αγαπημένη μου ώρα της μέρας είναι να βυθίζομαι στο μετρό στον κόσμο του Ίρβιν Γιάλομ, του Μπρόιερ, της Σαλομέ και του Νίτσε.
Διαβάζοντας καταπολεμώ τα νεύρα που μου προκαλεί η πολυκοσμία του μετρό και αυτό τον καιρό το «Όταν έκλαψε ο Νίτσε» μου κρατάει ωραία συντροφιά για να εκμεταλλεύομαι τον χαμένο χρόνο της μετακίνησης.
Διαβάστε περισσότερα στο provocateur.gr
