Περιεχόμενα
Το Intronews παρουσιάζει τη 10άδα των πιο ευπώλητων βιβλίων σε Λογοτεχνία και Non Fiction της εβδομάδας (24/04/2023 έως 29/04/2023), σύμφωνα με το βιβλιοπωλείο greekbooks.gr στο Ηράκλειο της Κρήτης (Έβανς 5, 712 02 Ηράκλειο Κρήτης. Τηλέφωνο: +30 2810 286035. Email: evans@greekbooks.gr).
Η δεκάδα των πιο ευπώλητων στην Κατηγορία Μυθιστόρημα είναι:
1.Ιππόκαμπος, Αντώνης Μυλωνάκης, Καστανιώτης
Η Γη δέχεται την εισβολή μιας απόκοσμης ακτινοβολίας που μεταλλάσσει τα ψυχικά δάκρυα σε τοξικά. Όποιος κλαίει από έντονη χαρά ή λύπη χάνει τα μάτια του. Κλονίζονται όλες οι θεμελιώδεις αρχές και τελικά καταρρέουν, ενώ όσοι άνθρωποι απομένουν αντιμετωπίζουν τις μνήμες ως πιθανή απειλή και ζουν απομονωμένοι.
Η Άλις Γουόντερ, ένα κορίτσι που γεννήθηκε μετά την ακτινοβολία, ταξιδεύει με ανυπομονησία για τη Φυλακή – το ασφαλέστερο μέρος στη Νέα Εποχή. Οφείλει όμως να κάνει πρώτα μια στάση για την κηδεία μιας άγνωστης γυναίκας, της μαμάς της. Στο τρένο συναντάει έναν μυστηριώδη άντρα, τον Άλμπερτ, ο οποίος της αποκαλύπτει πως γνώριζε τη μητέρα της από παιδί και της προτείνει να μοιραστεί μια παλιά, κοινή ανάμνησή τους. Η Άλις, αν και απαγορεύεται αυστηρά από τον νόμο, υποκύπτει στον πειρασμό και δέχεται. Πριν το καταλάβει, ένας άλλος, καλύτερος, κόσμος φανερώνεται μπροστά στα μάτια της. Μένει έκθαμβη, αλλά πολύ σύντομα συνειδητοποιεί πως κινδυνεύει…
2.Και οι νεκροί ας θάψουν τους νεκρούς τους, Νίκος Αλμπάτης, νήσος
Αρχές της δεκαετίας του 1950, σ’ ένα χωριό της κρητικής ενδοχώρας, ένα νεαρό αγόρι ανακαλύπτει, στην κηδεία κάποιου συγγενή του, πως έχει την ικανότητα να ακούει τις σκέψεις των νεκρών. Κανείς δεν τον πιστεύει αρχικά, όταν όμως αποδεικνύει δημόσια το αληθές των ισχυρισμών του, ένας θείος του, συνειδητοποιώντας τις δυνατότητες οικονομικής εκμετάλλευσης που ανοίγονται μπροστά τους, τον πείθει να φύγουν απ’ το χωριό και ν’ αρχίσουν να περιοδεύουν στα χωριά του κάμπου προσφέροντας τις υπηρεσίες τους σαν «διερμηνείς των πεθαμένων». Απο χωριό σε χωριό κι από κηδεία σε κηδεία, κάθε νεκρός διηγείται την δική του ιστορία, φανερώνει τα δικά του μυστικά και δίνει τις δικές του απαντήσεις στον γρίφο της ύπαρξης? μόνο που οι νεκροί λένε πάντα την αλήθεια, και οι ζωντανοί δεν θέλουνε αλήθειες να ακούσουν.. «Η επόμενη ήταν Κυριακή και, όπως έκαναν πάντα, είχαν κινήσει πρωί πρωί με τη μητέρα του και την αδερφή του για την εκκλησία. Φυσικά, τα χθεσινά γεγονότα στην κηδεία της γρια-Ξώφαινας είχαν διαδοθεί απο στόμα σε στόμα και αποτελούσαν το κύριο θέμα συζήτησης σ’ ολόκληρο το χωριό. Στον δρόμο για τον Αϊ-Γιώργη, αλλά και μέσα στην εκκλησία, όταν άναψε το κερί κι έπειτα που στάθηκε μπροστά απ’ το ιερό μαζί με τους άλλους άντρες, τα βλέμματα όλων στρέφονταν επάνω του δίχως ίχνος κορoϊδίας πια, αλλά φορτισμένα με ανησυχία, δέος ή φόβο, ενώ τα χείλη τους ψιθύριζαν την ώρα που απο μπροστά τους περνούσε: “Μιλάει με τους νεκρούς!”, “Ακούει τους πεθαμένους!”». (…Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
3.Τζέρι, Αύγουστος Κορτώ, Πατάκης
Τζέρι, αυτό το βιβλίο είναι για σένα.
Γιατί μπήκες στη ζωή μας και τη μεταμόρφωσες.
Σαν όλα τα σκυλιά, είσαι μια ανεξάντλητη μηχανή χαράς, κι η απλή σου ευτυχία, η ευγνωμοσύνη για το κάθε μας χάδι, η αστείρευτη, ανόθευτη αγάπη σου είναι ένα καθημερινό μάθημα – το δώρο μιας καθαρής καρδιάς.
Κι έτσι, Τζεράκι, αυτό το βιβλίο είναι δικό σου,
κι ας μην το διαβάσεις.
Γιατί όποιος αγαπάει, υμνεί. Όποιος αγαπάει, λέει ιστορίες του αγαπημένου.
Αν είχαμε όλοι την ψυχή σου, ο κόσμος θα ’ταν Παράδεισος.
4.Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος, Primo Levi, Άγρα
Στις 22 Φεβρουαρίου 1944, 650 άνθρωποι στάλθηκαν στο Άουσβιτς στοιβαγμένοι σε δώδεκα τρένα για εμπορεύματα. Μόνο ο Πρίμο Λέβι και δύο άλλοι επέζησαν, έπειτα από παραμονή ενός έτους, πριν την απελευθέρωσή τους από τον ρωσικό στρατό τον Ιανουάριο του 1945.
Στο στρατόπεδο ο Λέβι παρατηρεί τα πάντα, θα θυμηθεί τα πάντα, θα αφηγηθεί τα πάντα: το στρίμωγμα στους κοιτώνες· τους συντρόφους που ανακάλυπταν το πρωί νεκρούς από την πείνα και το κρύο· τους εξευτελισμούς και την καθημερινή εργασία, κάτω απ’ τα χτυπήματα των ” Κάπος “· τις περιοδικές ” επιλογές ” όπου ξεχώριζαν τους αρρώστους από τους υγιείς για να τους στείλουν στο θάνατο· τους απαγχονισμούς για παραδειγματισμό· τα τρένα γεμάτα Εβραίους και τσιγγάνους, που οδηγούνταν με την άφιξή τους στα κρεματόρια…
Κι όμως, στην αφήγηση αυτή κυριαρχεί η πλέον εντυπωσιακή αξιοπρέπεια· καμία εκδήλωση μίσους, καμία υπερβολή, καμία εκμετάλλευση των προσωπικών ταλαιπωριών, αλλά ένας ηθικός προβληματισμός πάνω στον πόνο, εξυψωμένος από ένα όραμα ζωής.
Το “Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος”, γραμμένο το 1947, θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας με θέμα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και μία από τις πλέον συγκλονιστικές μαρτυρίες των καιρών μας. Στην Ιταλία από τη δεκαετία του ’60 διδάσκεται στα σχολεία.
Η έκδοση περιλαμβάνει παράρτημα με συνέντευξη του Πρίμο Λέβι στον Philip Roth (“La Stampa”, 26, 27 Νοεμβρίου 1986), ένα κείμενο του Πρίμο Λέβι, “Η μαύρη τρύπα του Άουσβιτς: πολεμική στους Γερμανούς ιστορικούς”, δημοσιευμένο στην εφημερίδα “La Stampa”, 22 Ιαν. 1987, ένα κείμενο του Claudio Magris, “Έπος και μυθιστόρημα στον Πρίμο Λέβι”, δημοσιευμένο στην εφημερίδα “Il Corriere della Sera”, 13 Ιουνίου 1982, και αναλυτική εργοβιογραφία.
5.Ο άντρας μου, Ρουμένα Μπουζάροφσκα, Gutenberg
Έντεκα γυναίκες μιλούν χωρίς ταμπού για την καθημερινότητά τους και τη σχέση με τους συντρόφους τους. Οι αφηγήτριες πλάθουν με τρόπο ανελέητο τα πορτρέτα των ανδρών παρουσιάζοντας τα ελαττώματά τους −μοιχοί, χειριστικοί, υποκριτές, βάναυσοι, απατεώνες, φαντασμένοι−, ενώ αποκαλύπτουν με τόλμη και τον εαυτό τους: τα σχέδια της ζωής τους, τις ήττες, τις ελπίδες, τις ψευδαισθήσεις, αλλά και τις αδυναμίες τους.
Έντεκα ιστορίες, έντεκα παραλλαγές της πατριαρχίας, άλλοτε σκληρά ρεαλιστικές, άλλοτε σουρεαλιστικές ακόμα και αστείες, από τη Ρούμενα Μπουζάροφσκα (Βόρεια Μακεδονία, γενν. 1981), μια από τις πιο επιτυχημένες και αναγνωρίσιμες συγγραφείς στα Βαλκάνια. Το βιβλίο Ο άντρας μου έχει ήδη μεταφραστεί στις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες και έχει εκδοθεί από μεγάλους και ιστορικούς εκδοτικούς οίκους.
6.Μινώταυρος, Δημήτρης Στεφανάκης, Μεταίχμιο
Κρήτη, 1894. Το φονικό σ’ ένα χωριό του Νότου αναγκάζει τον Γιαννιό Αστάκη να καταφύγει στο Μεγάλο Κάστρο, την πολύχρωμη πολιτεία, το Ηράκλειο της Δύσης και της Ανατολής. Ο έρωτάς του με την πάμπλουτη Μαργώ Μποτέλλη θα αποδειχτεί κάτι περισσότερο από νεανική περιπέτεια. Οι δυο τους ζούνε το τέλος της Τουρκοκρατίας στο νησί που θα οδηγήσει στη σφαγή του 1898. Έκτοτε θα κυλήσει μισός αιώνας ζωής με την Ιστορία να κατευθύνει τις μοίρες των ανθρώπων. Ο Γιαννιός και η Μαργώ, που δεν είναι πια μαζί, ο γιατρός Σήφης Μαραβελάκης, ο δικηγόρος Άγγελος Γαληνός και ο αδερφός του ο Δημητρός, ο επονομαζόμενος Τσουγκρής, πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος, θα πρέπει να αντεπεξέλθουν στις δοκιμασίες που θέτουν τα μεγάλα γεγονότα στον απλό άνθρωπο είτε αυτός ζει στο Βερολίνο, στο Παρίσι του Μεσοπολέμου ή στα χωριά της Νότιας Κρήτης.
7.Ο Ανήφορος, Νίκος Καζαντζάκης, Διόπτρα
Σκλάβοι γεννηθήκαμε και πολεμούμε όλη μας τη ζωή να γίνουμε ελεύτεροι. Στα μέσα της δεκαετίας του ’40, αμέσως μετά τον Ζορμπά, ο Καζαντζάκης γράφει τον Ανήφορο, ένα κείμενο εσωτερικό, που το διακρίνει μελαγχολία βαθιά και λυτρωτική. Η δράση του εκτυλίσσεται αμέσως μετά τον πόλεμο, σε Κρήτη και Αγγλία. Ο Κοσμάς, έπειτα από απουσία είκοσι χρόνων και την ενεργή συμμετοχή του στον πόλεμο, επιστρέφει στην πατρίδα του, το Μεγάλο Κάστρο, μαζί με την Εβραία γυναίκα του, τη Νοεμή, η οποία κουβαλάει την πανανθρώπινη μνήμη του Ολοκαυτώματος, και μαζί της την ερώτηση για την αξία της ζωής. Έχουν περάσει μόλις μερικές μέρες από τον θάνατο του πατέρα του κι η Κρήτη μετράει τις πληγές της αναβιώνοντας προσωπικές ιστορίες θάρρους και πόνου. Ο άνθρωπος που βγαίνει από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να στοχαστεί, ένας άνθρωπος που δεν έχει σωθεί, που κινδυνεύει, και ο Κοσμάς μεταβαίνει στη μεταπολεμική Αγγλία για να τον σώσει. Το προσωπικό κόστος της επιλογής του είναι τεράστιο. Όμως αυτό είναι το χρέος, αυτός είναι ο ανήφορος που όλοι πρέπει να διαβούμε. Ο Ανήφορος, το ανέκδοτο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη, είναι ένα κλασικό έργο που θέτει ερωτήματα που διαρκώς κατατρέχουν τον άνθρωπο, δεν αποτελεί απλώς μια πολύ μεγάλη λογοτεχνική στιγμή για τη χώρα μας αλλά και ένα πολιτιστικό γεγονός. «Δε με νοιάζει ο θάνατος», συλλογίζουνταν, «με νοιάζει η φθορά, αυτή εξευτελίζει τον άνθρωπο. Αυτήν πρέπει να νικήσω…» Είχε γεράσει η πολιτεία της παιδικής του ηλικίας και της νιότης, θρύβουνταν κι αυτή, άρχιζε να γίνεται κουρνιαχτός και να σκορπίζεται στον άνεμο. Μπορούσε άλλη πολιτεία να χτιστεί αποπάνω της μα δε θα ’ταν η δική του, θα ξαναγέμιζαν πάλι οι δρόμοι με νέους μα δε θα ’ταν η δική του νιότη… «Αγαπημένο Κάστρο», μουρμούριζε κοιτάζοντάς το με τρυφερότητα, «γεράσαμε…».
8.Φοβάμαι, ταυρομάχε, Pedro Lemebel
Χιλή, 1986. Ο Αουγούστο Πινοτσέτ, ο μισητός δικτάτορας της χώρας, έχει μάλλον αρχίσει να διαβλέπει το τέλος της κυριαρχίας του. Εκείνη την καθοριστική χρονιά, το Πατριωτικό Μέτωπο Μανουέλ Ροδρίγκες προετοιμάζει μια απόπειρα εναντίον του. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα απόλυτης τρομοκρατίας, στις φτωχογειτονιές της πρωτεύουσας, του Σαντιάγο, που φλέγεται από τις κινητοποιήσεις και τις διαμαρτυρίες, οι αντικαθεστωτικοί αντάρτες προσπαθούν να κρύψουν τον οπλισμό τους σε ασφαλείς χώρους. Σε μια τέτοια συνοικία, σε μια τέτοια γειτονιά μένει και η Τρελή, ένας μεσήλικος ομοφυλόφιλος που περνά τις μέρες του κεντώντας θεϊκά τραπεζομάντιλα και ακούγοντας παθιασμένα μπολέρο. Κάποια στιγμή ο ίδιος θα δεχτεί να φυλάξει στο σπίτι του ορισμένα μυστηριώδη κιβώτια τα οποία θα μεταφέρει εκεί ο Κάρλος, ένας νεαρός και όμορφος φοιτητής. Καθώς τα γεγονότα τρέχουν, οι ζωές των ηρώων θα τραβήξουν απρόβλεπτα μονοπάτια και θα αλλάξουν με τρόπο που κανένας από τους δύο δεν φαντάζεται. Υπάρχει όμως και ένας δρόμος κοινός, αμφίσημος και αμφίβολος, ανάμεσα στο χαμόγελο και στο δάκρυ. Ένα διαφορετικό μυθιστόρημα για τη σχέση έρωτα και επανάστασης από τον Πέδρο Λεμεμπέλ, ένα μανιφέστο για την ανατρεπτική δύναμη της τρυφερότητας.
9.Καλντερίμι, Γιάννης Καλπούζος, Ψυχογιός
Δύο άγνωστοι απειλούν με μαχαίρι και πιστόλι τον Παράσχο. Έχουν απαγάγει την κόρη του και απαιτούν ο γιος του να ελευθερώσει τον κομιτατζή Ασάν Τάνο. Σε παράλληλο χρόνο ο παππούς Αντίπας ζει με την ανάμνηση της αινιγματικής Ρωξάνης.
Το κυνήγι της ευτυχίας, το λίγο που γεμίζει μια ζωή, η μεταμόρφωση μιας πόλης, τα όνειρα και οι ψευδαισθήσεις τριών γενιών, που πορεύονται όπως καθορίζουν τα βήματά τους οι γυναίκες – σύζυγοι, ερωμένες, μητέρες, κόρες, αδελφές… Κι όλα έχουν ως φόντο τη βαβυλωνία φυλών και γλωσσών κι εν γένει τη συνταρακτική ιστορία της Θεσσαλονίκης από τα τέλη του 19ου αιώνα έως τις δύο πρώτες δεκαετίες του 20ου, με τις μνήμες να συμπληρώνουν κύκλο ενενήντα εννέα χρόνων.
Οι ήρωες σμίγουν με νταήδες, τυχοδιώκτες και αδελφικούς φίλους, ενώ στο προσκήνιο εναλλάσσονται συμμορίες, χοροεσπερίδες, καφέ σαντάν, χαμαιτυπεία, πόρνες, κατάσκοποι, βομβιστικές επιθέσεις, πυρκαγιές…
Πότε βλέπουν τ’ αστέρια να σπιθίζουν, πότε τραντάζονται στο καλντερίμι της ζωής και πότε φλέγονται στο καμίνι της εκδίκησης, της προδοσίας, των ηθών, της απώλειας, του μίσους, του εθνικισμού, του χρήματος, μα και στον ξέφρενο χορό του έρωτα.
10.Το τελεσίγραφο, Σεμπάστιαν Φίτζεκ, Διόπτρα
Αν ξέρεις την ώρα του θανάτου σου, έχεις κιόλας αρχίσει να πεθαίνεις…
Είναι Σάββατο βράδυ, λίγο μετά τις δέκα. Ο Τζουλς Τάνμπεργκ έχει βάρδια σε μια τηλεφωνική γραμμή βοήθειας για γυναίκες που θέλουν ν’ ακούν μια καθησυχαστική φωνή καθώς επιστρέφουν σπίτι μόνες αργά τη νύχτα, ή που τηλεφωνούν γιατί όντως κινδυνεύουν.
Ως τώρα δεν έχει υπάρξει περίπτωση που να απειλείται η ζωή κάποιας. Όμως απόψε ο Τζουλς μιλάει με την Κλάρα…
Η νεαρή γυναίκα είναι τρομοκρατημένη. Πιστεύει ότι κάποιος την έχει βάλει στο στόχαστρο. Κάποιος που της έχει γράψει με αίμα στον τοίχο μια ημερομηνία: τη μέρα του θανάτου της.
Κι αυτή η μέρα ξημερώνει σε λιγότερο από δύο ώρες.
Η δεκάδα των πιο ευπώλητων στην Κατηγορία Non Fiction είναι:
1.Με το ποδήλατό μου στις γειτονιές του Μεγάλου Κάστρου, Ελένη Μπετεινάκη, MYSTIS
“Η γριά Χάιδω, που ζούσε χρόνια σε τούτο το μαγαζί, κρατούσε ένα δίσκο που ’χε πάνω του ένα ποτηράκι κονιάκ, έναν μπακλαβά και μπόλικα ζεστά μπεμπλέκια . «Να ζεσταθείς, κόρη μου. Φάε και πιες να νιώσεις τη ζωή να ξυπνά μέσα σου. Γλυκόπιοτη να ’ναι, τραγανή και με αρώματα γιομάτη…» Άπλωσα το χέρι μου να πιάσω το ποτήρι κι έμειναν όλα μετέωρα… Το φρένο του ποδηλάτου μου πατούσα. Στη μέση του δρόμου είχα βρεθεί και παραλίγο να πατήσω μια γάτα που γρήγορα κι απρόσμενα πετάχτηκε μπροστά μου. Έρημος ήταν και πάλι ο δρόμος… Ψυχή πουθενά. Έψαχνα τα ερείπια της Κιοσκάρας· τίποτα δεν υπήρχε! Σήκωσα πιο ψηλά το φερμουάρ απ’ το μπουφάν μου κι άρχισα γρήγορα πετάλι κατηφορίζοντας στον Λάκκο… Μια ζεστή κανελάδα ήταν ό,τι πρέπει για εκείνη την ώρα. Δεν μπορεί, κάπου θα υπήρχε… Ίσαμε την επόμενη φορά και ιστορία… ” «Εφτά διαδρομές, σαράντα κείμενα, στα σοκάκια της Candia, της Kandiye,του Χάνδακα, του Μεγάλου Κάστρου, του σημερινού Ηρακλείου ανάμεσα στους αιώνες και την Ιστορία με ένα ποδήλατο… Για τους ανθρώπους της πόλης μου –κατοίκους και επισκέπτες– τα έκανα τούτα τα κείμενα βιβλίο. Για να μάθουν, να ψάξουν, να συνειδητοποιήσουν πως η πόλη μας έχει πολλές όμορφες γωνιές και πως η κάθε πέτρα της κρύβει έναν πολύτιμο θησαυρό. Είναι ποτισμένη με πολύ αίμα· είναι περήφανη σαν τους λέοντες που σμίλεψαν κάποτε οι Ενετοί σε όλα τους τα μνημεία· έχει μυρωδιές που δεν φεύγουν όσο κι αν φυσήξουν οι άνεμοι ή περάσουν τα χρόνια – αρκεί να θέλουν τα παιδιά της να τις μυρίσουν. Έχει, και τί δεν έχει! μέσα στις εκκλησιές της, τις κρήνες της, τις Πύλες της, μέσα στα σπλάχνα της, σε κάθε σημείο που το προσπερνούν σχεδόν αδιάφορα…»
2.Από όσα θυμούμαι το παλιό κάστρο, Μανώλης Δερμιτζάκης, Δοκιμάκης
Με το βιβλίο μου αυτό κάνω μια προσπάθεια να δώσω στον αναγνώστη μου την εικόνα της παλαιάς πολιτείας τον Μεγάλου Κάστρου όπως ήτο το 1899 ως τα 1920. Στην εικόνα αυτή, με την περιγραφή της συγκεντρώνοντας τις αναμνήσεις μου, θα προσπαθήσω να δώσω όλο το ατόφιο Μεγάλο Κάστρο με τα γεγονότα κάθε εποχής, τα ήθη και έθιμά του, την ατμόσφαιρα και το χρώμα που του έδινε η τότε ζωή… (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
3.Προς τ’ άστρα, Παύλος Καστανάς, ΚΑΚΤΟΣ
Από τα αρχαιότατα χρόνια ο άνθρωπος έστρεφε το βλέμμα του προς τ’ άστρα, κατακλυσμένος από συναισθήματα δέους και απορίας:
Tι ήταν άραγε αυτά τα μικροσκοπικά ουράνια φώτα που συντρόφευαν τις νύχτες μας;
Τους τελευταίους αιώνες η ανθρωπότητα έχει σημειώσει τεράστια επιστημονική πρόοδο.
Εξηγήσαμε τη φύση των αστέρων και κατανοήσαμε εις βάθος τις διεργασίες που συμβαίνουν στο εσωτερικό τους, ενώ τα διαστημόπλοιά μας ταξίδεψαν μέχρι τα πέρατα του ηλιακού μας συστήματος. Αλλά δεν σταματήσαμε εκεί. Έχουμε πλέον τη δυνατότητα μέσα από τις παρατηρήσεις μας να ταξιδεύουμε νοητά και να μελετάμε αντικείμενα που βρίσκονται δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά από εμάς, δισεκατομμύρια χρόνια στο παρελθόν.
Το βιβλίο αυτό, από το δημιουργό του καναλιού Astronio, αποτελεί ένα μαγευτικό ταξίδι στον κόσμο της Αστροφυσικής και των εντυπωσιακότερων πτυχών της.
Μέσα στις σελίδες του ξεδιπλώνονται οι εξωτικές συνθήκες των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος, η προσπάθεια εύρεσης νέων «κόσμων», η επική ιστορία της γέννησης και του θανάτου των αστέρων, οι μυστηριώδεις μαύρες τρύπες και τα υπέρλαμπρα κβάζαρ, το παρελθόν και το μέλλον του Σύμπαντος, η αναζήτηση εξωγήινης ζωής και πολλά ακόμα συναρπαστικά κεφάλαια της Αστροφυσικής και της Αστρονομίας.
Μέσα από απλές εξηγήσεις των φυσικών φαινομένων και πλούσια εικονογράφηση, ο αναγνώστης θα γνωρίσει τη γοητεία της διαστημικής εξερεύνησης και θα μπορέσει να κατανοήσει καλύτερα από ποτέ τη θέση του ανθρώπου μέσα στο Σύμπαν.
4.Όταν το σώμα λέει ΟΧΙ, Mate Gabor, Keybooks
Στο διεθνές bestseller Όταν το σώμα λέει όχι ο Gabor Maté εξηγεί τι είναι το κρυφό στρες, πώς μας οδηγεί σε μια σειρά από ασθένειες – και, το κυριότερο, πώς μπορούμε να θεραπευτούμε. Μπορεί ένας άνθρωπος να πεθάνει –κυριολεκτικά– από μοναξιά; Συνδέονται τα καταπιεσμένα συναισθήματα με το Αλτσχάιμερ; Υπάρχει άραγε η «προσωπικότητα του καρκινοπαθούς»;
Tα σύγχρονα επιστημονικά ευρήματα επιβεβαιώνουν την αρχαία σοφία: τα συναισθήματα επηρεάζουν καθοριστικά την υγεία μας. Τα καταπιεσμένα συναισθήματα προκαλούν στρες, που με τη σειρά του αποτελεί τη γενεσιουργό αιτία πολλών παθήσεων.
Ο γιατρός Gabor Maté είναι ειδικός σε θέματα τραύματος, εξαρτήσεων και στρες. Στο έργο του αυτό αντλεί στοιχεία από πρωτοποριακές έρευνες, καθώς και από τις αληθινές ιστορίες ασθενών του, για να εξετάσει τον ρόλο που παίζει το κρυφό στρες στην εμφάνιση μιας σειράς ασθενειών, όπως οι καρδιοπάθειες, ο διαβήτης, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, η σκλήρυνση κατά πλάκας, η αρθρίτιδα, o καρκίνος και μια σειρά από αυτοάνοσα. Επιπρόσθετα, ο συγγραφέας προχωρά ένα βήμα παρακάτω παρουσιάζοντας τους 7 Κανόνες της Θεραπείας, που μας οδηγούν από το στάδιο της Αποδοχής σε αυτό της Αυτονομίας.
Με συμπόνια και σοφία, στο βιβλίο αυτό ο Gabor Maté ξαναβάζει στον πυρήνα της ιατρικής τη σύνδεση μυαλού-σώματος και μας δείχνει τον τρόπο ώστε να προφυλάξουμε την υγεία μας.
5.Το σώμα δεν ξεχνά, Bessel Van der Kolk, Κλειδάριθμος
Εγκέφαλος, νους και σώμα στη θεραπεία του τραύματος. Κυκλοφορεί σε 11 χώρες. New York Times best seller Κατατάσσεται στα best sellers του Amazon στην κατηγορία ψυχολογία Πάνω από 56.000 κριτικές στο Amazon Το ψυχικό τραύμα υπάρχει παντού στην κοινωνία μας. Έρευνες του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των Ηνωμένων Πολιτειών έδειξαν ότι το σημαντικότερο πρόβλημα της δημόσιας υγείας –δαπανηρότερο ακόμα και από τον καρκίνο και τις καρδιολογικές παθήσεις – είναι το ψυχικό τραύμα. Οι τραυματικές εμπειρίες επηρεάζουν την ανθρώπινη βιολογία και ταυτότητα και έχουν καταστρεπτικές κοινωνικές συνέπειες, όπως σωματικές παθήσεις, προβλήματα στο σχολείο και την εργασία, εθισμό σε ουσίες καθώς και ψυχικές ασθένειες. Οι συνέπειες είναι ολέθριες για τους πάσχοντες, τις οικογένειές τους και τις μελλοντικές γενιές. Αντλώντας από την τριαντάχρονη εμπειρία του στην πρώτη γραμμή της επιστημονικής έρευνας και της κλινικής πράξης, ο Bessel van der Kolk αποδεικνύει στο Το σώμα δεν ξεχνά ότι ο τρόμος και η απομόνωση, οι κύριες συνέπειες του ψυχικού τραύματος, κυριολεκτικά αναδιαμορφώνουν τον εγκέφαλο και το σώμα. Ο συγγραφέας, ένας από τους πλέον επιφανείς ειδήμονες του ψυχικού τραύματος παγκοσμίως, αναπτύσσει ένα τολμηρό θεραπευτικό πρότυπο, το οποίο διαφοροποιείται από τις συνήθεις φαρμακευτικές και ψυχοθεραπευτικές πρακτικές, και εξηγεί μία ολοκληρωμένη προσέγγιση που θεραπεύει το μυαλό, τον εγκέφαλο και το σώμα. Εξετάζει καινοτόμες θεραπείες –από τη νευροανάδραση και τον διαλογισμό ως τον αθλητισμό, το θέατρο και τη γιόγκα– που ανοίγουν νέους δρόμους στην προσπάθεια ανάρρωσης από το ψυχικό τραύμα, αξιοποιώντας την ευροπλαστικότητα, την εγγενή προσαρμοστική ικανότητα του εγκεφάλου. Μέσα από αυτό το βιβλίο οι αναγνώστες θα ανακαλύψουν το μεγαλείο της ανθρώπινης ανθεκτικότητας. Ο Bessel van der Kolk καταδεικνύει την τρομακτική δύναμη των διαπροσωπικών σχέσεων να προκαλέσουν τόσο βλάβη όσο και ίαση – και προσφέρει σε όλους την ελπίδα για επιστροφή στη ζωή.
6.Χωράει όλη αρχαιότητα στο ασανσέρ;, Θεόδωρος Παπακώστας, KEY BOOKS
Τι πήρε στις αποσκευές της μια Μινωίτισσα πριγκίπισσα για να πάει στην Αίγυπτο; Πώς περνούσε την ώρα του όταν βαριόταν ένας Μυκηναίος δημόσιος υπάλληλος; Πώς τραυμάτισε το πόδι του ένας κένταυρος; Πώς ένας άσεμνος χορός οδήγησε τυχαία στη δημιουργία της Δημοκρατίας; Ποιος ξένος σκλάβος έγινε πλούσιος τραπεζίτης; Γιατί ο Ηράκλειτος πρότεινε να χαστουκίσουμε τον Όμηρο; Γιατί τις Κυκλάδες τις λέμε Κυκλάδες;
Η αρχαιολογία, όπως και η αρχαιότητα, ανήκει σε όλους μας. Είναι απολαυστική, συγκινητική, τρομακτική, χιουμοριστική, μας εμπνέει και μας δείχνει τι θα πει άνθρωπος στο σύνολο της ύπαρξής
του σε αυτή τη γαλάζια μπίλια που πλέει στο σύμπαν και λέγεται Γη. Η αρχαιολογία είναι μια πανανθρώπινα ψυχοθεραπευτική επιστήμη. Οι τόσοι αιώνες αρχαίας πολιτιστικής κληρονομιάς στον
ελλαδικό χώρο συχνά μοιάζουν δύσκολοι στην κατανόηση. Δεν είναι. Ξεκινώντας από τα κοινωνικά δίκτυα, ο Archaeostoryteller, ένα project Επικοινωνίας της Επιστήμης, «σπάει τους κανόνες» και φέρνει την αρχαιολογία στο ευρύ κοινό με εύθυμο τρόπο.
Αυτό το βιβλίο παρουσιάζει ολόκληρη την ελληνική αρχαιότητα, από τη βαθιά προϊστορία μέχρι το τέλος της. Δύο άγνωστοι συναντιούνται σε ένα ασανσέρ, το οποίο σταματά μεταξύ ορόφων. Ο ένας είναι αρχαιολόγος, ο άλλος όχι. Με αφορμή την ερώτηση «με τι ασχολείσαι» ξεκινάει ένας συναρπαστικός διάλογος και ένα ταξίδι στον χώρο και τον χρόνο. Παράλληλα δίνονται απαντήσεις
στις πιο κοινές ερωτήσεις για την επιστήμη της αρχαιολογίας. Μια απολαυστική διαδρομή στις πιο μεγάλες στιγμές αλλά και στις πιο μικρές ιστορίες ανθρώπων της ελληνικής αρχαιότητας, η οποία, ακόμη κι αν δεν χωράει στο ασανσέρ, χωράει σίγουρα στη φαντασία μας.
7.Αρχαιολογία αγάπη μου, Θεόδωρος Παπακώστας, ΚΕΥ ΒΟΟΚS
Το νέο βιβλίο του Θεόδωρου Παπακώστα (aka Archaeostoryteller) είναι ένα ταξίδι που σαν roller coaster πετάγεται από τη μια άκρη της αρχαιότητας στην άλλη. Οι εβδομήντα εννιά ιστορίες που απλώνονται στα πέντε κεφάλαια του βιβλίου αποτελούν μία συναρπαστική εναλλαγή συναισθημάτων και εικόνων. Κάθε κεφάλαιο κι ένα στάδιο μέχρι την αποδοχή, γιατί αυτά που βιώνουμε για να αποδεχτούμε το ατομικό παρελθόν, ίσως είναι το κλειδί και για το συλλογικό μας παρελθόν. Μέσα από τις αφηγήσεις του Archaeostoryteller για διάσημους και παντελώς άγνωστους ανθρώπους συνειδητοποιούμε ότι, όσο άγνωστοι κι αν είμαστε μεταξύ μας, μας συνδέει η ανθρώπινη εμπειρία.
Κι αυτό μπορεί να συμβεί και μέσα σε ένα ταξί. Πέντε άτομα, διαφορετικά μεταξύ τους, συζητούν και ταξιδεύουν μαζί σε μια διαδρομή από τη μια άκρη της πόλης στην άλλη και ταυτόχρονα σε όλα τα μήκη και πλάτη του αρχαίου κόσμου. Ιστορίες μυθολογίας, σκλαβιάς και δεισιδαιμονίας, γλυπτικής, ζωγραφικής, θεάτρου και διασκέδασης, ιστορίες για την ποίηση, τη φιλοσοφία και, το σημαντικότερο όλων, τον έρωτα.
Είχε αγαπημένο εργολάβο ο Περικλής; Υπήρχε «Σπάρτακος» λίγο πριν από τον Σπάρτακο; Υπήρχε «Όμηρος» πολύ πριν από τον Όμηρο; Πότε άρχισαν να κυκλοφορούν γυμνόστηθες οι Μινωίτισσες στην Κνωσό; Πώς βίωσε το body shaming ο Ηρακλής; Είχε η αρχαία Αθήνα στοιχειωμένα σπίτια; Ghostbuster είχε; (Spoiler alert: είχε.) Ένας παράνομος έρωτας στη Σπάρτη, ένας γάιδαρος σομελιέ στη Χαλκιδική κι ένα φλεγόμενο βέλος που πετάχτηκε μέσα στο Αιγαίο, έσκισε το σκοτάδι και έσωσε ζωές.
Ο αρχαίος κόσμος ξεδιπλώνεται σαν καλειδοσκόπιο, αποκαλύπτοντάς μας αυτό που πάντα ψάχνουμε σκάβοντας στο χώμα: τον ίδιο μας τον εαυτό.
8.Καλώς ήρθες στον κόσμο του μπορείς, Μάριος Μάζαρης, Μεταίχμιο
Πολλές φορές αναρωτιέμαι, αν ήμουν δάσκαλός μου, τι θα έβλεπα σ’ εμένα. Σίγουρα δεν είχα αυτοπεποίθηση. Σίγουρα δεν μπόρεσα να δεθώ εύκολα με άλλα παιδιά – η γνωριμία μέσα στις τάξεις δεν είχε τη σημασία που της δίνουμε σήμερα. Δεν υπήρχε και η ανάγκη που υπάρχει σήμερα. Ανάγκη να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματά μας, τη μοναδικότητά μας, να αποδεχθούμε ο ένας τον άλλον, να μιλήσουμε για όσα νιώθουμε και να σεβαστούμε αυτό που νιώθουν και οι άλλοι γύρω μας. Παλιότερα, όλα αυτά δεν υπήρχαν καν στο τραπέζι ή γίνονταν χωρίς πολλές κουβέντες. Ή δεν γίνονταν καθόλου.
Τα τελευταία χρόνια η λέξη ενσυναίσθηση πηγαίνει από στόμα σε στόμα, χωρίς κανείς να τολμά να την εξηγήσει. Αυτός ο οδηγός είναι πλασμένος για να το κάνει. Δεν λέω «γραμμένος», γιατί πρωτίστως είναι βιωμένος, είναι δραστηριότητες που υλοποιήθηκαν με μικρά και μεγαλύτερα παιδιά και απώτερο στόχο να γνωρίσουν τους εαυτούς τους. Είχα τη χαρά να δω τα μάτια τους να λάμπουν, να απορούν που ένας δάσκαλος ενδιαφέρεται για το πώς νιώθουν, να γελάνε που γέλαγα μαζί τους ή συζητούσα ή έπαιζα, και όλα αυτά με σκοπό να τα βοηθήσω να βρουν την καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους.
Οι δραστηριότητες είναι δομημένες με όσο πιο απλό τρόπο γίνεται. Με απλά υλικά, χρηστικά και καθημερινά, με εύκολες οδηγίες, χωρισμένες σε τρία μέρη: τη δράση όπως θα μπορούσε να εξελιχθεί-δουλευτεί στο νηπιαγωγείο ή στις μικρές τάξεις του δημοτικού (α’, β’ και γ’), πώς θα μπορούσε να δώσει μία έξτρα δόση στις μεγάλες τάξεις του δημοτικού (δ’, ε’ και στ’) και πώς θα μπορούσε να γίνει μέρος και της καθημερινότητας ενός παιδιού στο σπίτι.
Είτε είστε δάσκαλος, δασκάλα, γονέας ή φροντιστής, σας καλώ να ζήσετε μαζί με τα παιδιά τις μοναδικές αυτές στιγμές που κάθε σελίδα περιγράφει. Η γνωριμία με τον εαυτό μας δεν μπορεί να περιμένει να μεγαλώσουμε, ούτε να δώσουμε ραντεβού για να γίνει. Είναι μια διαρκής αναζήτηση, ένα διαρκές παιχνίδι, ένας ασταμάτητος τρόπος να ανακαλύψουμε τον κόσμο μας.
Και αυτό το βιβλίο είναι ένας κόσμος. Ο κόσμος που μπορείς.
9.Μια σύντομη ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης, Χρήστος Λούκος, Θεμέλιο
Η στάση απέναντι στον θάνατο, η θρησκευτικότητα γενικά, τα δημογραφικά φαινόμενα κλπ. μας οδηγούν στο να θέσουμε άλλο ένα ερώτημα: κατά πόσον οι νοοτροπίες και συμπεριφορές επηρεάστηκαν κατά τη διάρκεια του 1821, αν προέκυψαν νέες ευαισθησίες, αν σχηματίστηκε η εικόνα ενός διαφορετικού κόσμου σε αντίθεση με το όραμα της σωτηρίας που είχε επιβάλει η εκκλησία, το πώς συνειδητοποιείται και βιώνεται η Επανάσταση ανάλογα με τις περιοχές και τις κοινωνικές ομάδες. Και στο επίπεδο της καθημερινότητας διερευνητέο, επίσης, πώς αντιμετωπίζονται τα διάφορα προβλήματα που η επαναστατική διαδικασία τα φέρνει, πολλές φορές βιαίως, υπό νέα διαπραγμάτευση: η διαφορετική αίσθηση του χώρου και του χρόνου, ιδιαίτερα λόγω της μεγάλης κινητικότητας ανθρώπων και ιδεών· οι αλλαγές στην ένδυση, τον οπλισμό, τη διασκέδαση, τη διατροφή, την κατοικία, στα επιδεικτικά μοντέλα γενικά· η διάθεση για άμεση χαρά και απόλαυση, σε συνδυασμό με την αίσθηση ή τον φόβο του επικείμενου θανάτου. Ποιος τελικά είναι ο εηαναστατημένος ‘Ελληνας; Δεν είναι ακόμη εύκολη μια συνεκτική απάντηση. Ωστόσο, κάποια στοιχεία που διάσπαρτα αναφέρθηκαν, δείχνουν ότι αυτό το ερευνητικό πεδίο δεν θα λειτουργήσει εν κενώ και ότι η δυναμική της Επανάστασης άφησε, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, το βαθύτερο αποτύπωμά της σε όλους που συμμετείχαν σε αυτή, επώνυμους και μη.
10.Γυναίκες που τρέχουν με τους λύκους, Estes Pinkola Clarissa, Κέλευθος
«Νιώθω ευγνωμοσύνη τόσο για το βιβλίο Γυναίκες που τρέχουν με τους λύκους όσο και για τη Δρ. Κλαρίσα Πίνκολα Εστές. Είναι ένα βιβλίο ύμνος στη γυναίκα, στην τόλμη της, στη φροντίδα και στο νοιάξιμό της. Το λέω και το εννοώ: όσες ξέρετε ανάγνωση, διαβάστε το!» Maya Angelou «Το έργο της Κλαρίσας Πίνκολα Εστές, με ρίζες σε παραδοσιακά οικογενειακά τελετουργικά και στην αρχετυπική ψυχολογία, αναγνωρίζει ότι η γυναικεία ψυχή στις μέρες μας βρίσκεται σε κατάσταση ύπνωσης. Όμως δεν έχει χαθεί. Το βιβλίο Γυναίκες που τρέχουν με τους λύκους έρχεται να μας θυμίσει ότι κάτω από την εκλεπτυσμένη της όψη η γυναίκα είναι η φύση, είναι η παντοτινά άγρια, και μέσα από αυτή τη ζωτική δύναμη βρίσκει τη σωστή της θέση στον κόσμο.» Thomas Moore Το βιβλίο Γυναίκες που τρέχουν με τους λύκους- Μύθοι και ιστορίες για το αρχέτυπο της Άγριας Γυναίκας, που παρέμεινε 145 εβδομάδες στον κατάλογο ευπώλητων της New Work Times, έχει εκδοθεί σε 38 γλώσσες και έχει πωληθεί σε περισσότερα από 2 εκατομμύρια αντίτυπα.
Για ηλεκτρονικές παραγγελίες σε όλες τις περιοχές της χώρας, μπείτε στο σάιτ της Greekbooks εδώ.
