Στήλες

Σε μια εποχή όπου της μόδας ήταν ο άντρας ο πολλά βαρύς κι ασήκωτος, ο Βοσκόπουλος υποκλίθηκε στα θηλυκά. Έκανε χατίρια, άνοιξε πόρτες, «μπροστά να περπατούν εκείνες και πίσω εμείς», δάκρυσε για την αγάπη (ναι, οι άντρες κλαίνε), του’ φτανε να’ ναι πρίγκιπας αρκεί όποια βρισκόταν δίπλα του να αισθάνεται βασίλισσα...

Ο Πρίγκιπας του ελληνικού πενταγράμμου άφησε την τελευταία του πνοή και σφραγίστηκε έτσι μια πορεία 60 ετών που τον τοποθέτησαν στο πάνθεον του καλλιτεχνικού στερεώματος.

Αυτό που συνέβη στη Μύκονο πλήττει, δυστυχώς ισότιμα, και εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους. Και το νησί. Και την οικονομία. Και φοβάμαι ότι έρχονται κακά μαντάτα. Για όλους.

Ακούω συχνά τους ψεύτες συνομηλίκους μου να εμφανίζουν στους νεότερους την εποχή εκείνη ως παρακμιακή, χυδαία, κατάπτυστη συνολικά. Να ισχυρίζονται ότι οι Έλληνες άλλο δεν έκαναν από το 1990 μέχρι το 2010 από το να παρτάρουν, να επιδεικνύονται, να αποβλακώνονται μέσα σε ακριβά κοστούμια, ανάβοντας τα πούρα τους με πεντοχίλιαρα ή πενηντάευρα. Οι ψεύτες ξεχνούν πολλά. Και παραλείπουν περισσότερα…

Οι σουγιάδες σε χέρια παιδικά είναι η προέκταση του δικού μας χεριού. Και οι βρισιές τους ο αντίλαλος του δικού μας στόματος. Και η επιθετικότητά τους η συνέχεια της δικής μας εμπάθειας...

Ήταν να μη γίνει η αρχή με τον κύριο Μπράνσον και ήδη κάποιοι Έλληνες ετοιμάζονται για το μεγάλο ταξίδι που δεν περιορίζεται από πανδημίες και καραντίνες

Οι «Προφητείες» της Βανδή θα μπορούσε άνετα να είναι το τραγούδι τίτλων της σειράς «The Simpsons», που έχει προβλέψει ότι συνέβη την τελευταία δεκαετία.

Αν το βράδυ της Τετάρτης σε έβγαλε ο δρόμος σου στο Σύνταγμα, ενδεχομένως να έπαθες ένα σοκ, να νόμιζες ότι μπήκες σε μια μηχανή του χρόνου και η Χρυσή Αυγή ήταν ακόμα στο κοινοβούλιο και μπορούσε να διαδηλώνει ελεύθερα.

Μετά από εξονυχιστική έρευνα καταλήξαμε ότι τα 150 ευρώ μπορεί να είναι αρκετά για να σε πείσουν να εμβολιαστείς φέτος το καλοκαίρι.

Στην Ελλάδα έχουν γίνει ωραία μαγαζιά και υπάρχουν πολλά νέα παιδιά που μαγεύουν με πολύ μεράκι και με κέφι. Το μεγάλο μας πρόβλημα είναι ότι η ακρίβεια του κράτους δεν επιτρέπει στον πολιτισμό και στην κουλτούρα της εστίασης να αλλάξει και να προχωρήσει.

«Δεν αισθάνθηκα ποτέ ότι ο Ντέμης δεν είναι ο άνθρωπος που αγάπησα». Αυτό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα ενός γάμου. Πόσο μάλλον ενός χωρισμού…

Ο Ντέμης με τη Δέσποινα χώρισαν, όπως και χιλιάδες άλλα ζευγάρια κάθε μέρα και κάθε εβδομάδα. Το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι οι «θεωρίες συνωμοσίας» θα δώσουν αφορμή για ατελείωτο κουτσομπολιό στις μέρες που έρχονται. Το ξέρω από πρώτο χέρι.