Ο καθένας φτάνει κάποια στιγμή σε μια ηλικία που έχει αρχίσει να μαζεύει τις γνώσεις του, τις πληροφορίες που διαθέτει για ένα επάγγελμα, και αποφασίζει τι μονοπάτι θέλει να ακολουθήσει. Στην Ελλάδα, με τα επαγγέλματα υπάρχει μια κατάσταση που αρχίζει από την οικογένεια, μετά στην παιδεία, και τα τελευταία χρόνια επηρεάζεται πολύ από τα social media. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει ζήτηση σε επαγγέλματα που θα έπρεπε το ίδιο το κράτος να τα θεωρήσει ως προτεραιότητα, διότι αυτά θα καθορίσουν το μέλλον μιας βιώσιμης Ελλάδας.
Πέρα από τα προφανή, που είναι το κομμάτι της υγείας, θα έπρεπε το κράτος να αρχίσει από τα σχολεία και να κάνει σεμινάρια ή και εξειδικευμένα μαθήματα σε επαγγέλματα που σχετίζονται με τεχνολογίες σε τομείς που αφορούν τη ζωή μας, τη γη, τις φυσικές καταστροφές.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό που συνέβη στον κορωνοϊό, όταν κατανοήσαμε πόσο σημαντικό είναι να στελεχωθούν τα νοσοκομεία ποσοτικά και ποιοτικά με προσωπικό.
Φέτος το καλοκαίρι, το παράδειγμα μεταφέρεται σε νησιά και χωριά που αντιμετωπίζουν πρόβλημα με την λειψυδρία και έχουν δει μείωση σε παραγωγές αγροτικών προϊόντων.
Μέσα από την κουβέντα με τον Γ.Γ. Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, τον κ. Μανώλη Κουτουλάκη, που δημοσιεύσαμε χθες και μπορείς να δεις εδώ, είναι ξεκάθαρο πως πρέπει να γίνει μια συντονισμένη προσπάθεια από το κράτος, ώστε να στραφούν οι νέες γενιές σε επαγγέλματα που σχετίζονται με δομές ύδρευσης, άρδευσης, διαχείρισης αποβλήτων και με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ειδικά στα νησιά, αν υπάρξει το διαθέσιμο ανθρώπινο δυναμικό, θα μπορέσουν να θωρακίσουν το μέλλον τους σε επίπεδο διαθεσιμότητας νερού.
Επομένως, τα επαγγέλματα στα οποία πρέπει να στρέψουμε τους νέους, είναι αυτά που σχετίζονται με την λειτουργία και συντήρηση αφαλατώσεων, δεξαμενών, φραγμάτων, ταμιευτήρων νερού, με τις τεχνολογίες σε δίκτυα αποθήκευσης των επιφανειακών υδάτων, με τεχνολογίες μέτρησης της κατανάλωσης και της μελλοντικής ανάγκης για να γίνεται καλύτερος προγραμματισμός, τεχνικοί φωτοβολταϊκών και εν γένει τα επαγγέλματα που βρίσκονται στον άξονα της βιωσιμότητας και της μείωσης της σπατάλης των πόρων, είτε μιλάμε για ενέργεια είτε για προϊόντα της γης.
Είναι ειδικότητες που δεν ξέραμε καν ότι υπάρχουν κι αν δεν υπήρχε το φετινό καλοκαίρι με τη λειψυδρία, δεν θα έρχονταν στο προσκήνιο για να τα δούμε, να τα ανακαλύψουμε.
Επιπλέον, επαγγέλματα που αφορούν μελέτες κατοικιών και θωράκισης τους απέναντι σε πυρκαγιές ή πλημμύρες, και, περισσότερο, επαγγέλματα με ακαδημαϊκή γνώση που να ερευνούν το έδαφος, τη θάλασσα, το κλίμα και να μπορούν να εξηγήσουν με σαφήνεια αν υπάρχουν περιοχές που πρέπει να εγκαταλειφθούν διότι θα καταστραφούν από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας ή από κάποια φυσική καταστροφή.
Στις δικές μας γενιές, των 30 και πάνω, δεν υπήρξε αυτή η γνώση του σήμερα και η συνείδηση πως το επάγγελμα που θα επιλέξουμε, πρέπει να προσφέρει κάτι και στην κοινωνία κι όχι μόνο στην προσωπική μας επιθυμία.
Εμείς οι δημοσιογράφοι για παράδειγμα, με εξαίρεση λίγες περιπτώσεις, δεν είμαστε πολύτιμοι για την κοινωνία. Το μέλλον που έρχεται θα μας ξεβράσει. Γι’ αυτό, όσοι διαβάζετε αυτό το κείμενο, γονείς ή νέοι που σκέφτεστε τι να επιλέξετε, δείτε πώς θα μπορέσετε να προσφέρετε στον τόπο με τη δουλειά σας. Γιατί αυτό δεν είναι κάτι αόριστο που δεν θα το βλέπετε, θα επιστρέφει σε εσάς. Η τεχνογνωσία σας πάνω στα επαγγέλματα που αναφέρθηκαν παραπάνω, θα προστατεύσει και τη δική σας ζωή.
