Πολλοί πιστεύουν ότι η κλιματική κρίση είναι κάτι που σχετίζεται με το περιβάλλον και θα μείνει εκεί. Αυτό θα έπρεπε βέβαια να τρομάζει, αλλά δυστυχώς δεν τρομάζει ακόμα. Κι αυτό συμβαίνει γιατί δεν έχει γίνει συνείδηση πως αν καταστραφεί το περιβάλλον, θα καταστραφεί και η οικονομία, η οποία δυστυχώς αποτελεί το πρώτο μέλημα της ανθρωπότητας και είναι απόδειξη της κυνικότητας που την διακατέχει. Αυτό δεν αφορά μόνο σε ατομικό ή κυβερνητικό επίπεδο. Αφορά και σε θεσμούς όπως οι τράπεζες.

Οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν μέχρι στιγμής αποτύχει σε επίπεδο σχεδιασμού της δράσης τους σχετικά με το περιβάλλον, την βιοποικιλότητα και τα ορυκτά καύσιμα. Αυτό αναφέρει έρευνα της ShareAction που δημοσιεύει η Guardian.

Αυτό που αποκαλύπτει η έρευνα είναι πως οι 25 μεγαλύτερες τράπεζες της Ευρώπης δεν έχουν να παρουσιάσουν τίποτα σε επίπεδο κλιματικής κρίσης και θέτουν τις δεσμεύσεις βιωσιμότητας τους σε κίνδυνο. Η ShareAction εξηγεί ότι παρόλο που η NatWest, μια από τις μεγαλύτερες τράπεζες της Ευρώπης, κάνει ενέργειες σχετικά με τη μείωση εκπομπών ρύπων, καμία τράπεζα δεν έχει πλάνο για μερικά κρίσιμα ζητήματα όπως: βιοποικιλότητα, έκθεση σε τομείς με υψηλό αποτύπωμα ρύπων, πολιτικές περιορισμού της δράσης μεγάλων εταιρειών γύρω από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.

Είναι χαρακτηριστικό πως οι τράπεζες θα έπρεπε να μειώσουν τη χρηματοδότηση τους με δάνεια ή άλλους τρόπους προς εταιρείες που εκπέμπουν καθημερινά δεκάδες χιλιάδες τόνους αερίων. Αντ΄αυτού εστιάζουν μόνο στον περιορισμό από τη δική τους μεριά, κάτι που προφανώς και δεν αρκεί.

Από τις 25 τράπεζες, οι 20 δεν έχουν καταφέρει την παραμικρή μείωση στους ατμοσφαιρικούς ρύπους, με μόνο τις Lloyds Banking Group, NatWest και Nordea να βρίσκονται σε μια διαδικασία απομείωσης, ώστε να πιάσουν τον στόχο τους για το 2030. Η Barclay όμως είναι η μοναδική που έχει έρθει σε επαφή με τις εταιρείες που χρηματοδοτεί για να μειώσουν τους ρύπους τους.

Ο Ξαβιέρ Λερίν της ShareAction αναφέρει ότι «ακόμα και οι κυρίαρχες πρακτικές αποτυγχάνουν να συμπεριλάβουν βασικά τεστ αποτελεσματικότητας σχετικά με την κρίση και τη βιοποικιλότητα».

https://www.intronews.gr/4182-2-madagaskari-to-proto-thima-klimatikis-krisis-limos

Οι ευρωπαϊκές τράπεζες σε φορολογικούς παραδείσους

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, οι ευρωπαϊκές τράπεζες φροντίζουν να έχουν το «κομπόδεμα» τους ακουμπισμένο σε φορολογικούς παραδείσους κάπου στην Καραϊβική και τον Ειρηνικό Ωκεανό. Κάθε χρόνο περίπου 20 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή το 14% των κερδών τους, είναι δεσμευμένα σε περιοχές με πολύ χαμηλή φορολόγηση.

Όπως αναφέρει η έρευνα του EU Tax Observatory για 36 τράπεζες της Ευρώπης που είναι υποχρεωμένες να δημοσιεύουν τα δεδομένα τους, τράπεζες όπως Barclay’s, HSBC, NatWest απολαμβάνουν φορολόγηση κάτω από 15% σε φορολογικούς παραδείσους, με την Barclay’s να εκδίδει ανακοίνωση για το ζήτημα όπου δικαιολογούσε αυτό το σύστημα με το ότι «είμαστε η 5η μεγαλύτερη εταιρεία σε απόδοση φόρων στο Ηνωμένο Βασίλειο και από τις μεγαλύτερες στις χώρες που δραστηριοποιούμαστε».

Πρόκειται για μια κατάσταση που βάζει κι άλλο λάδι στη φωτιά ως προς τη στάση του κόσμου προς τις τράπεζες, μιας και το 2008 ήταν η αιτία που πολίτες πλήρωσαν το μάρμαρο για να μη χρεωκοπήσουν, με δυσβάσταχτα μέτρα, ώστε να αποδοθεί σε αυτές ένα συνολικό ποσό 1.5 τρισεκατομμυρίων ευρών.

Η έρευνα του ανεξάρτητου οργανισμού EU Tax Observatory, δείχνει ότι οι τράπεζες δεν πρέπει να φορολογούνται με λιγότερο από 25%, γιατί αυτό αποβαίνει δυσχερές για την κοινωνία. Σε ένα τέτοιο ποσοστό φορολόγησης, η απόδοση προς τα κράτη είναι συνολικά 13 δισεκατομμύρια το χρόνο, ενώ με το 21% που επιχειρεί να θέσει οριζοντίως ο Τζο Μπάιντεν για τις 100 μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο, η απόδοση θα έπεφτε στα 6-9 δισεκατομμύρια. Με το 15% που απολαμβάνουν κάποιες τώρα, η φορολογική απόδοση βρίσκεται στα 3-5 δισεκατομμύρια ευρώ.

HSBC, Barclays, BNP Paribas, Société Générale και Standard Chartered είναι οι τράπεζες με τη μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στους φόρους που αποδίδουν και σε αυτούς που θα έπρεπε να αποδίδουν. Μεγάλη είναι και η απόκλιση στο κέρδος ανά υπάλληλο που αναφέρουν οι τράπεζες σε φορολογικούς παραδείσους, όπου το ποσό αγγίζει τα 238.000 ευρώ, ενώ με το βασικό ποσοστό φορολόγησης της χώρας στην οποία εδράζονται, το ποσό είναι μόλις στα 65.000 ευρώ.

Τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν σε μια ανάλυση του Tax Justice Network που αναφέρει ότι αυτή η τακτική των τραπεζών κοστίζει κάθε χρόνο 427 δισ. ευρώ που δεν επιστρέφουν στα κράτη. Αυτή η κατάσταση συμβαίνει από το 2014, διάστημα στο οποίο οι ακόλουθες τράπεζες έχουν αυξήσει τα ποσοστά των κερδών τους που είναι καταπιστευμένα σε φορολογικό παράδεισο: Monte dei Paschi di Siena (19.4%), Intesa Sanpaolo (12.2%), HSBC (7.9%), Barclays (4.3%), Nordea (2.1%), BBVA, (1%), Banco Santander (0.8%) and Rabobank (0.7%).