Όταν η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι αποφάσιζε να αναγγείλει τα σχέδια για κατασκευή της γέφυρας, που θα ενώνει την Σικελία με την ηπειρωτική Ιταλία, ασφαλώς περίμενε χειροκροτήματα και πανηγυρισμούς απ’ όλες τις πλευρές. Πρόκειται, αναμφίβολα, για ένα έργο συμβολικό, που υπήρχε σαν όνειρο επί αιώνες και είχαν εκπονηθεί διάφορα σχέδια αρκετές δεκαετίες πριν.
Μόλις μία ημέρα, όμως, μετά τις επίσημες εξαγγελίες άρχισαν τα παράπονα και οι δεύτερες σκέψεις. Μπορεί πλέον η πρόσβαση στη Σικελία να γίνεται οδικά, άρα και πολύ πιο εύκολα, αλλά η γεωγραφία της περιοχής μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερα ζητήματα απ’ αυτά που καλείται να λύσει.
Δρόμοι εκτός από τη γέφυρα
Το συνολικό μήκος της γέφυρας που εξαγγέλθηκε (3,3 χιλιόμετρα) είναι το πρώτο πρόβλημα, στο οποίο επικεντρώνεται η κριτική. Η απόσταση αυτή είναι πράγματι η μικρότερη μεταξύ της ηπειρωτικής Ιταλίας και της Σικελίας, αλλά τα σημεία που συνδέει είναι αυτή τη στιγμή δύο πολύ μικροί οικισμοί. Η μικρή πόλη Βίλα Σαν Τζιοβάνι στην Καλαβρία με 13.000 κατοίκους και το παραθαλάσσιο χωριό Τόρε Φάρο στην Σικελία, τα οποία θα ενωθούν με τη γέφυρα, απέχουν πολύ από το Ρέτζιο Καλάμπρια και την Μεσίνα, τις δύο μεγαλύτερες πόλεις, που επικοινωνούν αυτή τη στιγμή μέσω φέρι-μπόουτ.
Εκτός από την γέφυρα, λοιπόν, η οποία θα επιβαρύνει τον προϋπολογισμό της Ιταλίας με πάνω από 7 δις ευρώ για τα επόμενα πέντε χρόνια, θα πρέπει να γίνει μια οικοδομική και οδική αναδιάρθρωση όλου του δικτύου της περιοχής, ώστε να συνδεθεί η γέφυρα απευθείας με τους βασικούς δρόμους της Σικελίας και να μην περνάει μέσα από τα χωριά. Ακόμα και αν δημιουργηθούν μεγάλες οδοί, η εξοικονόμηση χρόνου δεν θα είναι τόσο σημαντική, ειδικά για όσους έχουν να κάνουν μικρές αποστάσεις.
Ακριβά διόδια, συνεχίζουν τα φέρι-μπόουτ
Τα διόδια είναι επίσης ένα σημαντικό ζήτημα. Υπολογίζεται ότι το κόστος των διοδίων για ένα μέσο αυτοκίνητο θα ξεπερνούν τα 25 ευρώ, ενώ μπορεί να υπάρχει και αντίστοιχη χρέωση για τον αριθμό των επιβατών κάθε αυτοκινήτου ή η συγκεκριμένη τιμή να αυξηθεί. Αυτή τη στιγμή το κόστος του φέρι μπόουτ που ενώνει το Ρέτζιο Καλάμπρια με τη Μεσίνα είναι 9,10 ευρώ το κάθε αυτοκίνητο και 3,50 ευρώ ο επιβάτης. Η απόσταση μεταξύ των δύο λιμανιών είναι 11 χιλιόμετρα και το φέρυ-μπόουτ κάνει τη διαδρομή σχεδόν σε μισή ώρα, μαζί με το χρόνο επιβίβασης και αποβίβασης.
Με όλα αυτά τα ζητήματα στο τραπέζι, υπάρχει ο κίνδυνος να δημιουργηθεί μεν η γέφυρα, αλλά να εξυπηρετεί μόνο όσους δεν θέλουν να αποχωριστούν το αυτοκίνητό τους ή επιθυμούν να κάνουν ένα μεγάλο ταξίδι στη Σικελία. Η πρώτη αντίδραση της κοινοπραξίας φέρυ-μπόουτ που ενώνει τα δύο μεγάλα λιμάνια της περιοχής είναι ότι η δουλειά τους θα συνεχιστεί κανονικά και παρά τις εξαγγελίες δεν βλέπουν ότι θα υπάρξει μεγάλη μείωση ούτε στο τζίρο τους, ούτε στα δρομολόγιά τους.
Αυτοί που αντιδρούν περισσότερο δεν είναι οι μεταφορείς, αλλά όσοι διατηρούν καταστήματα στις δύο πόλεις. Κι αυτό, διότι η δημιουργία της γέφυρας θα τους αποκόψει από έναν μεγάλο αριθμό τουριστών και επισκεπτών, οι οποίοι θα επιλέγουν τον οδικό άξονα.
