Τις πρωινές ώρες της 3ης Μαΐου, οι Μοσχοβίτες ξύπνησαν με ένα απίστευτο θέαμα: Δύο drones αυτοκτονίας είχαν καταφέρει με κάποιο τρόπο να διεισδύσουν στην αεράμυνα της πόλης και να εκραγούν στην οροφή του ίδιου του Κρεμλίνου στην καρδία της Ρωσίας.
Μια τέτοια επίθεση θα ήταν αδιανόητη όταν ο Βλαντιμίρ Πούτιν κήρυξε τον πόλεμο στην Ουκρανία ένα χρόνο νωρίτερα, και όμως ήταν μόνο η αρχή. Τρεις εβδομάδες αργότερα, οι αντάρτες άρχισαν να εισβάλλουν στα σύνορα της Ρωσίας και στη συνέχεια ένα σμήνος μη επανδρωμένων αεροσκαφών χτύπησε τα πλούσια προάστια της Μόσχας.
Οι εσωτερικές διαμάχες μεταξύ του στρατού της Ρωσίας και των πολέμαρχων του Πούτιν βρίσκονται μεγάλες, η αντεπίθεση της Ουκρανίας διαφαίνεται και ένας πολιτικός της αντιπολίτευσης έφτασε στο σημείο να ζητήσει την αντικατάσταση του ίδιου του Πούτιν στην κρατική τηλεόραση νωρίτερα αυτή την εβδομάδα.
Είναι, λοιπόν, αυτή πραγματικά η αρχή του τέλους για τον τύραννο της Ρωσίας; «Ναι», πιστεύει ο Λουκ Κόφεϊ , ειδικός στο think-tank Hudson Institute στην Ουάσιγκτον – ο οποίος προσθέτει ότι ο θάνατος του Πούτιν θα ακολουθηθεί γρήγορα από τη διάλυση της ίδιας της Ρωσίας.
«Συμφωνώ [ότι] αυτή είναι η αρχή του τέλους του Πούτιν – βρισκόμαστε τώρα σε μια περίοδο που θα εκδιωχθεί ο Πούτιν και θα διαλυθεί η Ρωσική Ομοσπονδία», είπε.
Η Ρωσία, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, γεννήθηκε πριν από σχεδόν 500 χρόνια, όταν ο πρώτος τσάρος, ο Ιβάν ο Τρομερός, άρχισε να κατακτά εδάφη στο όνομα του τσαρισμού της Μοσχοβίας.
Κατά τα επόμενα 200 χρόνια, το τσαρικό βασίλειο επεκτάθηκε τόσο στην Ευρώπη όσο και σε όλη τη διαδρομή μέχρι τον Ειρηνικό Ωκεανό μέχρι που μετονομάστηκε σε Ρωσική Αυτοκρατορία από τον Μέγα Πέτρο.
Η αυτοκρατορία κατέρρευσε μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και, μετά από μια σειρά επαναστάσεων, αντικαταστάθηκε από τη Σοβιετική Ένωση, η οποία κατέρρευσε το 1991 – από την οποία προέκυψε η σύγχρονη Ρωσία. Ο Κόφεϊ πιστεύει ότι η τελική κατάρρευση δεν έχει ακόμη τελειώσει.
Και πρόσθεσε: «Η Σοβιετική Ένωση εξακολουθεί να καταρρέει. Όταν οι ιστορικοί γράψουν γι ‘αυτό, πιθανότατα θα προσδιορίσουν τον Φεβρουάριο του ’22 [την ημερομηνία της εισβολής στην Ουκρανία] ως την πιο σημαντική στιγμή αυτής της κατάρρευσης.
«Πιστεύω ότι οι 15 χώρες που προέκυψαν το 1991 [όταν κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση] ήταν το σπάσιμο του γυαλιού ασφαλείας.
«Ο επόμενος γύρος κατακερματισμού θα είναι σαν ένα τζάμι 150 ετών που σπάει σε ένα παλιό σπίτι. Θα καταρρεύσει με επικίνδυνους τρόπους και δεν θα είναι εύκολο να επισκευαστεί ή να διορθωθεί».
Ο Κόφεϊ πιστεύει ότι η τελική διάλυση θα ξεκινήσει με την αποφασιστική ήττα της Ρωσίας στην Ουκρανία. Αυτό το αποτέλεσμα είναι αναπόφευκτο, υποστηρίζει, αλλά δεν είναι πρόθυμος να πει πότε θα είναι.
Πολλοί ελπίζουν ότι θα έρθει μετά την πολυαναμενόμενη αντεπίθεση της Ουκρανίας αυτό το καλοκαίρι, αλλά στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες έχουν προειδοποιήσει ότι ο πόλεμος μπορεί να διαρκέσει ακόμα πολλά χρόνια.
Όποτε έρθει η ήττα της Ρωσίας, ο Κόφεϊ υποστηρίζει ότι θα χωρίσει τις ελίτ της χώρας σε δύο ομάδες.
Οι πρώτοι θα είναι οι σκληροπυρηνικοί που πιστεύουν ότι ο πόλεμος θα μπορούσε να είχε κερδηθεί αν ήταν μόνο αυτοί επικεφαλής. Ο άλλος θα είναι ολιγάρχες απελπισμένοι που θέλουν να σταματήσουν την αιματοχυσία και να βελτιώσουν τις σχέσεις τους με τη Δύση, έστω να διατηρήσουν τον πλούτο και τη δύναμή τους.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, υποστηρίζει ότι ο Πούτιν θα καταλήξει νεκρός ή εξόριστος κάπου.
Με τον Πούτιν να έχει φύγει από το προσκήνιο, οι αποσχισθείσες περιοχές της Ρωσίας – γεμάτες με στρατιώτες που επέστρεψαν από την πρώτη γραμμή – θα ξεσηκωθούν εναντίον της Μόσχας και θα απαιτήσουν ανεξαρτησία, λέει.
Οι πολέμαρχοι μπορεί επίσης να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για τον έλεγχο, με τον Πούτιν ενδεχομένως μεταξύ αυτών εάν μπορέσει να συγκεντρώσει αρκετούς πιστούς και η Ρωσική Ομοσπονδία θα καταρρεύσει γρήγορα.
Και προσθέτει: «Θα είναι απρόβλεπτο [και] σε ορισμένα μέρη θα είναι βίαιο».
«Νομίζω ότι θα δείτε εξεγέρσεις μεταξύ δυσαρεστημένων ανθρώπων, η Μόσχα θα πρέπει να αποφασίσει για ποια κομμάτια θα πολεμήσει.
«Θα υπάρξουν πολλές δύσκολες επιλογές που πρέπει να γίνουν και όποιος είναι στην κορυφή θα πρέπει να προσέχει τα νώτα του».
Η Κίνα μπορεί να προσπαθήσει να διεκδικήσει περιοχές που το Πεκίνο πιστεύει ότι αποσπάστηκαν άδικα από την αυτοκρατορική Ρωσία και η Τουρκία μπορεί να παρέμβει για να προστατεύσει τους τούρκους που είναι διασκορπισμένοι σε όλη τη χώρα.
Και η Δύση είναι απίθανο να παραμείνει αδρανής, καθώς μια χώρα με 6.000 πυρηνικές κεφαλές και αποθέματα βιολογικών και χημικών κεφαλών αποσυντίθεται στο κατώφλι της.
Ο Κόφεϊ λέει: «Θέλω να το καταστήσω σαφές: δεν υποστηρίζω κάτι τέτοιο. Η διάλυση θα προκαλούσε πολλά προβλήματα και δεν είμαι σίγουρος ότι είναι προς το συμφέρον της Δύσης να συμβεί.
«Αλλά νομίζω ότι αυτή είναι η τροχιά ανεξάρτητα. Ακόμα κι αν σταματούσαμε να προμηθεύουμε όπλα στην Ουκρανία τώρα, δεν θα σταματούσαν να πολεμούν τη Ρωσία.
«Πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πώς θα πάρουμε τον έλεγχο μιας τέτοιας κατάστασης και θα ξεπεράσουμε τα γεγονότα. Νομίζω ότι θα ήταν πολύ αφελές για τους δυτικούς υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να μην το θεωρήσουν αυτό ως πιθανότητα».
Ο Τζέιμς Ρότζερς, συνιδρυτής του Council on Geostrategy, ήταν πιο διστακτικός.
Συμφώνησε ότι οι επιθέσεις στη Ρωσία είναι μια «βιώσιμη απειλή» για τον Πούτιν μεταξύ αυτού και της κλίκας των ελίτ που στηρίζουν το καθεστώς του, οδηγώντας στην πτώση του.
Ωστόσο, προειδοποίησε ότι ακόμη και αν πέσει ο Πούτιν, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι όποιος έρθει στη συνέχεια θα τερματίσει τον πόλεμο και θα παραδώσει στην Ουκρανία πίσω τα χαμένα εδάφη της – που είναι ο απώτερος στόχος του Κιέβου.
Ο Ρότζερς είπε: «Μπορεί να το κάνουν, αλλά μπορεί και όχι. Κάποιος ακόμη πιο σκληροπυρηνικός από τον Πούτιν θα μπορούσε να πάρει τον έλεγχο του Κρεμλίνου και αυτό ουσιαστικά επαναφέρει την Ουκρανία στο σημείο μηδέν.
«Ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί η επιστροφή των εδαφών είναι στο πεδίο της μάχης».
Προχωρώντας μπροστά, αναμένει ότι οι επιθέσεις στη Ρωσία θα συνεχιστούν και θα ενταθούν, καθώς η Δύση υποστιρίζει το Κίεβο και το ανθρώπινο δυναμικό και τα αποθέματα όπλων του Κρεμλίνου έχουν λιγοστέψει.
«Όσο η Ουκρανία συνεχίζει να λαμβάνει υποστήριξη από τη Δύση [τότε] έχει τα μέσα να απωθήσει τις επιθέσεις της Ρωσίας. Θα περίμενα [οι επιθέσεις] να κλιμακωθούν, η κατάσταση για τους Ρώσους να επιδεινωθεί και το καθεστώς κυρώσεων να τους συντρίψει».
