Οι προεδρικές εκλογές του 2024 στις ΗΠΑ απέχουν 13 ολόκληρους μήνες. Διάστημα ικανό ακόμα και για να αλλάξει ο κόσμος όπως τον ξέρουμε, σύμφωνα και με τα τελευταία που συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως ο Πρόεδρος Μπάιντεν και το επιτελείο του δεν στρώνουν το δρόμο για την δεύτερη θητεία του στο Λευκό Οίκο. Η προεκλογική εκστρατεία, όπως δείχνει το πρόγραμμα του Αμερικανού Προέδρου, έχει ξεκινήσει από τώρα.
Την περασμένη Τρίτη ο Μπάιντεν έγινε ο πρώτος εν ενεργεία πρόεδρος που συμμετείχε σε πορεία διαμαρτυρίας (!), μαζί με απεργούς εργάτες αυτοκινήτων στο Μίσιγκαν. Την Πέμπτη, ο Μπάιντεν πέταξε στο Φίνιξ της Αριζόνα για να τιμήσει τον εκλιπόντα Ρεπουμπλικανό γερουσιαστή Τζον ΜακΚέιν, όχι τυχαία έναν από τους κύριους ανταγωνιστές του Ντόναλντ Τραμπ. Εκεί εκφώνησε και μια ομιλία σχετικά με τις συνεχιζόμενες απειλές για τη δημοκρατία που θέτει το κίνημα MAGA του Τραμπ.
Το Μίσιγκαν και η Αριζόνα ήταν δύο από τις επτά πολιτείες που αποφασίστηκαν με λιγότερο από 3% στην προεδρική κούρσα του 2020. Δύο πολιτείες απ’ αυτές που ονομάζουμε κλειδιά και το 2024. Οι εργάτες των συνδικάτων στο Μίντγουεστ και οι μετριοπαθείς ανεξάρτητοι είναι ζωτικής σημασίας ομάδες ψηφοφόρων για τη στρατηγική επανεκλογής του Μπάιντεν. Και τα ταξίδια ήταν απόδειξη ενός σχεδίου που είναι αποφασισμένο να αγνοήσει τις πρόσφατες αποθαρρυντικές δημοσκοπήσεις.
Το ABC News και η Washington Post φέρνουν πίσω τον Μπάιντεν εννέα μονάδες σε χέση με τον Τραμπ. Το Messenger τον έχει να υπολείπεται πέντε μονάδες. Υπάρχουν κι άλλες, βέβαια, που δείχνουν πιο ισορροπημένη την κατάσταση, αλλά η κατάσταση στους Δημοκρατικούς δεν είναι καθόλου αισιόδοξη. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι ο αντίπαλος είναι ένας τύπος που προσπάθησε να ανατρέψει ένα εκλογικό αποτέλεσμα με εισβολή οπαδών του στο Καπιτώλιο και προσωπικά αντιμετωπίζει 91 κατηγορίες, οι περισσότερες σε βαθμό κακουργήματος.
Οι Δημοκρατικοί αντιτείνουν ότι και ο Μπαράκ Ομπάμα βρισκόταν σε παρόμοια άθλια θέση στο παρόμοιο σημείο στον κύκλο της επανεκλογής του. Ωστόσο, η ομάδα του Μπάιντεν είναι επίσης παγερά ρεαλιστική. Γνώριζε από παλιά ότι ο υποψήφιός της έχει σοβαρές εκλογικές αδυναμίες, γι’ αυτό και θα δώσουν σκληρή μάχη, ειδικά στις πολιτείες που στην αμερικανική εκλογική αργκό ονομάζονται «switch», δηλαδή αυτές που αλλάζουν στη μία ή την άλλη πλευρά και δεν υπάρχει σταθερό προβάδισμα.
Στο Ουισκόνσιν, το οποίο ο Μπάιντεν κέρδισε μόλις με 0,63% το 2020, ήδη ετοιμάζονται και νομοθετικές πρωτοβουλίες από το Ανώτατο Δικαστήριο της πολιτείας, το οποίο έχει πλέον δημοκρατική πλειοψηφία. Το τοπικό κοινοβούλιο πιέζει να επιτραπεί η καταμέτρηση των απόντων πριν από την ημέρα των εκλογών, κάτι που θα μπορούσε να μειώσει τις προσπάθειες των Ρεπουμπλικανών να πυροδοτήσουν τη συζήτηση για νοθεία.
Στην Πενσυλβάνια, όπου ο Μπάιντεν κέρδισε τον Τραμπ κατά 1,2%, ο νεοεκλεγέντας Δημοκρατικός κυβερνήτης Τζος Σαπίρο εφάρμοσε την αυτόματη εγγραφή ψηφοφόρων για τους δικαιούχους κατοίκους που υποβάλλουν αίτηση για νέα άδεια οδήγησης ή ταυτότητα. Κάτι που απλουστεύει κατά πολύ τις διαδικασίες για να ψηφίσει κάποιος. Γενικά οι Δημοκρατικοί πιστεύουν ότι όσο μεγαλύτερη είναι η συμμετοχή, τόσο μεγαλύτερες είναι και οι πιθανότητές τους.
Σε κάποιες πολιτείες όπως η Τζόρτζια βρίσκονται στα σκαριά νομοθετικές παρεμβάσεις, έτσι ώστε να καταργηθούν αναχρονιστικοί νόμοι. Όπως ο SB 202, ο οποίος απαγορεύει (άκουσον-άκουσον!) να παρέχεται τροφή και νερό στους ψηφοφόρους που περιμένουν στην ουρά, από το φόβο δωροδοκίας πριν την κάλπη! Κάτι που ίσχυε ενδεχομένως τον 19ο αιώνα, αλλά προφανώς όχι τον 21ο.
Η κεντρική ιδέα του επιτελείου των Δημοκρατικών είναι να ξυπνήσουν τα πραγματικά δημοκρατικά αντανακλαστικά των πολιτών που δεν είναι φανεροί υποστηρικτές του κόμματος, αλλά δεν θα ήθελαν με τίποτα να δουν πάλι τον Τραμπ στο Λευκό Οίκο. Η υπενθύμιση της εξέγερσης της 6ης Ιανουαρίου, αλλά και η οργάνωση MAGA, της οποίας ηγείται ο Τραμπ, είναι σημαντικό αποτρεπτικό κίνητρο για μεγάλες ομάδες του πληθυσμού.
Το σημαντικό, όμως, είναι και να μπορέσουν οι Δημοκρατικοί να οχυρώσουν με τέτοιο τρόπο τη διαδικασία, ώστε να μην δώσουν κανένα περιθώριο στον Τραμπ να την αμφισβητήσει. Κι αυτό, διότι περιμένουν ότι σίγουρα θα το κάνει. Στο κάτω-κάτω, δεν μάχεται μόνο για την καρέκλα του πλανητάρχη, αλλά για την προσωπική του ελευθερία.
* Κεντρική φωτογραφία: Getty Images
