Στο πρωτοσέλιδό του ο Economist, εντοπίζει την κρισιμότητα στα εσωτερικά της Τουρκίας, δίνοντας τόσο μεγάλη βάση στις εξελίξεις Προεδρικών και Κοινοβουλευτικών εκλογών, που αφιερώνει το πρωτοσέλιδό του, ώστε να δείξει την απήχηση που θα έχουν σε διεθνές επίπεδο.
Μάλιστα, αναφέρει ότι «η ήττα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα είχε παγκόσμιες συνέπειες», αλλά και ότι αυτή «θα έδειχνε στους δημοκράτες παντού ότι οι ισχυροί μπορούν να ηττηθούν».
«Μετά από 20 χρόνια ολοένα και πιο αυταρχικής διακυβέρνησης, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κινδυνεύει με έξωση από τους ψηφοφόρους» αναφέρει το δημοσίευμα χαρακτηριστικά και επισημαίνει πως «οι περισσότερες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Ερντογάν υστερεί με μικρή διαφορά. Αν έχανε, θα ήταν μια εκπληκτική πολιτική ανατροπή με παγκόσμιες συνέπειες. Ο τουρκικός λαός θα ήταν πιο ελεύθερος, λιγότερο φοβισμένος και- με το πέρασμα του χρόνου- θα ευημερούσε».
Την ίδια ώρα, «μια νέα κυβέρνηση θα επανορθώσει τις κακοποιημένες σχέσεις με τη Δύση», αναφέρει ο Economist, αλλά σε κάθε περίπτωση, «μια ειρηνική εκδίωξη του Ερντογάν θα έδειχνε στους απανταχού δημοκράτες ότι οι ισχυροί μπορούν να ηττηθούν», καταλήγει.
