Περιεχόμενα
Από αμνημονεύτων χρόνων, οι άνθρωποι έχουν κάνει ό,τι καλύτερο μπορούν για να εξαπατήσουν τη γήρανση, τον θάνατο, το αναπόφευκτο τέλος της ύπαρξης.
Σήμερα, καθώς οι επαναστατικές εξελίξεις μετατρέπουν το υλικό της επιστημονικής φαντασίας σε καθημερινή πραγματικότητα, είμαστε πιο κοντά στην παράταση της διάρκειας ζωής μας ή ακόμα και στην αθανασία;
Αν ναι, θέλουμε πραγματικά αιώνια ζωή; Στο νέο του βιβλίο, «Γιατί πεθαίνουμε: Η νέα επιστήμη της γήρανσης και η αναζήτηση της αθανασίας», ο βραβευμένος με Νόμπελ μοριακός βιολόγος Βένκι Ραμακρίσναν εξετάζει προηγούμενες και πρωτοποριακές έρευνες για να αποκαλύψει τις θεωρίες φιλοδοξίας και τους πρακτικούς περιορισμούς της μακροζωίας.
Στην πορεία, θέτει κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με το κοινωνικό, πολιτικό και ηθικό κόστος των προσπαθειών να ζήσουν για πάντα.
Ήδη, οι άνθρωποι ζουν δύο φορές περισσότερο από ό, τι πριν από 150 χρόνια λόγω της αυξημένης γνώσης σχετικά με τις ασθένειες και την εξάπλωσή τους. Μήπως αυτό υποδηλώνει ότι οι παρεμβάσεις για τον τριπλασιασμό ή τον τετραπλασιασμό της διάρκειας ζωής μας βρίσκονται προ των πυλών; Ο Βένκι Ραμακρίσναν μοιράζεται τις απόψεις του για τις πραγματικότητες της γήρανσης, του θανάτου και της αθανασίας, αναφέρει το CNN.
Τι είναι η γήρανση; Πώς οδηγεί στο θάνατο;
Η γήρανση είναι μια συσσώρευση χημικής βλάβης στα μόρια μέσα στα κύτταρά μας, η οποία βλάπτει τα ίδια τα κύτταρα, και επομένως τον ιστό, και στη συνέχεια τελικά εμάς ως οργανισμό. Παραδόξως, αρχίζουμε να γερνάμε όταν είμαστε στη μήτρα, αν και σε αυτό το σημείο, μεγαλώνουμε γρηγορότερα από ό, τι συσσωρεύουμε ζημιές. Η γήρανση συμβαίνει καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής μας.
Το σώμα έχει αναπτύξει πολλούς μηχανισμούς για να διορθώσει τις βλάβες που σχετίζονται με την ηλικία στο DNA μας και σε τυχόν κακής ποιότητας πρωτεΐνες που παράγουμε. Χωρίς τρόπους να διορθώσουμε αυτού του είδους τα προβλήματα, δεν θα ζούσαμε ποτέ όσο ζούμε.
Σκεφτείτε το σώμα σαν μια πόλη που περιέχει πολλά συστήματα που πρέπει να συνεργάζονται. Μόλις αποτύχει ένα σύστημα οργάνων κρίσιμο για την επιβίωσή μας, πεθαίνουμε. Για παράδειγμα, εάν οι μύες μας γίνουν τόσο αδύναμοι που η καρδιά μας σταματά να χτυπά, δεν μπορεί να αντλήσει το αίμα που περιέχει το οξυγόνο και τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται τα όργανά μας και πεθαίνουμε.
Όταν λέμε ότι κάποιος πεθαίνει, εννοούμε τον θάνατό του ως άτομο. Στην πραγματικότητα, όταν πεθαίνουμε, οι περισσότεροι από εμάς, όπως τα όργανά μας, είναι ζωντανά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα όργανα των θυμάτων ατυχημάτων μπορούν να δωριστούν σε λήπτες μοσχεύματος.
Η ανθρώπινη διάρκεια ζωής έχει πιάσει το τέρμα της;
Η διάρκεια ζωής όλων των οργανισμών κυμαίνεται από λίγες ώρες ή ημέρες για τα έντομα έως εκατοντάδες χρόνια για ορισμένες φάλαινες, καρχαρίες και γιγάντιες χελώνες. Ένας μη ειδικός μπορεί να υποθέσει ότι όλες οι μορφές ζωής είναι προκαθορισμένες να πεθάνουν μόλις φτάσουν σε μια ορισμένη ηλικία. Αλλά οι βιολόγοι δεν πιστεύουν ότι η γήρανση και ο θάνατος προγραμματίζονται με την έννοια ότι ένα γονιμοποιημένο ωάριο είναι προγραμματισμένο να εξελιχθεί σε ανθρώπινο ον.
Αντ ‘αυτού, η εξέλιξη έχει βελτιστοποιήσει μια εξίσωση διάρκειας ζωής της κατανομής πόρων που είναι βελτιστοποιημένη για κάθε είδος.
Τα μεγαλύτερα ζώα τείνουν να ζουν περισσότερο. Εάν είστε ένα μικρό ζώο – και ως εκ τούτου πιο πιθανό να φαγωθεί από ένα αρπακτικό, να λιμοκτονήσει ή να πεθάνει σε μια πλημμύρα – δεν έχει νόημα για την εξέλιξη να σπαταλά πόρους για την αποκατάσταση της ζημιάς που είναι απαραίτητη για να σας κρατήσει ζωντανούς περισσότερο. Αντ ‘αυτού, η εξέλιξη επιλέγει να αναπτυχθεί γρήγορα και να ωριμάσει γρήγορα, ώστε να μπορείτε να αναπαραγάγετε και να μεταβιβάσετε τα γονίδιά σας.
Εάν είστε μεγαλύτερος σε ηλικία , το να παραμείνετε ζωντανοί περισσότερο θα σας δώσει περισσότερες πιθανότητες να βρείτε έναν σύντροφο με τον οποίο μπορείτε να έχετε περισσότερους απογόνους κατά τη διάρκεια της μεγαλύτερης ζωής σας.
Η διάρκεια ζωής έχει να κάνει με την εξέλιξη, μεγιστοποιώντας τις πιθανότητες να περάσετε τα γονίδιά σας. Στους ανθρώπους, αυτή η λεπτή ισορροπία πόρων μας δίνει μια μέγιστη διάρκεια ζωής περίπου 120 ετών.
