«Αυτό είναι ένα φιλί αποχαιρετισμού από τον ιρακινό λαό, σκύλε»! Τη θυμάστε αυτή τη φράση; Πριν 15 χρόνια ήταν μια από τις πιο πολυπαιγμένες στα αμερικάνικα ΜΜΕ, μαζί με το πασίγνωστο πια τηλεοπτικό στιγμιότυπο: Ένα ζευγάρι… ιπτάμενα παπούτσια να εκτοξεύονται κατά του Τζορτζ Μπους, τότε προέδρου των ΗΠΑ.
Συμβολική και η κίνηση και η φράση, που έκανε διάσημο τον Μουνταχντάρ Αλ Ζαϊντι, τον Ιρακινό δημοσιογράφο που αψήφησε όλα τα πρωτόκολλα και τους νόμους και δεν δίστασε να πετάξει τα παπούτσια του προς τον πλανητάρχη. Ούτως ή άλλως είναι μια κίνηση περιφρόνησης, αλλά στον μουσουλμανικό κόσμο έχει ακόμα χειρότερη σημασία: Θεωρείται ο απόλυτος εξευτελισμός.
Το περιστατικό είχε γίνει στις 14 Δεκεμβρίου 2008, σχεδόν 5,5 χρόνια μετά από την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ. Ο Μπους είχε επισκεφθεί επισήμως τη χώρα και έκανε δηλώσεις δίπλα στον Ιρακινό πρωθυπουργό Νουρί Αλ Μαλίκι, όταν δέχτηκε την… υποδηματική επίθεση κι αναγκάστηκε να σκύψει για να μην φάει τη σόλα στο πρόσωπο.
Συνέντευξη για την επέτειο
Η επέτειος συμπλήρωσης 20 χρόνων από την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ, για να ανατρέψουν το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεϊν, πέρασε στα ψιλά της διεθνούς ειδησεογραφίας. Το πρακτορείο Reuters αντί να υπενθυμίζει ημερομηνίες, γεγονότα και αριθμούς, έκανε κάτι καλύτερο: Αναζήτησε τον Αλ Ζαϊντι και τον ρώτησε αν είχε μετανιώσει για την κίνησή του. Η ερώτηση, βέβαια, ήταν ρητορική.
«Γιατί να μετανιώσω, οι εξελίξεις έχουν δικαιώσει αυτή την κίνηση», τόνισε ο 50χρονος σήμερα Αλ Ζαϊντι, ο οποίος δηλώνει ακόμα δημοσιογράφος, αν και όπως είπε δυσκολεύεται να βρει μόνιμη δουλειά λόγω εκείνου του περιστατικού. «Οι ίδιοι άνθρωποι που εισέβαλλαν τότε μαζί με τους Αμερικάνους και πανηγύριζαν συνεχίζουν να κυβερνούν και σήμερα, παρά τη φτώχεια του κόσμου και τη διαφθορά. Σου προκαλεί θλίψη να βλέπεις ανθρώπους να πονάνε επί 24 ώρες. Όχι, δεν έχω μετανιώσει καθόλου. Αν μου δινόταν η ευκαιρία, θα το ξαναέκανα, αν και το έχω πληρώσει ακριβά».
Ο Αλ Ζαϊντι έμεινε έξι μήνες στη φυλακή γι’ αυτό το περιστατικό. Καταδικάστηκε στην ανώτατη ποινή για προσβολή ξένου ηγέτη. Όταν βγήκε από τη φυλακή, διαπίστωσε ότι οι πόρτες ακόμα και των ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης είχαν κλείσει γι’ αυτόν. Μετακόμισε στο Λίβανο, όπου εργάστηκε σε διάφορες εφημερίδες ως αναλυτής των γεγονότων στο Ιράκ.
Εμπνέεεται από το βίντεο
Στη χώρα του επέστρεψε δέκα χρόνια μετά το περιστατικό. Δεν ήθελε να ξεχαστεί, το αντίθετο: Έκανε προεκλογική καμπάνια διεκδικώντας μια θέση στο κοινοβούλιο με στόχο να θυμίσει σε όλους τους συμπατριώτες του ποιος ήταν. Λογάριασε, όμως, χωρίς το μακρύ χέρι του κράτους: Η υποψηφιότητά του ακυρώθηκε από τα δικαστήρια, επειδή το ποινικό του μητρώο είχε πλέον λερωθεί. Ο Αλ Ζαϊντι, φυσικά, υποστηρίζει ότι αν είχε εκλεγεί, θα έκανε καλύτερη δουλειά απ’ αυτούς που βρίσκονται στο κοινοβούλιο.
Ο Αλ Ζαϊντι αποκάλυψε ότι βλέπει συχνά το βίντεο και εμπνέεται απ’ αυτό. «Η σκηνή αυτή είναι μια απόδειξη ότι ένας άνθρωπος ήταν ικανός να πει όχι σ’ αυτόν τον αλαζόνα τύπο, γεμάτο δύναμη, όπλα, ΜΜΕ, χρήματα και εξουσία, να του πει ότι εσύ Μπους ήσουν λάθος».
