Δεν έχουν κοπάσει ούτε λεπτό οι ταραχές στη Γαλλία εξαιτίας της απόφασης του Εμανουέλ Μακρόν να περάσει νόμο που αυξάνει τα συνταξιοδοτικά όρια από 62 σε 64 έτη. Στα ίδια χνάρια ετοιμάζονται να βαδίσουν και οι Ισπανοί, μετά τις ανακοινώσεις από το υπουργείο κοινωνικής ασφάλισης που θεωρούνται… casus belli, ειδικά από τους νέους εργαζόμενους της χώρας.
Ο υπουργός της σοσιαλιστικής κυβέρνησης Χοσέ Λουίς Εσκρίβα αποκάλυψε τις κατευθύνσεις σχετικά με το νέο συνταξιοδοτικό νόμο, οι οποίες ακόμα βρίσκονται στο στάδιο των σκέψεων. Η προοπτική, όμως, να δουλεύουν οι νεότεροι για να πληρώνουν τις συντάξεις των γεροντότερων φαίνεται ότι βρίσκει αντίθετο ένα μεγάλο μέρος της κοινωνία.
Η Ισπανία δεν πρόκειται να αυξήσει τα όρια συναξιοδότησης, τα οποία βρίσκονται εδώ και δεκαετίες στα 65 χρόνια. Ο Εσκρίβα είπε ότι το υπουργείο προσπαθεί να βρει μια λύση, η οποία δεν θα είναι άδικη προς τα όνειρα των νέων, αλλά δεν θα συντρίβει και τις προσδοκίες των ηλικιωμένων. Στο πρόσφατο παρελθόν (2013) η τότε δεξιά κυβέρνηση της Ισπανίας είχε επιχειρήσει να μεταρρυθμίσει τον συνταξιοδοτικό νόμο, αλλά οι αντιδράσεις ήταν τόσο μεγάλες που αναγκάστηκε να περιοριστεί μόνο σε περικοπές επιδομάτων συνταξιούχων, τα οποία είχαν κριθεί υπερβολικά.
Εισφορά αλληλεγγύης και δημογραφικό
Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του υπουργού, η κυβέρνηση σκέφτεται να μαζέψει νέα χρήματα από τις εταιρείες και τους εργαζόμενους τους, ιδιαίτερα τους υψηλόμισθους. Τα χρήματα αυτά θα χρησιμοποιηθούν για να μειωθούν αδικίες, όπως είναι π.χ. οι χαμένες εισφορές των γυναικών, οι οποίες παραιτήθηκαν από τις δουλειές τους για να φροντίσου τα παιδιά τους. Η κεντρική ιδέα του όλου εγχειρήματος είναι κάτι σαν την ελληνική εισφορά αλληλεγγύης, ένα μέρος του μισθού που θα κρατείται αναλογικά (και θα μεγαλώνει, ενδεχομένως και σε μεγάλο βαθμό, όσο υψηλότερος είναι ο μισθός) και θα καταλήγει στον συνταξιοδοτικό κορβανά, ώστε να βγει ο λογαριασμός.
Η Ισπανία, πάντως, είναι από τις χώρες με τις υψηλότερες συντάξεις σε σχέση με τους μισθούς που παρέχει. Στη χώρα της Ιβηρικής μια σύνταξη αντιστοιχεί στο 80% του μισθού που απολάμβανε ο συνταξιούχος. Στη Γαλλία αυτό το ποσοστό βρίσκεται εδώ και χρόνια στο 74%. Ο μέσος όρος για τις χώρες του ΟΟΣΑ είναι μόλις 62%.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η Ισπανία τα επόμενα χρόνια είναι η δημογραφική κρίση. Για την ώρα η αναλογία εργαζόμενων προς συνταξιούχο έχει διατηρηθεί στο 3 προς 1, όμως με την αργή δημογραφική ανάπτυξηη αναλογία θα έχει γίνει 1,7 εργαζόμενοι προς 1 συνταξιούχο το 2050. Η απότομη πτώση εξηγείται από την αύξηση του προσδόκιμου ζωής στα 83 χρόνια στην Ισπανία και στο χαμηλό ρυθμό των γεννήσεων.
