Περιεχόμενα
Το 2006, ο γιος ενός από τους πιο διάσημους συγγραφείς του Ισραήλ Ντέιβιντ Γκρόσμαν, Ουρί, σκοτώθηκε στον Λίβανο όταν το τανκ του χτυπήθηκε από πύραυλο της Χεζμπολάχ.
Στην κηδεία του γιου του, ο Γκρόσμαν μίλησε για το διαχρονικό δίλημμα που αντιμετωπίζουν οι Ισραηλινοί που ζουν σε μια τόσο «ασυγχώρητη» γειτονιά. Να πρέπει να αμυνθούν σωματικά, διατηρώντας την ακεραιότητά τους και να μην παραδοθούν στον κυνισμό.
«Πρέπει να προφυλαχτούμε από τη δύναμη και την απλοϊκή σκέψη, από τη διαφθορά που βρίσκεται στον κυνισμό, από τη μόλυνση της καρδιάς και την κακομεταχείριση των ανθρώπων, που είναι η μεγαλύτερη κατάρα όσων ζουν σε μια καταστροφική περιοχή όπως η δική μας», είπε.
Το Levant είναι πράγματι ένα σκληρό περιβάλλον και το Ισραήλ υπερασπίζεται τον εαυτό του για άλλη μια φορά, αποφασισμένο να μην υποστεί ποτέ επανάληψη αυτού που τώρα ονομάζεται Black Shabbat. Η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται σε σοκ από την αποκρουστική αγριότητα των επιθέσεων της Χαμάς (οι χειρότερες στην 75χρονη ιστορία της χώρας τους) και οι πολιτικοί σε όλο το φάσμα συμμερίζονται την πεποίθηση ότι αυτό δεν πρέπει ποτέ να επαναληφθεί.
Ωστόσο, κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης στη δημοσιογράφο Ιλάνα Νταγιάν, λίγο μετά τις επιθέσεις, ο Γκρόσμαν ρώτησε: «Τι είδους άνθρωποι θα γίνουμε αφού τελειώσουν όλα αυτά;».
Σύμφωνα με την Νταγιάν, η ερώτηση απηχούσε τον θαυμασμό του συγγραφέα για τον γιο του. «Ο Ουρί ήταν κάποιος που πίστευε στην υπηρεσία, στο καθήκον, αλλά ήταν και κάποιος που νοιαζόταν για ανθρώπινες ζωές. Πρέπει να συνεχίσουμε να κάνουμε και τα δύο, παλεύοντας για τη ζωή μας και παλεύοντας για τις ψυχές μας», είπε στο POLITICO.
Καθώς το Ισραήλ πολεμά μια αδυσώπητη, σκληροπυρηνική Χαμάς, αυτή η διαμάχη μεταξύ άμυνας και ακεραιότητας γίνεται πιο οξεία και πιο οδυνηρή.
Η μαχητική ισλαμιστική οργάνωση δεν ενδιαφέρεται αν χυθεί τόσο παλαιστινιακό όσο και ισραηλινό αίμα. Η στρατηγική της είναι να προκαλέσει αντίποινα από το Ισραήλ, ενώ χρησιμοποιεί τους κατοίκους της Γάζας ως αναλώσιμες ανθρώπινες ασπίδες.
Όσο περισσότεροι Παλαιστίνιοι σκοτώνονται, τόσο μεγαλύτερη θύελλα αγανάκτησης μπορεί να πυροδοτήσει η Χαμάς. Σε αυτό το σενάριο, το Ισραήλ μπορεί να χαρακτηριστεί ως επιτιθέμενος, ο «αραβικός δρόμος» να ξεσπάσει και η αντίδραση του Ισραήλ να διαβρώσει τη δυτική υποστήριξη. Είναι ένας θλιβερός μοτίβο που επαναλαμβάνεται εδώ και πολύ καιρό.
Το Ισραήλ ήταν αναγκασμένο να πολεμήσει από τη γέννησή του. Δέχτηκε εισβολή από αραβικούς στρατούς μέσα σε 24 ώρες από τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας του και οι πόλεμοι και οι συγκρούσεις δεν έχουν σταματήσει από τότε.
Το Ισραήλ κλονίστηκε ανεπανόρθωτα
Όμως οι επιθέσεις της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, η πιο θανατηφόρα ημέρα για τους Εβραίους από το Ολοκαύτωμα, συγκλόνισαν τους Ισραηλινούς περισσότερο από ποτέ. Το «Ποτέ ξανά» είχε συμβεί και συνέβη μέσα στο εβραϊκό κράτος, όπου οι Ισραηλινοί προορίζονται να είναι ασφαλείς. Η αίσθηση του Ισραήλ για τον εαυτό του έχει κλονιστεί, μαζί με την αυτοπεποίθησή του.
Πριν από την επίθεση, οι Ισραηλινοί είχαν τρεις βασικές υποθέσεις: ότι είναι ασφαλείς πίσω από τα σιδερένια τείχη που έχουν χτίσει. ότι ο στρατός και οι υπηρεσίες πληροφοριών τους είναι αξιόπιστοι, σε εγρήγορση και πάντα πάνω στις απειλές και ότι παρ’ όλη την πολιτική αναταραχή και τον διχασμό στην εξουσία του πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου, η χώρα έχει μια λειτουργική κυβέρνηση.
Όλες αυτές οι υποθέσεις αποδείχθηκαν ψευδείς. «Συνειδητοποίησα ότι ήμασταν μόνοι», είπε ο 62χρονος Νόαμ Τιμπόν, ένας απόστρατος στρατηγός και πρώην διοικητής των ειδικών δυνάμεων. «Όλο το σύστημα κατέρρευσε, το σύστημα που υποτίθεται ότι προστατεύει τα σύνορα κατέρρευσε. Υπήρχαν γενναίοι στρατιώτες που πολέμησαν αλλά οι περισσότεροι αιφνιδιάστηκαν. Ο στρατός βρισκόταν στο χάος και ήταν κατεστραμμένος».
Ο Τιμπόν το είδε από πρώτο χέρι. Αυτός και η σύζυγός του είχαν μόλις τελειώσει μια πρωινή βουτιά κοντά στο διαμέρισμά τους στο Τελ Αβίβ, όταν ο μεγαλύτερος γιος τους Αμίρ, δημοσιογράφος στο επάγγελμα, τηλεφώνησε για να πει ότι αυτός και η οικογένειά του είχαν καταφύγει στο ασφαλές δωμάτιο του σπιτιού τους σε ένα νότιο ισραηλινό κιμπούτς, το Nahal Oz, που δεχόταν επίθεση από ενόπλους της Χαμάς.
Ο Τιμπόν είπε στον γιο του ότι ο στρατός θα ερχόταν σύντομα, αλλά μετά από μερικές κλήσεις σε ανώτερους στρατιωτικούς διοικητές, συνειδητοποίησε ότι αυτό δεν επρόκειτο να συμβεί. Ο στρατός αντ’ αυτού προσπαθούσε να καταλάβει την κλίμακα και τη φρίκη αυτού που εκτυλισσόταν. Άρπαξε λοιπόν ένα πιστόλι και κατευθύνθηκε νότια με τη γυναίκα του.
Η ιστορία τους εκείνη την ημέρα θα μπορούσε να είναι το υλικό των ταινιών του Χόλιγουντ, η αποστολή τους περικλείει το πνεύμα των πρωτοπόρων του εβραϊκού κράτους. Διέσωσαν επιζώντες από τη σφαγή του μουσικού φεστιβάλ, βοήθησαν τραυματισμένους Ισραηλινούς στρατιώτες και συμμετείχαν σε μάχες με όπλα.
Ο Τιμπόν, άρπαξε ένα κράνος και μια καραμπίνα M-16 από έναν πεσμένο στρατιώτη, συγκέντρωσε ανόμοιες μονάδες στρατού και αστυνομίας για να μπουν στο κιμπούτς του γιου του και να το σώσουν.
«Ο παππούς είναι εδώ», φώναξε το μεγαλύτερο εγγόνι του, 3 ετών, κατά την άφιξή του.
Αλλά καθώς ο Τιμπόν περιέγραφε τις αιματηρές ανατροπές του Black Shabbat του Ισραήλ, των ακρωτηριασμένων και καμένων σορών που είδε ανάμεσα σε πτώματα σκορπισμένα στους δρόμους, συνέχισε να λέει: «Ήμασταν μόνοι.
Σαν να μην μπορούσα να καταλάβω πώς η κυβέρνηση και ο στρατός θα μπορούσαν να έχουν καταρρεύσει, πώς θα μπορούσαν να είχαν αφήσει να συμβούν τα καταστροφικά γεγονότα εκείνης της ημέρας. Αυτό δεν ήταν το Ισραήλ που ήξερα».
Το Ισραήλ καλείται να «ξυπνήσει»
Και τα διδάγματα που αντλούν πολλοί είναι τα εξής: Αργά ή γρήγορα, οι κορυφαίοι στρατιωτικοί διοικητές και αρχηγοί κατασκόπων της χώρας πρέπει να φύγουν – όπως και ο Νετανιάχου, ο οποίος κατηγορείται ευρέως για την καταστροφή της κυβέρνησης – και ο στρατός και οι υπηρεσίες πληροφοριών πρέπει να ξαναχτιστούν. Αλλά οι άνθρωποι αισθάνονται πάνω από όλα ότι το Ισραήλ ζούσε σε ένα σύννεφο πλάνης τα τελευταία χρόνια.
«Η χώρα ακμάζει και δεν θέλαμε να αναγνωρίσουμε ότι είχαμε ένα τρομοκρατικό κράτος στα σύνορά μας. Δεν θέλαμε να παρασυρθούμε ξανά στον πόλεμο. δεν θέλαμε να μας ενοχλούν οι διαπραγματεύσεις και οι λύσεις δύο κρατών», είπε η Νταγιάν. «Είχαμε τα κεφάλια μας στην άμμο». Εν τω μεταξύ, η Χαμάς σχεδίαζε την επερχόμενη καταστροφή.
«Το Ισραήλ έχει ήδη αλλάξει», δήλωσε στο POLITICO ο πρώην πρωθυπουργός Εχούντ Ολμέρτ, προσθέτοντας ότι ένα νέο Ισραήλ θα πρέπει να αναδυθεί πιο μετριοπαθές και χωρίς αλαζονεία. Το παλαιστινιακό ζήτημα δεν μπορεί πλέον να αγνοηθεί.
«Ενισχύσαμε τη Χαμάς για να υπονομεύσει την Παλαιστινιακή Αρχή. Πιστεύαμε ότι μπορούσαμε να διαχειριστούμε τα πάντα και ότι η Χαμάς θα συμπεριφερόταν σύμφωνα με τις προσδοκίες μας. Αλλά όλα έχουν ανατιναχτεί στα πρόσωπά μας», πρόσθεσε.
Καθώς η χώρα ανοικοδομείται και οι Ισραηλινοί ανακτούν σιγά σιγά την εμπιστοσύνη τους, το κράτος πρέπει και πάλι να γίνει ασφαλές.
«Είπα κάποτε ότι το Ισραήλ είναι μια βίλα στη ζούγκλα», είπε ο πρώην πρωθυπουργός Εχούντ Μπαράκ. «Μέσα στη βίλα σας, μπορείτε να απολαύσετε το τζακούζι σας, την κλασική μουσική, ό,τι θέλετε. Όταν βγαίνετε έξω, θα πρέπει να είστε έτοιμοι να πατήσετε τη σκανδάλη για να επιβιώσετε. Τώρα όμως έχει γίνει χειρότερο. Μπορεί να σε σφάξουν μέσα στη βίλα σου.
Αυτή είναι πραγματικά μια γειτονιά όπου δεν υπάρχει έλεος για τους αδύναμους, δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία για όσους δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Αλλά είμαστε ένα προκλητικό είδος, θα αντεπιτεθούμε και θα νικήσουμε», είπε.
Σύμφωνα με τον Μπαράκ και άλλους, η Χαμάς πρέπει τώρα να ηττηθεί. «Οι αθώοι κάτοικοι της Γάζας θα σκοτωθούν επειδή το Ισραήλ δεν μπορεί να αφήσει ατιμώρητους αυτούς τους δολοφόνους που διέπραξαν τη βάρβαρη επίθεση στις 7 Οκτωβρίου μόνο και μόνο επειδή χρησιμοποιούν τους δικούς τους πολίτες για να προστατευτούν», είπε.
Προσπάθειες προστασίας των αμάχων στη Γάζα
Αλλά το πώς αμύνεται το Ισραήλ είναι θέμα διαμάχης, τουλάχιστον για τους συμμάχους του Ισραήλ. Οι ηγέτες της χώρας διαμαρτύρονται ότι δεν λαμβάνουν αρκετά εύσημα για τις προσπάθειές τους να ελαχιστοποιήσουν τις απώλειες αμάχων και να τηρήσουν τους νόμους του πολέμου. «Κάνουμε πολύ περισσότερα πιθανώς από άλλους», περισσότερο από ό,τι έκαναν οι δυτικές δυνάμεις όταν εκδίωξαν το Ισλαμικό Κράτος από τη Μοσούλη και τη Ράκα, είπε ο Μπαράκ.
Φυσικά, σε αντίθεση με τη Χαμάς, το Ισραήλ αναγκάζει τους δικηγόρους να επανεξετάσουν τις λίστες στόχευσης. Η χώρα προέτρεψε τους κατοίκους της Γάζας στο βόρειο τμήμα του θύλακα να κατευθυνθούν νότια για να αποφύγουν τον «Αρμαγεδδώνα» και έκανε προειδοποιήσεις προειδοποιήσεις, τόσο στο ραδιόφωνο όσο και στο κύριο τηλεοπτικό κανάλι της Γάζας – χάρη στους Ισραηλινούς χάκερ. Οι αρχές έχουν επίσης δημοσιοποιήσει περιόδους κατά τις οποίες οι ανθρωπιστικοί διάδρομοι βορρά-νότου θα είναι ασφαλείς από την ισραηλινή στρατιωτική δραστηριότητα.
Αλλά οι άμαχοι συνεχίζουν να πεθαίνουν, κυρίως λόγω του πόσο εμπλεκόμενος είναι ο στρατός της Χαμάς με την πολιτική υποδομή της Γάζας.
Όπως σημείωσε ο Γκρόσμαν πάνω από τον τάφο του γιου του, μια από τις κατάρες από τις οποίες πρέπει να φυλάξει το Ισραήλ είναι η «κακομεταχείριση των ανθρώπων». Και στον έξω κόσμο, ο πόλεμος που διεξάγει στη Γάζα φαίνεται ακραίος.
Ωστόσο, οι περισσότεροι Ισραηλινοί δεν το πιστεύουν και αυτό αντικατοπτρίζεται σε όλο το πολιτικό φάσμα.
Αυτό περιλαμβάνει τον Ισραηλινό επιχειρηματία τεχνολογίας και μακροχρόνιο επικριτή του Νετανιάχου, Εγιάλ Γουόλντμαν, ο οποίος έχασε την 24χρονη κόρη του Ντανιέλ και το αγόρι της στις 7 Οκτωβρίου. Η Χαμάς τους σκότωσε καθώς προσπαθούσαν να φύγουν. Ο Γουόλνταμ έχει γίνει από τότε μια σημαντική προσωπικότητα στην ισραηλινή προσπάθεια να εξηγηθεί γιατί η Χαμάς πρέπει να ξεριζωθεί.
Παλαιότερα γνωστός για την οικοδόμηση γεφυρών με τους Παλαιστίνιους και την προσπάθεια επίτευξης διαρκούς ειρήνης στη Μέση Ανατολή, ο Γουόλντμαν λέει τώρα ότι δεν υπάρχει τίποτα για να συμφωνήσουν οι δύο πλευρές. «Πρέπει να συνεχίσουμε να πολεμάμε μέχρι να εξαλείψουμε τη Χαμάς ή να την εξορίσουμε και να απελευθερώσουμε τους Ισραηλινούς ομήρους. Πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να κερδίσουμε τον πόλεμο».
Το Ισραήλ, επίσης, συνεχίζει να δίνει την ατελείωτη μάχη του, αναζητώντας την ισορροπία μεταξύ της ανθρωπότητας και των κινδύνων να φανεί αδύναμο σε μια γειτονιά που δεν συγχωρεί καμία αδυναμία.
Με πληροφορίες από το POLITICO
Photo credits: GettyImages
