Κανείς κοινός θνητός δεν μπορεί να πει πραγματικά πως ξέρει ποια είναι και τι κάνει η Μοσάντ. Θα ήταν μάλλον αντιφατικό και σίγουρα ειρωνικό προς την εικόνα αυτής ως μια από τις πλέον ισχυρές υπηρεσίες πληροφοριών του κόσμου. Μπορεί κάποιος, όμως, να προσπαθήσει να αποκρυπτογραφήσει μέρος από τα στοιχεία που συνετέλεσαν στο μύθο της. Στο να ξέρουν το όνομά της ακόμα κι άνθρωποι που ουδεμία «κάψα» ή ουσιαστική γνώση έχουν για τον κόσμο των κατασκόπων.

Η ισραηλινή μυστική υπηρεσία ακούγεται δυνατά τις τελευταίες ώρες στα μέρη μας καθώς συνέβαλε στην εξάρθρωση των τρομοκρατών που θα χτυπούσαν εβραϊκούς στόχους στην Ελλάδα.

Επέλεξε συνειδητά να αναγνωρίσει δημοσίως το ρόλο που διαδραμάτισε για αποφευχθεί το κακό. Θέλοντας έτσι να τραβήξει την προσοχή, θέλοντας έτσι να στείλει ένα ηχηρό προειδοποιητικό μήνυμα προς (όλους) τους εχθρούς της: «Είμαστε εδώ, ξέρουμε τα πάντα ή σχεδόν και θα πρέπει να το σκεφτείτε πολλές φορές αν πραγματικά αποφασίσετε να μπλέξετε μαζί μας», αυτό που ποτέ δεν θα ειπωθεί δημόσια, αλλά εννοείται πίσω από τις λέξεις.

Στο Intronews μπορείτε να διαβάσετε όλες τις λεπτομέρειες για μια υπόθεση που ενώνει, μεταξύ άλλων, έναν ορθόδοξο ραβίνο, τις διδασκαλίες της συζύγου του και Σιίτες. Σίγουρα πάντως, αποτελεί ακόμα μια απόδειξη της δύναμης της υπηρεσίας.

Μοσάντ: Η τέχνη της εξαπάτησης, το κυνήγι της τελειότητας  

«Μέσω της εξαπάτησης θα κάνεις πόλεμο», ήταν το μότο της τα πρώτα χρόνια της ύπαρξής της – ιδρύθηκε το 1948 μαζί με το κράτος του Ισραήλ. Αν το σκεφτούμε σε βάθος, όλοι οι πόλεμοι εκεί στηρίζονται. Στο πώς δηλαδή θα ξεγελάσεις τον εχθρό, στο πώς θα αποκτήσεις πλεονέκτημα εις βάρος του, στο πώς θα κάνεις αυτό που δεν περιμένει και θα βγεις εσύ από πάνω στη σούμα.

Για να συμβεί αυτό απαιτείται άριστη οργάνωση και συνεργασία σε κάθε νευραλγικό κομμάτι της ιεραρχίας, απόλυτη εχεμύθεια και επιχειρησιακή αρτιότητα κομπιούτερ. Άνθρωποι κατάλληλα και σκληρά εκπαιδευμένοι. Άνθρωποι που η δουλειά τους είναι η ζωή τους. Αναζητούνται πάντα οι καλύτεροι. Για on field επιχειρήσεις, για γραφειακή υποστήριξη, για ανάλυση και εκτίμηση δεδομένων, για έρευνα και εκτέλεση σχεδίων.

Πλαστά διαβατήρια, μεταμφιέσεις, κωδικά ονόματα και επικοινωνίες με τεχνολογικά μέσα που η συντριπτική πλειονότητα του κόσμου αγνοεί την ύπαρξή τους, κάνουν πραγματικότητα τις πιο παράτολμες επιχειρήσεις.

Σε κατάσταση μόνιμου πολέμου, με ιστορικές επιτυχίες (αλλά και ηχηρές αποτυχίες)

Γιατί, μη γελιόμαστε, τα πράγματα είναι επικίνδυνα. Δεν είναι μια αγγελικά πλασμένη κοινωνία ούτε το παιχνίδι fair play, όχι, καθόλου. Είναι ένας άλλου τύπου πόλεμος αυτός που διεξάγεται. Σε πολλά μέτωπα, χωρίς χρονικό ορίζοντα. Και όπως κάθε πόλεμος, έχει θύματα.

H Μοσάντ βρίσκεται σε κατάσταση μόνιμου πολέμου και αυτό σημαίνει πως είναι πρόθυμη να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο, θεμιτό ή αθέμιτο, για να κερδίσει. Η κοινή γνώμη επίσης, θα κλείσει τα μάτια ακόμα και σε «άγρια σκηνικά» αν την πείσουν πως αυτό είναι η μόνη λύση για να μην νικήσουν οι «κακοί». Οι πράκτορες της οργάνωσης λειτουργούν άλλωστε ως προπύργιο απέναντι σε απειλές που στοχεύουν στην ίδια την ύπαρξη του Ισραήλ.

Έκανε τα πάντα η υπηρεσία για να φτάσει σε αυτό το σημείο. Να τη θαυμάζουν, να τη φοβούνται. Από την απαγωγή του εγκληματία ναζί Άντολφ Άιχμαν στην Αργεντινή, την κλοπή ενός ιρακινού μαχητικού αεροπλάνου σοβιετικής κατασκευής, στο κυνήγι και στην εξολόθρευση των δραστών και συνεργών της σφαγής 11 Ισραηλινών αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου το 1972, το σαμποτάζ της γαλλοϊρακινής πυρηνικής συνεργασίας, τον ιό Stuxnet… Η λίστα με τα «θαύματα» της Μοσάντ είναι μεγάλη. Και εντυπωσιακή. Ό,τι κι αν πιστεύουμε, στην τελική, για τις μεθόδους που ακολουθεί.

Γίνονται, βέβαια, και λάθη. Έχουν προφανώς υπάρξει και αρκετές αποτυχίες. Οι οποίες πάντως βρίσκεται συνήθως ο τρόπος να καλυφθούν. Κανείς, εννοείται, δεν είναι τέλειος, ενώ και οι (όποιοι) απέναντι δεν είναι «παιδάκια». Τότε, όταν δηλαδή ένας πράκτορας εκτεθεί, ανακαλείται. Τα σπίτια-καταφύγια εγκαταλείπονται, τηλεφωνικοί αριθμοί αλλάζουν, το ίδιο και οι επιχειρησιακές μέθοδοι. Και αναζητείται διέξοδος…

Της Μοσάντ της αρέσει να τη… δαιμονοποιούν

Όλα αυτά τα χρόνια έχει υπάρξει μια δαιμονοποίηση της υπηρεσίας. Ειδικά οι θιασώτες των θεωριών συνομωσίας συνδέσουν τη Μοσάντ σχεδόν με τα… πάντα. Και πάλι όμως, λίγοι μπορούν να πουν κατηγορηματικά πως «ξέρουν». Αυτό παραδόξως είναι που κάνει τις φήμες να παίρνουν φωτιά. Γιατί η φαντασία αντικαθιστά συχνά τη γνώση, είναι ανθρώπινο, κατά κάποιο τρόπο.

Κι έπειτα, ποιος μας λέει ότι δεν έχουμε πέσει θύματα εξαπάτησης; Η Μοσάντ, ως μυστική υπηρεσία, κάνει ακριβώς τη δουλειά της. Και την κάνει καλά, γι’ αυτό είναι τοπ στον τομέα της. Οι «ειδικές επιχειρήσεις» που εμπεριέχουν βία είναι στην πραγματικότητα ένα μικρό μέρος των δραστηριοτήτων της. Αλλά είναι αυτές ακριβώς που ζωγραφίζουν την εικόνα που έχει ο κόσμος. Και στη Μοσάντ αρέσει η αίγλη γύρω από το όνομά της, αρέσουν ακόμα και τα πιο ακραία που ακούγονται, αφού ενισχύουν το μύθο της. Και η αρνητική διαφήμιση, διαφήμιση είναι, έτσι δεν λένε;

Στα ίσα με CIA και KGB, δεν φτάνεις έτσι στην τύχη…

Βέβαια πάντα υπάρχει ο κίνδυνος για τους πράκτορες και τους διευθυντές να το παρακάνουν, να παρασυρθούν από την αρχική αποστολή τους, που είναι περισσότερο να προλαμβάνουν παρά να επιχειρούν. Σε τελική ανάλυση πάντως, η ισραηλινή υπηρεσία διατηρεί την φιλοσοφία που ήταν και παραμένει ο θεμέλιος λίθος της. Όπως την είχε εξομολογηθεί ένας αρχηγός της πολύ παλιότερα: «Το Ισραήλ θα χτυπήσει όπου και όποτε θέλει τους εχθρούς του»…

Μόνο τυχαία η Μοσάντ δεν έφτασε να κοιτάει στα μάτια τους μεγάλους παίκτες του χώρου της, τη CIA και την KGB. Βασικά κάθε άλλο παρά τυχαία. Δεν είναι κάτι που δεν μπορούμε να φανταστούμε. Μια κατασκοπική ταινία να έχει δει κανείς, μπαίνει στο νόημα. Αλλά από αυτό το σημείο μέχρι την πραγματικότητα μεσολαβεί ένας ολόκληρος κόσμος. Ο πραγματικός κόσμος.