Η Ελλάδα πρωταγωνιστεί στη λίστα που αναγράφει τον μέσο όρο ωρών εργασίας ανά έτος, καθώς σύμφωνα με τα στοιχεία από το πανεπιστήμιο του Γκρόνιγκεν – μετά από σχετική έρευνα – και με δεδομένα από την Eurostat η Ελλάδα αγγίζει τις 2.036.
Έπεται η Πολωνία και η Ρωσία με 2.023 και 1.965 αντίστοιχα, κατά μέσο όρο.
Οι πολίτες σε Κάτω Χώρες, Νορβηγία, Δανία, Γερμανία και Ελβετία εργάζονται λιγότερες ώρες, ενώ σημειώνεται ότι το ποσοστό των εργαζομένων με μερική απασχόληση είναι ένας από τους κύριους λόγους για αυτό, ιδίως στην Ολλανδία και την Ελβετία.
Η Ισπανία βρίσκεται στη μέση, με 1.686 ώρες εργασίας ετησίως κατά μέσο όρο, σύμφωνα με το Ηνωμένο Βασίλειο (1.668), λίγο περισσότερες από τη Γαλλία (1.505) και τη Γερμανία (1.386) και λιγότερες ώρες από την Ιταλία (1.718 ώρες) ή την Πορτογαλία (1.865).
Σε αυτόν τον χάρτη μπορούμε να δούμε τις συνολικές μέσες ώρες εργασίας ανά έτος. Αυτό μας δίνει μια καλύτερη εικόνα των ωρών εργασίας όταν λαμβάνεται υπόψη η άδεια μετ’ αποδοχών.
Ακόμα κι έτσι, ο αριθμός των ωρών εργασίας δεν σημαίνει απαραίτητα υψηλότερη οικονομική απόδοση. Οι εργαζόμενοι σε χώρες όπως η Δανία, η Ελβετία και η Νορβηγία παράγουν πολύ υψηλότερο ΑΕΠ σε μια ώρα εργασίας.
Το να εργάζεσαι περισσότερες ώρες δεν συσχετίζεται με περισσότερη παραγωγή. Οι Ρώσοι εργαζόμενοι κατατάσσονται στην τρίτη θέση στην Ευρώπη ως προς τον ετήσιο μέσο όρο ωρών εργασίας, αλλά είναι επίσης οι δεύτεροι λιγότερο παραγωγικοί εργαζόμενοι στην Ευρώπη όσον αφορά το ΑΕΠ τους ανά ώρα εργασίας.
Η Ελλάδα είναι στην κορυφή των χωρών και για το πόσες ώρες εργάζονται κατά μέσο όρο οι Ευρωπαίοι την εβδομάδα με 47-51 ώρες στις ηλικίες 20-64.
Όπως μπορούμε να δούμε και σε αυτή την κατάταξη, οι Ολλανδοί εργάζονται πολύ λιγότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα, όπου η μέση εβδομάδα εργασίας είναι 30 έως 33 ώρες. Η Ελβετία, η Νορβηγία, η Δανία και μέρος της Γερμανίας και της Ιταλίας έχουν επίσης μια σχετικά σύντομη εβδομάδα εργασίας 33 έως 36 ωρών.
Ο ρόλος της μερικής απασχόλησης
Πουθενά στην Ευρώπη δεν υπάρχουν περισσότερες θέσεις μερικής απασχόλησης από ό,τι στην Ολλανδία. Αρκεί να συλλογιστεί κανείς πως το 47,6% των εργαζομένων στην Ολλανδία εργάζεται με μερική απασχόληση. Στην Ελβετία, το ποσοστό αγγίζει το 39,4% και στην Αυστρία το 23,9%. Στη Σκανδιναβία και τη Γερμανία είναι μεταξύ 20 και 25%. Στην υπόλοιπη Ευρώπη αυτό είναι κάτω από 20% ή ακόμη και κάτω από 10%. Αξιοσημείωτο είναι πάντως, ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους εργαζόμενους με μερική απασχόληση στην Ολλανδία είναι γυναίκες.
Όταν εξετάζουμε αυτούς τους αριθμούς ατόμων που εργάζονται με μερική απασχόληση, φαίνεται να υπάρχει συσχέτιση με τον μέσο αριθμό ωρών εργασίας. Οι αριθμοί της Eurostat για άτομα που εργάζονται με μερική απασχόληση δεν καλύπτουν απλώς την κύρια εργασία τους.
Τα στατιστικά στοιχεία σε αυτόν τον χάρτη επικεντρώνονται μόνο στην κύρια εργασία των ανθρώπων. Αυτό σημαίνει ότι χαμηλότερος αριθμός μέσων ωρών εργασίας θα μπορούσε επίσης να προκληθεί από άτομα που εργάζονται σε πολλαπλές εργασίες.
Η μεγαλύτερη μέση εβδομάδα εργασίας συναντάται κυρίως στην Ανατολική Ευρώπη, αλλά ειδικότερα στη Σερβία, την Ελλάδα, το Μαυροβούνιο και την Τουρκία. Οι περισσότεροι άνθρωποι εργάζονται περισσότερες από 42 ώρες την εβδομάδα.
Οι επιμέρους διαφοροποιήσεις
Στην περίπτωση της Γερμανίας, εντοπίζεται μία σαφής διαφορά μεταξύ της Δυτικής και της Ανατολικής Γερμανίας, με την Ανατολική Γερμανία να εργάζεται περισσότερες ώρες από τη Δυτική. Στην περίπτωση του Βελγίου, η Δυτική Φλάνδρα ξεχωρίζει, αού οι πολίτες εργάζονται λίγο περισσότερο από ό,τι στην υπόλοιπη χώρα. Στο Λονδίνο, οι άνθρωποι εργάζονται επίσης περισσότερο από ό,τι στην υπόλοιπη χώρα, αν και αυτό, για τους Αγγλους, μάλλον δεν προκαλεί έκπληξη.
Στη Σερβία, μπορούμε να δούμε το αντίθετο. Στο Βελιγράδι, οι άνθρωποι στην πραγματικότητα εργάζονται λιγότερο από την υπόλοιπη χώρα.
Η Σικελία είναι επίσης μια περίπτωση που παρουσιάζει ενδιαφέρον, αφού οι πολίτες εργάζονται λιγότερες εβδομάδες από την υπόλοιπη Ιταλία.
