Από αέρος, το ενιαίο κύκλωμα μοιάζει με ένα γιγαντιαίο μοντέλο σιδηροδρόμου. Μόνο που αυτός δεν χρησιμοποιείται για διασκέδαση. Πρόκειται για μία από τις λίγες ειδικές εγκαταστάσεις στην Ευρώπη, όπου μπορούν να δοκιμαστούν εντατικά νέα τρένα μακριά από τις δημόσιες ράγες.
Για έξι μήνες, το ανώνυμο λευκό τρένο θα κάνει ατελείωτους γύρους της πίστας με ταχύτητα έως και 125 μίλια την ώρα (200 χλμ/ώρα), επιτρέποντας στους τεχνικούς να παρακολουθούν κάθε πτυχή της απόδοσής του.
Εν τω μεταξύ, ένα δεύτερο τρένο θα σταλεί στη Βιέννη στην Αυστρία, για να δοκιμαστεί σε θερμοκρασίες που κυμαίνονται από μείον 20 C έως 40 C (μείον 4 F έως 104 F), να εκτοξευθεί με χιόνι και πάγο και να περάσει μέσα από μια αεροδυναμική σήραγγα με ταχύτητες έως και 100 mph στο μοναδικό εξειδικευμένο κέντρο κλιματικών δοκιμών της Ευρώπης.
Γιατί είναι σημαντικό? Λοιπόν, για τους γαλλικούς εθνικούς σιδηροδρόμους (SNCF) σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας εποχής: μια επανεκκίνηση για τα εμβληματικά τρένα TGV.
Σύμφωναμε το CNN, αυτή η τελευταία γενιά TGV των 200 μιλίων την ώρα (320 χλμ/ώρα) θα δοκιμαστεί στα όριά της για περισσότερα από δύο χρόνια προτού μπορέσει να αρχίσει να μεταφέρει επιβάτες το 2024.Και δεν είναι μόνο σημαντικό για τη Γαλλία – αυτά τα υπερσύγχρονα διώροφα τρένα θα εξυπηρετούν τόσο εσωτερικές όσο και διεθνείς διαδρομές υψηλής ταχύτητας, ξεκινώντας από Παρίσι-Λυών και Παρίσι-Μιλάνο.
Από τα 115 τρένα που έχουν παραγγελθεί αυτή τη στιγμή, τα 15 θα αντικαταστήσουν τα παλαιότερα TGV στο δρομολόγιο του Μιλάνου από το 2025, όπου η SNCF αντιμετωπίζει τώρα σκληρό ανταγωνισμό από την ιταλική ανταγωνιστή Trenitalia. Τα άλλα θα αντικαταστήσουν παλαιότερα τρένα που κατασκευάστηκαν τις δεκαετίες του 1980 και του 1990 για τη διαδρομή Παρίσι-Λυών Νότια Ανατολικά (PSE), και θα εξαπλωθούν σταδιακά σε άλλες γραμμές καθώς ο στόλος μεγαλώνει.
Μια νέα ανάγκη για ταχύτητα
Τα νέα TGV-M βρίσκονται επί του παρόντος σε περίοδο δοκιμών. Με την ονομασία TGV-M (το “Μ” σημαίνει «σπονδυλωτή»), οι νέοι συρμοί αποτελούν εκδήλωση του ανανεωμένου πάθους της Γαλλίας για τα τρένα υψηλής ταχύτητας, το οποίο, κατά την επόμενη δεκαετία, θα δει το δίκτυο να επεκτείνεται στην Τουλούζη (από το Μπορντό), καθώς και στο εξωτερικό – στο Τορίνο της Ιταλίας από τη Λυών της Γαλλίας και από το Μπορντό στη βόρεια Ισπανία.
Το μέλλον δεν φαινόταν πάντα τόσο λαμπρό. Το 2017, ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν έθεσε στο περιθώριο την περαιτέρω ανάπτυξη του δικτύου TGV, προτιμώντας να «επανεκτιμήσει» τις επενδύσεις και να επικεντρωθεί στις «καθημερινές μεταφορές» για τις αστικές περιοχές, όπως οι προαστιακοί σιδηρόδρομοι και τα μετρό.
Ωστόσο, η στάση αυτή δεν επικράτησε για πολύ, και ακόμη και ενώ προωθούσε τις πολιτικές με επίκεντρο τις τοπικές ανάγκες, η SNCF συνέχισε να σχεδιάζει ένα νέο κύμα γραμμών υψηλής ταχύτητας και επεκτάσεων του υφιστάμενου δικτύου.
Έξι έργα βρίσκονται επί του παρόντος σε εξέλιξη, τρία από τα οποία θα διαδραματίσουν τελικά βασικό ρόλο στο φιλόδοξο σχέδιο για τη δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού σιδηροδρομικού δικτύου υψηλών ταχυτήτων.
Σχεδόν 30 χρόνια μετά την πρώτη της πρόταση, η επόμενη γραμμή TGV της SNCF θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί έως το 2030, επεκτείνοντας την τρέχουσα διαδρομή Παρίσι- Μπορντό στην Τουλούζη – την τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της Γαλλίας και σημαντικό κόμβο για τη βιομηχανία υψηλής τεχνολογίας και τον τουρισμό. Η επέκταση των 222 χιλιομέτρων την ώρα, θα μειώσει τα ταξίδια Παρίσι-Τουλούζη κατά περισσότερο από μία ώρα – από τις σημερινές τέσσερις ώρες και 15 λεπτά σε λίγο περισσότερο από τρεις ώρες.
Η νέα κανονικότητα για τα ταξίδια στη Γαλλία
«Ο κόσμος ήδη απομακρύνεται από τις αεροπορικές εταιρείες και παίρνει το TGV σε αυτή τη διαδρομή», λέει ο David Haydock, ειδικός στους γαλλικούς σιδηροδρόμους και πρώην συντάκτης του περιοδικού Today’s Railways Europe.
«Μόλις ολοκληρωθεί η γραμμή υψηλών ταχυτήτων μέχρι την Τουλούζη, ακόμη περισσότεροι θα στραφούν – όπως ακριβώς έκαναν στα δρομολόγια από το Παρίσι προς τη Λυών, το Μπορντό, τη Νάντη και τη Μασσαλία τα τελευταία 40 χρόνια».
Η κατασκευή των πρώτων 50 χιλιομέτρων της γραμμής νότια του Μπορντό θα μοιραστεί με μια νέα διεθνή σύνδεση με τη βόρεια Ισπανία, αν και είναι πιθανό να περάσει πολύ η δεκαετία του 2030 προτού τα TGV επιταχύνουν απρόσκοπτα στην περιοχή των Βάσκων.
Η τελική φάση της διαδρομής Νότια Ευρώπη-Ατλαντική θα επεκτείνει τη γραμμή Παρίσι- Μπορντό νότια μέχρι τα ισπανικά σύνορα. Συνδέεται τελικά με το ισπανικό δίκτυο υψηλών ταχυτήτων και θα παρέχει μια γρήγορη, άμεση διαδρομή μεταξύ Παρισιού, της πυκνοκατοικημένης περιοχής των Βάσκων γύρω από το Σαν Σεμπαστιάν και στη συνέχεια προς τη Μαδρίτη.
Σημαντική για τους διεθνείς ταξιδιώτες θα είναι επίσης η αμφιλεγόμενη διαδρομή Λυών-Τορίνο, ύψους 25 δισεκατομμυρίων ευρώ, η οποία περιλαμβάνει μια σήραγγα 36 μιλίων κάτω από τις Άλπεις της Σαβοΐας. Αν και υπάρχει ήδη μια πολυσύχναστη σιδηροδρομική διαδρομή μεταξύ των δύο πόλεων, η χωρητικότητα και η ταχύτητα περιορίζονται σημαντικά από το ορεινό έδαφος.
Οι προσπάθειες για τη σύνδεση πόλεων πέρα από τα εθνικά σύνορα υποστηρίζονται από την Κοινότητα Ευρωπαϊκών Σιδηροδρόμων (CER), η οποία εκπροσωπεί 70 παρόχους σιδηροδρομικών υπηρεσιών σε ολόκληρη την ήπειρο. «Η CER υποστηρίζει πλήρως την ολοκλήρωση ενός σιδηροδρομικού δικτύου υψηλών ταχυτήτων που θα συνδέει όλες τις μεγάλες πόλεις, τους αστικούς κόμβους και τα αεροδρόμια», δηλώνει ο Alberto Mazzola, εκτελεστικός διευθυντής της.
«Θα μειώσει τον χρόνο σιδηροδρομικού ταξιδιού μεταξύ των πρωτευουσών της ΕΕ και των μεγάλων πόλεων σε λιγότερο από τέσσερις και έξι ώρες και, με προσιτά και άνετα τρένα, ο σιδηρόδρομος θα γίνει το προτιμώμενο μέσο μεταφοράς. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι απαραίτητο για όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ να επενδύσουν σε σιδηροδρομικές γραμμές υψηλών ταχυτήτων».
Ο ίδιος προσθέτει: «Η έρευνά μας καταδεικνύει σαφώς τα σημαντικά κοινωνικοοικονομικά οφέλη και τα οφέλη της βιωσιμότητας. Με εκτιμώμενα 750 δισεκατομμύρια ευρώ, τα μακροπρόθεσμα οικονομικά οφέλη θα είναι σημαντικά μεγαλύτερα από το κόστος – εκτιμώμενα 587 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι συνδέσεις αυτές θα επιφέρουν εξαιρετική αύξηση της επιβατικής κίνησης και του μεριδίου αγοράς των σιδηροδρόμων.
«Κάθε κράτος μέλος πρέπει να διαδραματίσει το ρόλο του στην ολοκλήρωση των διαδρόμων, ώστε να διασφαλιστεί ότι ο στόχος της ΕΕ για διπλασιασμό της σιδηροδρομικής κίνησης υψηλών ταχυτήτων έως το 2030 και τριπλασιασμό της έως το 2050 θα επιτευχθεί».
