Περιεχόμενα
Βασιλική οικογένεια της Βρετανίας. Ένα ριάλιτι, τα τελευταία 3 χρόνια. Τύφλα να ‘χει το Keeping Up With the Kardashians. Μόνο που αυτό το ριάλιτι επισκιάζει το τι προσθέτει ως οικονομικό βάρος στη Βρετανία η παρουσία τους και τα προνόμια που έχουν.
Πόσο θα κοστίσει για παράδειγμα η στέψη του Καρόλου; Πόσο θα φορολογείται ως βασιλιάς; Πόσο πληρώνουν για τη διαμονή τους στα παλάτια; Αυτά είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα που αφορούν το κόστος ζωής της βασιλικής οικογένειας, ένα κόστος που σίγουρα δεν βγαίνει από τις τσέπες τους.
Σε ένα ντεμαράζ αποκάλυψης της πραγματικότητας, η Guardian, μετά το ρεπορτάζ για το δικό της αμαρτωλό παρελθόν, κυκλοφόρησε μια διεισδυτική έρευνα στις οικονομικές παραμέτρους της παρουσίας της βασιλικής οικογένειας στην περίοπτη θέση του πολιτεύματος της Βρετανίας.
Από την πλευρά του Παλατιού υποστηρίζουν κάθε φορά που κάποιος τους προσεγγίζει για ερωτήσεις που αφορούν το κόστος αυτό, ότι τα αρχεία της μοναρχίας είναι ανοιχτά σε όλους τους σοβαρούς ερευνητές. Ο διάολος κρύβεται στα ψιλά γράμματα κι εδώ, τα ψιλά γράμματα, είναι αυτό το «σοβαρούς». Η βασιλική οικογένεια μπορεί να υποστηρίξει πως δεν υπήρξε ποτέ σοβαρό αίτημα, με τη σωστή, δαιδαλώδη διαδικασία και γι’ αυτό δεν έχει δώσει πρόσβαση στο αρχείο.
Η άρνηση τους να πέσει φως στα οικονομικά θέματα που τους αφορούν, δεν είναι πουθενά αλλού μεγαλύτερη, σύμφωνα με τη Guardian που έχει κάνει κάμποσες οχλήσεις για να βρει απαντήσεις σε πολλά από τα παραπάνω ερωτήματα. Και σε κάθε όχληση, η απάντηση που έπαιρναν οι δημοσιογράφοι, ήταν πως πρόκειται για ιδιωτικά έγγραφα.
Όσο ψάχνεις όμως, όλο και μια άκρη θα βρεις και μια ομάδα δημοσιογράφων έφερε στην επιφάνεια μια πλειάδα από αρχεία των τελευταίων τριών ετών, όπου αποδεικνύεται ότι η Βασίλισσα Ελισάβετ και οι παρατρεχάμενοι της, εκμεταλλευτήκαν τη θέση τους για να αλλάξουν νόμους, οι οποίοι επέτρεψαν στη Μοναρχία τα τελευταία 50 χρόνια να διατηρεί δικαιωματικά κρυφά τα αρχεία των εξόδων και του κόστους της στο βρετανικό κράτος.
Και όχι μόνο αυτό. Στα έγγραφα φαίνεται πως η Μοναρχία πέρασε από μια περίοδο βαθεός ρατσισμού, αφού μέχρι το τουλάχιστον το 1968, η Ελισάβετ δεν επέτρεπε να κατέχουν θέσεις πέραν της οικιακής υπηρεσίας, μαύροι και εν γένει μη Βρετανοί.
Η έρευνα αυτή της Guardian δεν τελειώνει σήμερα. Συνεχίζεται. Όπως δεν τελειώνουν και οι αποκαλύψεις σε ένα ρεπορτάζ. Στην ιστοσελίδα του μέσου, υπάρχει ειδικό section όπου θα αναρτώνται καθημερινά ξεχωριστά κείμενα για τον ρόλο της Μοναρχίας στη βρετανική Ιστορία και φυσικά στο παρόν, κυρίως ως προς τις περιουσίες τους.
10 χρόνια χρειάστηκαν για να αποκαλυφθεί το lobbying του Καρόλου
Μεταξύ των ερωτημάτων, υπάρχει το πιο απλό: πόσο κοστίζει η ασφάλεια των μελών της βασιλικής οικογένειας; Αυτό το απλό ερώτημα, δεν έχει απλή απάντηση, καθότι καμία κυβέρνηση δεν θέλει να απαντήση, αναφέροντας πως η απάντηση θα έθετε σε κίνδυνο την ασφάλεια τους.
Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος της έρευνας, μιας και υπάρχει μια επιτηδευμένη γραφειοκρατία που στόχο έχει να αποτρέχει το οποιοδήποτε ρεπορτάζ, ένα από τα θέματα της έρευνας, αφορά στα περίφημα Black Spider Memos του Καρόλου προς Υπουργούς όλων των κυβερνήσεων όσο ήταν Πρίγκιπας, με τα οποία έκανε lobbying για να εξυπηρετήσει δικούς του σκοπούς. Ο δημοσιογράφος Ρομπ Έβανς χρειάστηκε 10 χρόνια και μια προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο για να εξασφαλίσει τις πληροφορίες που ήθελε.
Κι αυτή η κατάσταση δεν αφορά μόνο δημοσιογράφους, αλλά και ακαδημαϊκούς που δεν έχουν σκοπό να δημοσιεύσουν κάτι εις βάρος της Μοναρχίας, αλλά να καταγράψουν πράγματα για επιστημονικούς λόγους.
Η αλλαγή του νόμου από τον Ντέιβιντ Κάμερον
Η κρυψίνοια έχει γίνει ο σύμμαχος της Μοναρχίας στη Βρετανία και το πιο τρανό παράδειγμα είναι αυτό που πρότεινε η κυβέρνηση συμμαχίας του Κάμερον το 2011. Τότε, ο Κάμερον έφερε ένα νομοσχέδιο που άλλαζε τον τρόπο χρηματοδότησης των βασιλικών μελών και καταργούσε μια συσκευή καταγραφής, η οποία, παρά τα ελαττώματά της, επέτρεπε να γνωρίζει το κράτος ακριβώς πόσα λεφτά αποδίδονται σε κάθε μέλος.
Με αυτό που έκανε ο Κάμερον, τα βασιλικά μέλη θα έπαιρναν δημόσιο χρήμα στο πλαίσιο δικαιωμάτων από τα κέρδη της βασιλικής περιουσίας και ως αμοιβή για τις υπηρεσίες τους στο κράτος. Άρα, δε θα μπορούσαν να ελεγχθούν από τη συσκευή.
Το ποσό που αποδίδεται στην οικογένεια κάθε χρόνο έχει εκτιμηθεί στα 86 εκατομμύρια λίρες, χωρίς όμως να υπάρχει έλεγχος για το τι προσφέρουν ως αντάλλαγμα τα βασιλικά μέλη.
Μοναδικό βοήθημα για τους δημοσιογράφους είναι το θεσμικό όργανο Court Circular, το επίσημο αρχείο των δραστηριοτήτων τους, το οποίο όμως δίνει πρόσβαση στην συγκεκριμένη μέρα που γίνεται η έρευνα, κάτι που σημαίνει ότι ένας ερευνητής θα έπρεπε να είναι κάθε μέρα παρών εκεί.
Ένα άλλο διαμφισβητούμενο ζήτημα, αφορά στους θανάτους των βασιλικών μελών. Στις διαθήκες τους για την ακρίβεια. Μέχρι το 1911, ο νόμος επέβαλλε οι διαθήκες να είναι δημόσιες, ώστε να αποφεύγονται περιστατικά απάτης ή κακής διαχείρισης από τους διεκπεραιωτές. Τότε όμως, εξαιτίας ενός σεξουαλικού σκανδάλου στο Παλάτι, οι διαθήκες αποφασίστηκε να σφραγίζονται από δικαστές, άρα να μη μπορούν να ανοιχτούν χωρίς τη δική τους έγκριση.
Από τότε, τα βασιλικά μέλη έχουν δικαίωμα να ζητάνε την απόκρυψη των διαθηκών τους και μάλιστα, το 2021, μετά τον θάνατο του Φιλίππου, ο επικεφαλής του βασιλικού δικαστηρίου, Σερ Άντριου ΜακΦαρλέιν, αποφάσισε ότι κάθε γηραιό μέλος της βασιλικής οικογένειας, μπορεί να κάνει κρυφή τη διαθήκη του για τουλάχιστον 90 χρόνια. Αυτός ο αριθμός υπερβαίνει ακόμα και το συνηθισμένο πρωτόκολλο και αποφασίστηκε χωρίς καμία εξήγηση.
