Περιεχόμενα
«Οι πλούσιοι άντρες -που έχουν περίσσευμα χρημάτων για να ξοδέψουν στο σεξ– συναντούν φτωχές γυναίκες που πρέπει να κάνουν σεξ μαζί τους για να επιβιώσουν. Οπότε, ποια μεγαλύτερη διαφορά μπορεί να υπάρξει;», αναρωτήθηκε η Γερμανίδα ευρωβουλευτής Maria Noichl.
Η Noichl, Γερμανίδα εισηγήτρια από την ομάδα των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών (S&D), είναι μια αυτοαποκαλούμενη μαχήτρια για τις εργαζόμενες στο σεξ που δεν κατέληξαν οικειοθελώς στη βιομηχανία. Η ίδια πιέζει για έναν κανονισμό σε επίπεδο Ε.Ε., ο οποίος αναστατώνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σχετικά με την εργασία στο σεξ, επειδή, όπως λέει, «η Ευρώπη είναι σαν μαγνήτης για τον σεξοτουρισμό».
Η θέση της είναι ξεκάθαρη: Η πώληση σεξ δεν είναι δουλειά. Είναι βία με βάση το φύλο και θα πρέπει να είναι παράνομη η αγορά σεξ ή το να είσαι νταβατζής.
Οι άνθρωποι που εργάζονται στη βιομηχανία του σεξ -κυρίως γυναίκες, αλλά και άνδρες, μετανάστες και τρανς άτομα- δεν πληρώνονται για να «ζήσουν τη σεξουαλικότητά τους εδώ, αλλά οι γυναίκες πληρώνονται για να μένουν ακίνητες, για να παραμένουν σιωπηλές και για να μην φωνάζουν», δήλωσε στο POLITICO.
Οι διαφωνίες
Ωστόσο, υπάρχουν διαφωνίες σχετικά με τη στάση της, με ορισμένους να προειδοποιούν ότι η πρόταση της Noichl μπορεί να επιδεινώσει τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων στο σεξ.
Ο Luca Stevenson, διευθυντής προγραμμάτων στην Ευρωπαϊκή Συμμαχία για τα Δικαιώματα των Εργαζομένων στο Σεξ (ESWA) και πρώην εργαζόμενος στο σεξ, θεωρεί τη θέση της ασεβή.
«Όταν λέτε ότι η πορνεία είναι βία με βάση το φύλο, [και] μια μορφή βιασμού επί πληρωμή, αυτό που στην πραγματικότητα λέτε είναι ότι οι εργαζόμενοι στο σεξ δεν είναι σε θέση να κάνουν διάκριση μεταξύ βιασμού και σεξουαλικής εργασίας», δήλωσε.
Οι έντονες διαμάχες στην ΕΕ σχετικά με τον καλύτερο τρόπο ρύθμισης της βιομηχανίας του σεξ συνεχίζονται. Ορισμένοι επιθυμούν την πλήρη απαγόρευση – μια θέση που συνήθως υποστηρίζεται από θρησκευτικές και ακροδεξιές ομάδες. Άλλοι πιστεύουν ότι η εργασία του σεξ πρέπει να είναι νόμιμη. Το σκανδιναβικό μοντέλο, που αναπτύχθηκε στη Σουηδία, είναι ένας συμβιβασμός: νομιμοποιεί την πώληση σεξ, ενώ η αγορά σεξ ποινικοποιείται.
Η πρόταση του Noichl να ποινικοποιηθεί σε όλες τις χώρες της ΕΕ η αγορά σεξ και να μειωθεί η εκμετάλλευση των εργαζομένων στο σεξ μέσω των σωματεμπόρων διαρρηγνύει τις παραδοσιακές κομματικές γραμμές στις Βρυξέλλες. Αν και η μη δεσμευτική έκθεσή της για το θέμα εγκρίθηκε τον Σεπτέμβριο με 234 ψήφους, η διάσπαση του Κοινοβουλίου είναι εμφανής στις 122 αποχές και τις 175 ψήφους κατά.
Διαφοροποιήσεις από τους Πράσινους
Η μείωση της ζήτησης είναι ο απώτερος στόχος για τον Noichl, «επειδή η ζήτηση δημιουργεί μια αγορά». Η βασική λογική είναι ότι οι άνθρωποι θα σταματήσουν τελικά να αγοράζουν σεξ από το φόβο της ποινικοποίησης, γεγονός που θα μειώσει την ποσότητα της σεξουαλικής εργασίας.
Ωστόσο, η εισηγήτρια των Πρασίνων Sylwia Spurek διαφωνεί. «Η ποινικοποίηση δεν είναι η απάντηση … δεν μπορούμε απλά να το απαγορεύσουμε, διότι αυτό αποκλείει τους εργαζόμενους στο σεξ από τη δημόσια φροντίδα και προστασία», δήλωσε.
Επίσης, συχνά «οδηγεί στο να εργάζονται [οι εργαζόμενοι στο σεξ] κρυφά και να στερούνται την ευκαιρία να οργανωθούν και να αναλάβουν αποτελεσματική δράση κατά της εκμετάλλευσης στη βιομηχανία του σεξ», δήλωσε η Monika Vana, άλλη ευρωβουλευτής των Πρασίνων.
Πιο κοντά στην υιοθέτηση του Σκανδιναβικού μοντέλου;
Άλλοι, όπως η Τσέχα εισηγήτρια Radka Maxová, αντιτίθεται στην ποινικοποίηση των αγοραστών σεξ, αλλά «συμφωνεί απολύτως με τα στοιχεία που καλύπτουν την καλύτερη κοινωνική προστασία, τη μετανάστευση και την εργατική νομοθεσία και τα προγράμματα υποστήριξης ως τα καλύτερα εργαλεία για να μπορέσουν οι γυναίκες να επιλέξουν διαφορετικές επαγγελματικές διαδρομές από την εργασία στο σεξ, αν το επιθυμούν».
Σύμφωνα με τη Stevenson της Ευρωπαϊκής Συμμαχίας για τα Δικαιώματα των Εργαζομένων στο Σεξ, το παράδειγμα της Γαλλίας, η οποία υιοθέτησε ένα μοντέλο σκανδιναβικού τύπου το 2016, εγείρει επίσης ερωτήματα.
«Το 70% των εργαζομένων στο σεξ είναι μετανάστες»
Η μείωση της ζήτησης για εργασία στο σεξ εκεί σήμαινε ότι οι εργαζόμενες στο σεξ είχαν λιγότερη δύναμη στο ποιον να επιλέξουν ως πελάτες τους. Αυτό οδήγησε σε «αύξηση των κρουσμάτων HIV, μεταξύ των πιο περιθωριοποιημένων εργαζομένων στο σεξ», ενώ τα βίαια περιστατικά έγιναν πιο συχνά, είπε. Σε ορισμένες δυτικές χώρες, έως και το 70% των εργαζομένων στο σεξ είναι μετανάστες, γεγονός που κατά καιρούς εμποδίζει την πρόσβασή τους σε κοινωνικές υπηρεσίες και υπηρεσίες υγείας, σύμφωνα με έγγραφο του Παγκόσμιου Δικτύου Προγραμμάτων για την Εργασία του Σεξ.
Η Stevenson λέει ότι το σκανδιναβικό μοντέλο είναι «εξαιρετικά αντιφεμινιστικό» και «αγνοεί τις ικανότητες των γυναικών και άλλων ανθρώπων να λαμβάνουν αποφάσεις για τη ζωή τους».
Πρόταση για διάλογος με τους εργαζόμενους στο σεξ
Τυπικά, η Ε.Ε. δεν αποφασίζει για τη νομοθεσία σχετικά με τη σεξουαλική εργασία, αλλά η Noichl θέλει οι χώρες μέλη να «αποφασίσουν να υιοθετήσουν τους ευρωπαϊκούς κανόνες ή – και νομίζω ότι αυτό είναι πιο γρήγορο – βήμα προς βήμα, η μία χώρα μετά την άλλη θα υιοθετήσει το σκανδιναβικό μοντέλο».
Η Stevenson, από την άλλη πλευρά, πιστεύει ότι οι νομοθέτες θα πρέπει «να καθίσουν μαζί με τους εργαζόμενους στο σεξ και να εργαστούν για την εξεύρεση μακροπρόθεσμων [λύσεων] στα κοινωνικά ζητήματα». «Δυστυχώς, είναι τόσο πεπεισμένοι ότι η ποινικοποίηση και ο τερματισμός της ζήτησης είναι η μόνη προσέγγιση που δεν έχουμε καμία ουσιαστική απόφαση», δήλωσε.
Πηγή: Politico
Photo credits: Shutterstock