Περιεχόμενα
Όταν ακούσαμε πως στην Ταϊβάν έγινε ο μεγαλύτερος σεισμός που έχει γίνει εδώ και μισό αιώνα (7.4 Ρίχτερ) και πως περίπου 300 μετασεισμοί ακολούθησαν, η λογική έλεγε πως θα έπρεπε να περιμένουμε εκατοντάδες νεκρούς. Θα έπρεπε να έχουν πέσει πολλά κτήρια, να έχουν καταπλακωθεί χιλιάδες άνθρωποι και σωστικά συνεργεία να ψάχνουν ζωντανούς και νεκρούς στα χαλάσματα. Έχοντας πάντοτε στο νου τι έγινε για παράδειγμα στην Τουρκία πριν από 2 χρόνια. Κι όμως, στην Ταϊβάν δεν συνέβη τίποτα τέτοιο. Εκπληκτικό ως και σοκαριστικό.
Δύο κτήρια είναι αυτά που υπέστησαν ζημιές, με τους πρώτους ορόφους τους να καταρρέουν και οι νεκροί ήταν μόλις 10. Προφανώς, δεν μπορεί να υπάρχει το «μόλις» όταν μιλάμε για νεκρούς, ακόμα και ένας πολίτης έχει σημασία, αλλά οφείλουμε να κοιτάζουμε ρεαλιστικά. 10 νεκροί, 1.000 τραυματίες και κάμποσοι αγνοούμενοι, είναι ένας απολογισμός που δείχνει ένα κράτος προετοιμασμένο, ένα κράτος που έχει φροντίσει οι πολίτες από μόνοι τους να γνωρίζουν πώς να δράσουν. Που έχει φροντίσει οι υποδομές του να είναι ανθεκτικές.
Φανταστείτε έναν σεισμό 7.4 Ρίχτερ στην Ελλάδα, που είναι η μόνη φυσική καταστροφή που δεν έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια. Θα είχαμε εκατόμβη νεκρών τουλάχιστον και κάμποσες χιλιάδες τραυματίες, συν πολλούς χιλιάδες να μένουν σε σκηνές σε πάρκα.
Αν βρισκόσουν στην Ταϊπέι, δε θα καταλάβαινες πως έγινε τέτοιος σεισμός
Είναι χαρακτηριστικό για την Ταϊβάν ότι αυτοί οι 10 θάνατοι, δεν προήλθαν από κτήρια που κατέρρευσαν. Με εξαίρεση 2-3 περιπτώσεις, οι υπόλοιποι είναι αποτέλεσμα βράχων που κατρακύλησαν από τον σεισμό και τους πλάκωσαν.
Ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι πως μερικά 24ωρα μετά, η καθημερινότητα έχει επανέλθει σχεδόν, ειδικά το σιδηροδρομικό δίκτυο που συνήθως έχει τις μεγάλες καταστροφές, αφού οι βράχοι πέφτουν αφειδώς πάνω στις ράγες.
Η ανταπόκριση των μονάδων αντιμετώπισης κτήριων που ήταν στο όριο της κατάρρευσης, είναι επίσης ένα δείγμα του πόσο καλά εκπαιδευμένο κράτος είναι η Ταϊβάν.
Οι κάτοικοι έχουν επίσης μια εμπιστοσύνη στους κατασκευαστές κτηρίων πως η αντισεισμική τους ικανότητα είναι στον μέγιστο δυνατό βαθμό. «Δεν ανησύχησα καθόλου για το δικό μας κτήριο γιατί ξέρω ότι φρόντισαν να του δώσουν ανθεκτικότητα σε σεισμούς όταν το έχτιζαν. Τους είδα να ρίχνουν τσιμέντο για να το ασφαλίσουν. Έχουν γίνει και βελτιώσεις. Μετά από κάθε σεισμό, ανεβάζουν τα στάνταρ συντήρησης», λέει στους New York Times ο 72χρονος Λάι Γιουν-τσι, που είχε πάει μαζί με τη γυναίκα του, την 66χρονη Τσανγκ Μέι-τσου, να δουν ένα κοντινό στο δικό τους κτήριο που είχε ζημιές.
Αν ένας μη ντόπιος περπατούσε τις τελευταίες μέρες στην Ταϊβάν χωρίς να γνωρίζει ότι είχε προηγηθεί τέτοιος σεισμός, το καλύτερο που θα μπορούσε να θεωρήσει, είναι πως έγινε ένας μικρός σεισμός 3-4 Ρίχτερ.
Σε ένα άλλο κτήριο, η ομάδα αντιμετώπισης έδωσε εντολή μέσα σε 15 λεπτά στους κατοίκους να το εγκαταλείψουν και να πάρουν μαζί τους εντός 15 λεπτών όσα απαραίτητα, για να τους μεταφέρουν αλλού. Άλλοι πήραν ρούχα, άλλοι λάπτοπ, ένας ιερέας πήρε μια τηλεόραση και μερικά κλινοσκεπάσματα στα πρώτα αντικείμενα.
Η συμβολή της ατομικής ευθύνης
Αυτή η ετοιμότητα του κράτους δεν είναι προϊόν μόνο κρατικής και ατομικής θέλησης. Είναι και ανάγκη, καθώς η χώρα βρίσκεται γεωγραφικά σε σημείο που έχει έντονη σεισμική δραστηριότητα και τους σεισμούς μικρής κλίμακας ούτε που τους κοιτάζουν, δεν τους απασχολούν καν.
Ο κώδικας κατασκευής κτηρίων σε σχέση με τον σεισμό, ισχύει στην Ταϊβάν από το 1974, από τον προηγούμενο τόσο ισχυρό σεισμό. Είναι ένας κώδικας που εφαρμόστηκε αρκετές δεκαετίες μετά σε άλλες περιοχές με ίδια σεισμική δραστηριότητα, όπως στο Μεξικό και το Λος Άντζελες.
Πίσω στο 1999, ο σεισμός είχε σκοτώσει 2.400 ανθρώπους και τραυματίσει 10.000. Όλα τα κτήρια τότε τέθηκαν υπό διερεύνηση και ενισχύθηκαν σε αντισεισμικό επίπεδο. Το 2018, που ήταν ο προηγούμενος ισχυρός σεισμός, έγινε πάλι η ίδια διαδικασία.
Πάνω από 10.000 σχολεία έχουν ενισχυθεί αντισεισμικά τα τελευταία 20 χρόνια, ενώ τα τελευταία 6, σχεδόν όλες οι μονοκατοικίες στη χώρα έχουν υποστεί επεμβάσεις.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της ανθεκτικότητας, είναι οι ουρανοξύστες στην Ταϊβάν. Με εξαίρεση κάτι σπασμένα τζάμια, μοιάζουν σαν να μην έγινε σεισμός. Ο ουρανοξύστης Taipei 101 στην πρωτεύουσα της χώρας, κάποτε το ψηλότερο κτήριο στον κόσμο μέχρι να εμφανιστεί το Burj Khalifa, φτιάχτηκε για να μπορεί να αντέχει τυφώνες και σεισμούς. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει μια συζήτηση για το ότι πρέπει να γίνει αναθεώρηση στα στάνταρ του μετά τους προηγούμενους και τον τελευταίο σεισμό.
Η Ταϊβάν είναι πολύ σημαντική χώρα για όλο τον πλανήτη, ώστε να έχει ανθεκτικά κτήρια έναντι των σεισμών, επειδή εκεί βρίσκεται η μεγαλύτερη βιομηχανία παραγωγής για εξελιγμένα τσιπάκια υπολογιστών, τα οποία τσιπάκια μπαίνουν σχεδόν σε όλες τις ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, σε κινητά, αυτοκίνητα, σε μαχητικά αεροσκάφη! Μιλάμε για βιομηχανία δισεκατομμυρίων.
Ο σεισμός του 1999 οδήγησε μάλιστα τους υπεύθυνους στην εταιρεία να προχωρήσουν σε αναπροσαρμογές και προσθήκη σε νέες τεχνολογίες.
Όπως αναφέρθηκε, όλο αυτό δεν θα πετύχαινε με τίποτα αν ο κάθε πολίτης δεν είχε ανεπτυγμένο ένα υψηλό αίσθημα συμμετοχής στην προετοιμασία και την αντιμετώπιση. Ακόμα και συνταξιούχοι και βετεράνοι στρατού σπεύδουν να συμβάλλουν στην αλυσίδα βοήθειας. Το 1999 πήραν το πιο σημαντικό τους μάθημα. Και κάποιες φορές, ένας νέος σεισμός είναι απαραίτητος για να υπενθυμίζει και στους νεότερους που δε ζούσαν τότε, την αναγκαιότητα γνώσης στο πώς αντιμετωπίζεται.
Αυτή τη χώρα λοιπόν, η Κίνα θέλει να την καταπνίξει και οι ΗΠΑ αποτελούν τον εγγυητή της σταθερότητας της. Και σου θυμίζουμε πως η Ταϊβάν είχε γίνει ένα από τα θαύματα και στην πρώτη φάση του κορωνοϊού και στην δεύτερη με τη μεγαλύτερη έξαρση.
* Πηγή: New York Times
