Περιεχόμενα
Μια νέα μελέτη διαπίστωσε ότι το εμφιαλωμένο νερό περιέχει εκατοντάδες χιλιάδες νανοπλαστικά. Με τα μικροσκοπικά πλαστικά θραύσματα να διεισδύουν σε κάθε μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης, μπορούμε ποτέ να ελπίζουμε ότι θα τα αποφύγουμε;
Μικροπλαστικά έχουν βρεθεί σε κάθε μέρος του πλανήτη. Τα μικροσκοπικά σωματίδια αυτού του ανθρωπογενούς υλικού έχουν βρεθεί θαμμένα στον θαλάσσιο πάγο της Ανταρκτικής, στα σπλάχνα θαλάσσιων ζώων που κατοικούν στις βαθύτερες ωκεάνιες τάφρες και στο πόσιμο νερό σε όλο τον κόσμο.
Τώρα μια νέα μελέτη διαπίστωσε ότι το εμφιαλωμένο νερό μπορεί να περιέχει έως και 100 φορές περισσότερα μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού από ό,τι είχε υπολογιστεί προηγουμένως.
Το μέσο λίτρο εμφιαλωμένου νερού περιέχει σχεδόν ένα τέταρτο του εκατομμυρίου νανοπλαστικών θραυσμάτων, σύμφωνα με μια μελέτη ερευνητών στα πανεπιστήμια Columbia και Rutgers στις ΗΠΑ.
Οι ερευνητές ανέλυσαν πέντε δείγματα από τρεις κοινές μάρκες εμφιαλωμένου νερού και βρήκαν επίπεδα νανοπλαστικών που κυμαίνονταν από 110.000 έως 400.000 ανά λίτρο, με μέσο όρο περίπου 240.000.
Οι επιστήμονες λένε ότι μεγάλο μέρος του πλαστικού φαίνεται να προέρχεται από το ίδιο το μπουκάλι και ότι δεν είναι γνωστό εάν η κατάποση πλαστικού ενέχει σοβαρό κίνδυνο για την υγεία.
Μια σημαντική ανασκόπηση των επιστημονικών στοιχείων από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το 2019 και το 2020 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η έρευνα εξακολουθεί να είναι πολύ μικρή για να καθοριστεί εάν η κατανάλωση ή η εισπνοή μικροπλαστικών ενέχει κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία.
Προειδοποίησε, ωστόσο, ότι τα μικρότερα θραύσματα -μεγέθους μικρότερου από 10 μικρόμετρα- είναι πιθανό να ληφθούν βιολογικά. Ο ΠΟΥ ζήτησε τη μείωση της πλαστικής ρύπανσης για να μειωθεί η ανθρώπινη έκθεση.
Είναι όμως πραγματικά δυνατό να αποφύγουμε τα μικροπλαστικά; Εδώ είναι τι γνωρίζουμε για το πού βρίσκονται.
Τα μικροπλαστικά είναι στο φαγητό σας
Τα πλαστικά δεν είναι απλώς πανταχού παρόντα στο νερό. Διαδίδονται επίσης ευρέως σε γεωργικές εκτάσεις και μπορούν ακόμη και να καταλήξουν στα τρόφιμα που τρώμε.
Σύμφωνα με μια ανάλυση του 2022, η ιλύς λυμάτων, η οποία χρησιμοποιείται ως λίπασμα καλλιεργειών, έχει μολύνει σχεδόν 20 εκατομμύρια στρέμματα (80.937 τετραγωνικά χιλιόμετρα) αγροτικής γης στις ΗΠΑ.
Αυτή η λάσπη περιέχει μικροπλαστικά και PFAS (ανά και πολυφθοροαλκυλικές ουσίες), γνωστά και ως «για πάντα χημικά».
Μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ στο Ηνωμένο Βασίλειο διαπίστωσε ότι 86 τρισεκατομμύρια έως 710 τρισεκατομμύρια μικροπλαστικά σωματίδια μολύνουν την ευρωπαϊκή γεωργική γη κάθε χρόνο.
Αυτό σημαίνει ότι, άθελά μας, μπορεί να τρώμε μικροσκοπικά πλαστικά θραύσματα με κάθε μπουκιά που βάζουμε στο στόμα μας.
Αλλά μερικά φυτά φαίνεται να προσλαμβάνουν αυτά τα πλαστικά περισσότερο από άλλα. Για παράδειγμα, κάποια ανάλυση φαίνεται να δείχνει ότι τα πλαστικά τείνουν να συσσωρεύονται στις ρίζες των φυτών, που σημαίνει ότι τα φυλλώδη λαχανικά όπως τα μαρούλια μπορεί να έχουν χαμηλότερες συγκεντρώσεις από τα καρότα, τα ραπανάκια και τα γογγύλια.
Αν και οι επιπτώσεις στην υγεία από την κατάποση μικροπλαστικών δεν είναι ακόμη σαφείς, έχει βρεθεί ότι μπαίνουν στην κυκλοφορία του ανθρώπινου αίματος. Θα μπορούσαν να βοηθήσουν τα βιοδιασπώμενα πλαστικά;
Η αντίδραση ενάντια στα πλαστικά μιας χρήσης έχει οδηγήσει πολλές εταιρείες να επιδιώκουν να χρησιμοποιήσουν εναλλακτικές λύσεις που ισχυρίζονται ότι είναι πιο βιοδιασπώμενα ή κομποστοποιήσιμα.
Αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις αυτές οι εναλλακτικές λύσεις μπορεί στην πραγματικότητα να επιδεινώνουν το πρόβλημα του μικροπλαστικού.
Έρευνα από επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Πλύμουθ στο Ηνωμένο Βασίλειο διαπίστωσε ότι οι σακούλες που χαρακτηρίζονται ως «βιοδιασπώμενες» μπορεί να χρειαστούν χρόνια για να αποσυντεθούν και ακόμη και τότε διασπώνται κυρίως σε μικρότερα κομμάτια αντί για τα συστατικά τους χημικά μέρη.
Μπορούν τα γυάλινα μπουκάλια να μας σώσουν από τα μικροπλαστικά;
Η αντικατάσταση πλαστικών συσκευασιών θα μπορούσε ενδεχομένως να συμβάλει στη μείωση της έκθεσης –το νερό της βρύσης έχει χαμηλότερα επίπεδα μικροπλαστικών από το νερό από πλαστικά μπουκάλια. Θα είχε όμως και περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Ενώ τα γυάλινα μπουκάλια έχουν υψηλό ποσοστό ανακύκλωσης, έχουν επίσης υψηλότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα από τις πλαστικές και άλλες συσκευασίες που χρησιμοποιούνται για υγρά, όπως χαρτοκιβώτια ποτών και δοχεία αλουμινίου.
Αυτό συμβαίνει επειδή η εξόρυξη πυριτίου, από το οποίο είναι κατασκευασμένο το γυαλί, μπορεί να προκαλέσει σημαντική περιβαλλοντική ζημιά, συμπεριλαμβανομένης της υποβάθμισης της γης και της απώλειας βιοποικιλότητας.
Ακόμη και με αυτά τα μη πλαστικά δοχεία, είναι δύσκολο να ξεφύγετε εντελώς από τα μικροπλαστικά.
Μελέτες με επικεφαλής τη Sherri Mason στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια έχουν βρει ότι δεν υπάρχουν μόνο στο νερό της βρύσης, όπου το μεγαλύτερο μέρος της πλαστικής μόλυνσης προέρχεται από ίνες ρούχων, αλλά και από το θαλασσινό αλάτι, ακόμη και από την μπύρα.
Μπορεί να γίνει κάτι για τη μείωση των μικροπλαστικών;
Ευτυχώς, υπάρχει κάποια ελπίδα. Οι ερευνητές αναπτύσσουν μια σειρά από προσεγγίσεις για να βοηθήσουμε να απαλλαγούμε από την πλαστική ρύπανση στο περιβάλλον μας.
Μια προσέγγιση ήταν να στραφούμε σε μύκητες και βακτήρια που τρέφονται με πλαστικό, διασπώντας το στη διαδικασία.
Ένα είδος προνύμφες σκαθαριών που μπορεί να καταβροχθίσει το πολυστυρόλιο έχει επίσης προσφέρει μια άλλη πιθανή λύση.
Άλλοι εξετάζουν τη χρήση τεχνικών φιλτραρίσματος νερού ή χημικών επεξεργασιών που μπορούν να αφαιρέσουν μικροπλαστικά.
Με πληροφορίες από BBC
