Η φράση «phygital art» ίσως και να μην είναι τόσο κομψή στην αγγλική γλώσσα, παρόλο που ως έννοια δεν είναι καινούργια καθώς εφευρέθηκε από το αυστραλιανό πρακτορείο Momentum, το οποίο διεκδίκησε τα πνευματικά δικαιώματα για τον όρο το 2013, σήμερα το ενδιαφέρον για την ψηφιακή τέχνη έχει αυξηθεί κατακόρυφα.

Η phygital art στοχεύει να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ του ψηφιακού και του φυσικού κόσμου. Κάποιοι βλέπουν το phygital ως ένα τρόπο εξοικείωσης του κοινού με την ιδέα της ψηφιακής τέχνης, ενώ άλλοι ως ένα τρόπο γείωσης ψηφιακών έργων σε πιο αξιόπιστες και παραδοσιακές μορφές.

Τα έργα phygital έχουν αρχίσει να εμφανίζονται σε γκαλερί σε όλον κόσμο, με κύρια χώρα που θέλει να προσθέσει αυτή τη μορφή τέχνης στον χάρτη, το Ντουμπάι. Μάλιστα, η διεθνής έκθεση Art Dubai διαθέτει ένα ψηφιακό στοιχείο που εξερευνά τις νέες τάσεις των μέσων και της τεχνολογίας, συμπεριλαμβανομένων των phygital έργων. Το 2021 η γκαλερί Firetti Contemporary πραγματοποίησε μια έκθεση με την ονομασία «NFT/ IRL», παρουσιάζοντας φυσικά έργα τέχνης δίπλα στα ψηφιακά αντίστοιχά τους. Η γκαλερί Mondoir άνοιξε πρόσφατα στο κέντρο του Ντουμπάι, που ειδικεύεται στα NFT και αγκαλιάζει το phygital, ενώ το Theatre of Digital Art παρουσιάζει το phygital στις υψηλής τεχνολογίας πολυαισθητηριακές εκθέσεις του.

phygital art έργο τέχνης
(Photo credits: Cedric Ribeiro/Getty Images for Art Dubai)

Ο όρος phygical, προκαλεί «γκρίνια» στους κύκλους των κρυπτονομισμάτων, με τον αρθρογράφο του Artnet, Kenny Schachter, να αναφέρει πως η συγκεκριμένη λέξη ακούγεται σαν μία «κακή περίπτωση δυσπεψίας», ενώ άλλοι θεωρούν πως «θα ανατρέψει ολόκληρη την αγορά των κρυπτονομισμάτων». Μέχρι να βελτιωθούν οι συσκευές για την προβολή της ψηφιακής τέχνης, λέει ο Schachter, θα συνεχίσει να συγκεντρώνει υβριδικά NFT ή ψηφιακά έργα που έχουν επίσης ένα φυσικό στοιχείο. Ένα παρόμοιο συναίσθημα κρύβεται πίσω από την πρόσφατη άνοδο της φυγιταλικής τέχνης, με τους καλλιτέχνες να αναπτύσσουν πτυχές των ψηφιακών τους δημιουργιών σε φυσικές μορφές για συλλέκτες που εξακολουθούν να είναι αβέβαιοι για τα ψηφιακά μέσα.

Οι συλλέκτες προτίμησαν το φυσικό έργο

Ακόμη και τα μεγαλύτερα ονόματα της σύγχρονης τέχνης δεν κατάφεραν να πείσουν τους συλλέκτες ότι η φυσική τέχνη δεν έχει τόση σημασία σήμερα. Ένα από τα παραδείγματα είναι το Currency του καλλιτέχνη Damien Hirst , ένα ψηφιακό έργο 10.000 NFT και πίνακες που προσφέρθηκαν σε συλλέκτες, οι οποίοι έπρεπε να επιλέξουν αν προτιμούσαν να διατηρήσουν το φυσικό ή το ψηφιακό έργο. Όπως ήταν αναμενόμενο, η πλειοψηφία αποφάσισε να κρατήσει τους πίνακες.

Αυτά και παρόμοια γεγονότα δικαιολογούν την ανάγκη ύπαρξης τέχνης που γεφυρώνει αυτό το χάσμα και κάνει τους συλλέκτες πιο επιρρεπείς να επενδύσουν σε ψηφιακά έργα χωρίς οι καλλιτέχνες να εγκαταλείψουν τελείως τις ψηφιακές τους μορφές. Η Phygital art είναι μια απάντηση σε αυτό το δίλημμα, με την τεχνολογία να επιτρέπει σε κάθε έργο τέχνης να συνδυάζει ψηφιακές και φυσικές εμπειρίες, ικανοποιώντας μια αιωνόβια επιθυμία για συλλογή φυσικών αντικειμένων αλλά και ανταποκρινόμενη στις τρέχουσες τάσεις.

Από την άλλη πλευρά, ο Shumon Basar, συνιδρυτής της Zien, βλέπει στη phygital art (έναν όρο που απεχθάνεται) μια ευκαιρία ώστε η τέχνη να υπερβεί την οργανωτική της δυναμική. «Μερικές φορές δεν αρκεί ένα jpeg» όταν πρόκειται για «συναισθηματικά και πνευματικά συγκινητικές συναντήσεις, μεταξύ των θεατών και τέχνης».

Το phygital art είναι η ένωση των καλύτερων στοιχείων από δύο κόσμους

Η phygital art, μπορεί να ξεπεράσει τα ψηφιακά/υλικά σύνορα και παρέχει μεγαλύτερη ευελιξία στους συλλέκτες σχετικά με το πού και πώς μπορούν να χρησιμοποιήσουν την τέχνη τους. Είναι επίσης ένας τομέας καινοτομίας που μπορεί να οδηγήσει τις τεχνολογικές προόδους προς τα εμπρός, διερευνώντας τις δυνατότητες διέλευσης της ψηφιακής τέχνης στον πραγματικό κόσμο.

Το πώς επιτυγχάνεται αυτή η προστιθέμενη αξία, σε σύγκριση με τα παραδοσιακά μέσα, αποδεικνύεται καλύτερα με την πρόσφατη συνεργασία του Dissrup μεταξύ του Vini Naso, ενός σχεδιαστή 3D, και της Love Hultén, ενός δημιουργού αναλογικού υλικού. Ο Hultén σχεδίασε το πρώτο NFT Visualizer για να εμφανίσει το ψηφιακό έργο του Naso, «I Miss You». Εκτός από την έκθεση τέχνης, ο οπτικοποιητής επιτρέπει στους χρήστες να χειρίζονται το έργο τέχνης, να παραλείπουν και να παγώνουν καρέ του βίντεο καθώς αυτό ξεδιπλώνεται σε πραγματικό χρόνο.

Ο κύριος λόγος για την ταχεία επέκτασή του phygital art είναι η άνθιση των smartphone που επέτρεψαν στους πελάτες να έχουν άμεση πρόσβαση σε ψηφιακά στοιχεία. Το Phygital art προσαρμόζεται στις προτιμήσεις των πελατών και, χρησιμοποιώντας τις τεχνολογικές προόδους του AI, AR, VR και παρόμοια, δημιουργεί την καλύτερη δυνατή εμπειρία καταναλωτή.

Πρόσφατα αναπτύχθηκε επίσης μια πιο άμεση ενσωμάτωση του phygital art. Ίσως το πιο ακριβό παράδειγμα είναι το «Beeple’s Human One» που αποτελείται από ένα βίντεο 4 οθονών που ενημερώνεται συνεχώς που δείχνει έναν αστροναύτη να διασχίζει τα απόβλητα ενός οικείου κόσμου.

Ένα πιο λεπτό έργο, όσον αφορά τη συνολική του αισθητική ποιότητα, είναι το «La Bella Principessa» του Holoverse, το έργο του Leonardo da Vinci που παρουσιάζεται ως ένα τρισδιάστατο ολόγραμμα μισού δισεκατομμυρίου pixel μέσα σε μια κρυστάλλινη γυάλινη θήκη.

Άλλα παραδείγματα φυσικής τέχνης περιλαμβάνουν το «Peyote Ugly», και πάλι ένα συλλογικό έργο των Violet Jones, Henrik Uldalen, Santiago Pani και Daniel Martin, οι οποίοι ανέπτυξαν ψηφιοποιημένες και κινούμενες εκδόσεις των έργων τους, το έργο phygital γλυπτικής του Frank Stella που θα επιτρέψει στους ιδιοκτήτες του NFTs σε 3D να εκτυπώσουν το γλυπτό και ο Jeff Koons εισέρχεται στον κόσμο του NFT με το παρόμοιο έργο με αυτό της Stella, συνδυάζοντας την τεχνολογία NFT με μια σειρά από γλυπτά.

Εκτός από την τέχνη, τα αντικείμενα phygital art έχουν κυριαρχήσει και στον κόσμο του design και της μόδας, με πρωτοπόρους όπως οι Andrés Reisinger και Dolce & Gabbana.

Η phygital art βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην καινοτομία και την εξέλιξη των πιο προηγμένων τεχνολογιών και ελπίζουμε ότι θα βοηθήσει στην αναβίωση και επέκταση της στάσιμης αγοράς NFT.