Το όνομά του στην Ελλάδα δεν είναι γνωστό, ωστόσο στην Ιταλία ο Τζανφράνκο Σάμπο, ένας από τους κορυφαίους επιχειρηματίες τζελάτο. Πρόσφατα δέχθηκε προτάσεις για χρήση Τεχνητής Νοημοσύνης με στόχο τη διεύρυνση των γεύσεων των παγωτών του. Αρχικά εμφανίστηκε δύσπιστος αλλά στο τέλος ενέδωσε.

Η απόφασή του αυτή τον οδήγησε να κυκλοφορίσει τον περασμένο Ιανουάριο το AI Terra. Πρόκειται για το πρώτο παγωτό που παράγεται από Τεχνητή Νοημοσύνη που παίζει περίτεχνα με τις γεύσεις της λευκής σοκολάτας και του μαύρου πιπεριού.

Προερχόμενος από μια από τις παραδοσιακές γαστρονομικές βιομηχανίες της Ιταλίας, ο Σάμπο δεν ήξερε πώς να ανταποκριθεί στην πρόταση. «Πάντα σκεφτόμουν τη δημιουργικότητα ως το πιο οικείο και ανθρώπινο κομμάτι της δουλειάς μου» λέει στους Times του Λονδίνου, μιλώντας μέσα από μία από τις δύο μονάδες παραγωγής σε ένα από τα δύο καταστήματά του στο Μιλάνο.

Προερχόμενος από μια από τις παραδοσιακές γαστρονομικές βιομηχανίες της Ιταλίας, ο Σάμπο δεν ήξερε πώς να ανταποκριθεί στην πρόταση. «Πάντα σκεφτόμουν τη δημιουργικότητα ως το πιο οικείο και ανθρώπινο κομμάτι της δουλειάς μου» λέει στους Times του Λονδίνου, μιλώντας μέσα από μία από τις δύο μονάδες παραγωγής σε ένα από τα δύο καταστήματά του στο Μιλάνο.

«Ποτέ δεν είχα σκεφτεί να συνδυάσω αυτά τα συστατικά», λέει ο Σάμποκαθώς συνήθως χρησιμοποιεί πιο συμβατικούς συνδυασμούς γεύσεων. Ο Σάμπο είναι ένας από μια σειρά ιδιοκτητών τζελατερί που βλέπουν τα παγωτά τους να εκτοξεύονται εμπορικά με την εισαγωγή της τεχνολογίας και με μια διάθεση πειραματισμού.

Συμμετέχει σε μια σειρά από ιδιοκτήτες επιχειρήσεων τζελατερί που βλέπουν τα παγωτά τους να εκτοξεύονται εμπορικά με την εισαγωγή της τεχνολογίας και με μια διάθεση πειραματισμού.

Ο Σάμπο συνεργαζόταν με μια εταιρεία λογισμικού για τη δημιουργία ενός συστήματος υπολογιστή με στόχο την πρόβλεψη των πωλήσεων παγωτού, όταν ένας από τους προγραμματιστές πρότεινε τη χρήση ΤΝ για την εφεύρεση μιας νέας γεύσης.

Έκτοτε έχει εμπλουτίσει τη γκάμα των σορμπέ και των τζελάτο με άλλα παρασκευάσματα της τεχνητής νοημοσύνης, όπως ένα παγωτό κανέλα με τραγανό αμύγδαλο και κομμένα αχλάδια σοταρισμένα σε prosecco και μια vegan λιχουδιά που περιέχει αλατισμένα φουντούκια και ροδάκινα ποσέ. Και οι δύο παρουσιάστηκαν πριν από δύο μήνες.

Η AI Terra, που ιδρύθηκε το 2018, πουλά το τζελάτο στην τιμή των 30 ευρώ το κιλό και έχει ετήσιο τζίρο 2 εκατομμυρίων ευρώ. Οι πωλήσεις για τις τρεις γεύσεις τεχνητής νοημοσύνης είναι μεσαίες – έρχονται στη 17η, 15η και 13η θέση στα charts – αλλά έχουν εδραιώσει τη φήμη της τζελατερί ως μία από τις πιο ευφάνταστες του Μιλάνου.

Η Ιταλία βιώνει ανανεωμένο ενδιαφέρον για το τζελάτο καθώς ένα κύμα γκουρμέ παραγωγών μικρής κλίμακας γνωστών για τις εκκεντρικές γεύσεις, τις μορφές γευσιγνωσίας «απεριτίβο» και τα εποχιακά συστατικά υψηλής ποιότητας ανταγωνίζονται για πελάτες που έχουν χάσει το ενδιαφέρον τους για τις πιο πεζές προσφορές αλυσίδων μεγαθήρων όπως Venchi και Grom.

Η τεχνητή νοημοσύνη , την οποία ορισμένα εστιατόρια χρησιμοποιούν για να κάνουν κρατήσεις και να διαχειρίζονται παραγγελίες, θα μπορούσε να βοηθήσει τις τζελατερί να γίνουν πιο ανταγωνιστικές, τόσο για να ρέουν οι δημιουργικοί χυμοί όσο και εξαλείφοντας την αναποτελεσματικότητα της παραγωγής. Ο Σάμπο πιστεύει ότι η τεχνολογία θα μπορούσε να βοηθήσει να φέρει το παγωτό πρώτης κατηγορίας στις παγκόσμιες μάζες.

Μερικοί ιστορικοί εντοπίζουν την προέλευση του παγωτού στην Κίνα κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Τανγκ (618-907 μ.Χ.), όταν το βουβαλίσιο γάλα θερμαινόταν και αναμειγνύονταν με αλεύρι και καμφορά πριν ψυχθεί με πάγο. Τα παγωμένα γλυκίσματα που μοιάζουν με το σύγχρονο παγωτό μπορεί να τελειοποιήθηκαν στην αυλή των Μεδίκων στη Φλωρεντία κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης.

Σήμερα, οι πωλήσεις του ιταλικού τζελάτο- όρος που χρησιμοποιείται από τους αγγλόφωνους για ένα συγκεκριμένο επιδόρπιο με χαμηλότερη περιεκτικότητα σε λιπαρά από άλλα παγωτά – εκτινάσσονται στα ύψη στην Ιταλία. Οι 39.000 τζελατερί της χώρας απέφεραν έσοδα 3 δισεκατομμυρίων ευρώ πέρυσι, 11 τοις εκατό περισσότερα από το προηγούμενο έτος, σύμφωνα με την Associazione Italiana Gelatieri. Οι τουρίστες αντιπροσώπευαν το ήμισυ του συνόλου των πελατών σε μέρη της χώρας.

Ο Αντρέα Μπαρντίερα , ο οποίος διευθύνει την Cremeria Scirocco gelateria στη Μπολόνια και διδάσκει στο γειτονικό Πανεπιστήμιο Καρμπιτζίανι τζελάτο, άρχισε να παράγει αντισυμβατικά παγωτά πριν από δύο δεκαετίες, καθιστώντας τον έναν από τους πρώτους καινοτόμους τζελάτο στην Ιταλία. Οι πρόσφατες δημιουργίες του περιλαμβάνουν πέστο τζελάτο σε τοστ και μπάλες μάτσα που σερβίρονται σε πιάτο.

Μια τρέλα για το ιδιόρρυθμο παγωτό σάρωσε την Ιταλία πριν από περίπου πέντε χρόνια, είπε ο Μπαρντίερα , με το Μιλάνο, όπου οι πελάτες «διψούν για πειραματισμούς», να αναδεικνύεται στην ντε φάκτο πρωτεύουσα του παγωτού. Οι τιμές σε όλη την πρωτεύουσα της Λομβαρδίας κυμαίνονται από 22 έως 35 ευρώ το κιλό, σύμφωνα με μελέτη τον περασμένο μήνα από την Maiora Solutions.

Ορισμένοι παραδοσιακοί προμηθευτές δυσκολεύονται να συμβαδίσουν. Σε μικρή απόσταση με τα πόδια από την AI Terra, το Antica Gelateria Sartori πουλά κλασικές γεύσεις όπως φιστίκι, καφές και στρατσιατέλα από το 1937 (τρέχουσα τιμή: 24 Ευρώ για κουτί του ενός λίτρου). «Έρχομαι εδώ εδώ και 50 χρόνια», είπε ο Μαρστέλο Πασσαγκρίλι , 80 ετών, καθώς έπινε μια γρανίτα στο μπαρ. Ωστόσο, ο Τζουζέπε Φρατζέσι , 57 ετών, ο ιδιοκτήτης, παραδέχτηκε ότι οι καιροί ήταν δύσκολοι. «Λογικά, οι άνθρωποι πηγαίνουν αλλού για να δοκιμάσουν τζελάτο και αυτοί οι άνθρωποι δεν έρχονται εδώ.»

Ο Bandiera πρότεινε ότι εταιρείες διανομής φαγητού όπως η Glovo κεντρίζουν το ενδιαφέρον για νέα είδη παγωτού, ενθαρρύνοντας τους ανθρώπους να παραγγείλουν αντί να μαγειρεύουν τα αγαπημένα τους πιάτα, ενισχύοντας την όρεξη για καινοτομία.

Ο Ερνέστο ντι Ρέντσο, καθηγητής ανθρωπολογίας στο πανεπιστήμιο Τορ Βεργάτα της Ρώμης, είπε ότι οι καταναλωτές επαναστατούν ενάντια στην τυποποίηση και την ομοιογένεια που προωθούνται από τις βιομηχανικές διαδικασίες και την παγκοσμιοποίηση. «Το παγωτό είναι ένα απαραίτητο περιττό», είπε. «Δεν είναι απαραίτητο για την επιβίωσή μας… αλλά το τρώμε ούτως ή άλλως επειδή είμαστε ο Homo sapiens sapiens και μας χαρακτηρίζει η ηδονιστική αναζήτηση της απόλαυσης».

Η παρασκευή παγωτού, από την άλλη πλευρά, μπορεί να είναι μια αγχωτική επιχείρηση, με το αυξανόμενο κόστος ηλεκτρικής ενέργειας να συμπιέζει μια βιομηχανία που βασίζεται σε μηχανές που καταναλώνουν ενέργεια για παραγωγή και ψύξη, και τους γκουρμέ παραγωγούς να στρέφονται σε ακριβά συστατικά. Ο Μπαρντίερα είπε ότι τώρα αγοράζει κρέμα γάλακτος στα 6 ευρώ το λίτρο, διπλάσιο από αυτό που ξόδευε πριν από την πανδημία.

Για να αντισταθμίσουν, ορισμένοι παραγωγοί προσπαθούν να κάνουν την παραγωγή πιο αποτελεσματική. Ο Σάμπο φτιάχνει παγωτό χρησιμοποιώντας μια μηχανή που μετρά με ακρίβεια τα συστατικά που στη συνέχεια αναμειγνύονται, παστεριώνονται και αναδεύονται. Πρόσφατα ένωσε το μηχάνημα σε ένα δίκτυο IP για να παρακολουθεί την παραγωγή και την πώληση δίσκων με γραμμωτό κώδικα. Στη συνέχεια, το σύστημα αναλύει τα δεδομένα για να παράγει αξιόπιστα φύλλα παραγγελιών.

Τώρα ο Σάμπο και η εταιρεία λογισμικού Agile εργάζονται σε ένα πρόγραμμα που βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη, το οποίο, μόλις ενσωματωθεί στο σύστημα, θα βοηθήσει στην πρόβλεψη «τα ακραία σκαμπανεβάσματα» της ζήτησης των καταναλωτών με βάση μεταβλητές όπως η εποχή, η ημέρα της εβδομάδας και ο καιρός. Καθώς το τζελάτο της AI Terra φτιάχνεται εκ των προτέρων και αφήνεται να εγκατασταθεί για 24 ώρες, η ακριβής πρόβλεψη των πωλήσεων είναι απαραίτητη, είπε.

Προς το παρόν, ο επιχειρηματίας σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει το ChatGPT για να σπάσει συγκεκριμένες γωνιές της αγοράς, για παράδειγμα με νέες γεύσεις εμπνευσμένες από τη Μέση Ανατολή που περιέχουν ροδόνερο ή καφέ κάρδαμο.

Καθώς η AI Terra απέχει εβδομάδες από το άνοιγμα ενός νέου καταστήματος στη Ρώμη, ο Σάμπο είπε ότι τα μηχανήματα με τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσαν να παρέχουν την αποτελεσματικότητα που απαιτείται για την επέκταση της παραγωγής παγωτού πρώτης κατηγορίας παγκοσμίως, όπως έχουν κάνει αλυσίδες όπως η Grom.

«Το όνειρό μου είναι να μεταφέρω την ιταλική αριστεία σε όλο τον κόσμο», είπε. «Είναι εύκολο να δημιουργήσεις 5.000 μπουκάλια πραγματικά καλό κρασί», λέει κατ’ αναλογία. «Η πρόκληση είναι να κάνουμε 100.000».

Πηγή: The Times