Γιώργος Κιμούλης: Όσα είπε στην πρώτη του συνέντευξη μετά τις καταγγελίες – Γεμάτη υπονοούμενα η νέα του παράσταση

Έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από τότε που βγήκε η Ζέτα Δούκα στην εκπομπή της Δανάης Μπάρκα και μίλησε για βίαιη συμπεριφορά από μεριάς του Γιώργου Κιμούλη σε μια συνεργασία τους. Σε αυτό το διάστημα έχουν γίνει διάφορες εκατέρωθεν τοποθετήσεις, με την πλευρά του ηθοποιού να εκφράζεται μόνο μέσω δικηγόρου. Ο Γιώργος Κιμούλης έχει καταθέσει μηνύσεις εις βάρος της Δούκα, του Νίκου Ψαρρά και της Δώρας Χρυσικού, αλλά και του ΣΕΗ και αυτές οι υποθέσεις θα εκδικαστούν στο προσεχές διάστημα.

Μετά από δύο χρόνια προσωπικής σιωπής, ο Γιώργος Κιμούλης έδωσε την πρώτη του συνέντευξη και ετοιμάζεται για την πρώτη του παράσταση, όπου μπορεί να τοποθετήσει ανοιχτά το ονοματεπώνυμο του.

Στη συνέντευξη που έδωσε στο thessculture και τη δημοσιογράφο Κατερίνα Χατζηκωνσταντίνου, δεν αναφέρθηκε άμεσα στις εις βάρος του καταγγελίες και στα δρώμενα του χώρου του θεάτρου εδώ και δύο χρόνια, αλλά μέσα από την παράστασή του, φαίνεται να κάνει έμμεσες αναφορές σε διάφορες καταστάσεις και ίσως να κάνει και την δική του αυτοκριτική.

«Ουσιαστικά το έργο μιλάει για το ότι κανείς δε μπορεί να κρύψει το παρελθόν του και όση προσπάθεια κι αν κάνει κάποιος, το παρελθόν θα εμφανιστεί και μπορεί να εμφανιστεί και με άσχημο πρόσωπο. Από ‘κει και πέρα, ένα άλλο θέμα το οποίο θίγει είναι ότι δυστυχώς οι άνθρωποι για να αγαπηθούν πιστεύουν ότι οφείλουν να αποκτήσουν μία πολύ σημαντική κοινωνική θέση κι έτσι ορμούν με ό,τι έχουν και δεν έχουν στο να κάνουν μια καριέρα.

Χώνονται στην καριέρα, μέσα σε αυτό το κυνηγητό και όσο χώνονται τόσο χάνονται στην πραγματικότητα από αυτούς που θα ήθελαν και θα μπορούσαν να τους αγαπήσουν. Αυτό όμως το καταλαβαίνει κανείς σε μεγαλύτερη ηλικία, όταν είναι πια αργά. Καταλαβαίνει ότι υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή από την καριέρα.

Όσο κι αν προσπαθούμε να κρύψουμε το παρελθόν μας και τις πράξεις μας, δεν τα καταφέρνουμε στο τέλος. Αυτά εμφανίζονται και τις περισσότερες φορές με άσχημο τρόπο. Πιστεύουμε, λανθασμένα κατά τη γνώμη μου, ότι όταν θα αποκτήσουμε μία σημαντική κοινωνική θέση, τότε θα μας αγαπήσουν οι άλλοι. Οι άλλοι θα μας αγαπήσουν για κάτι που έχουν δει σε εμάς, το οποίο έχει να κάνει με αυτό που αισθανόμαστε και σκεφτόμαστε».