Την είδηση του θανάτου το Jean-Paul Belmondo επιβεβαίωσε στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων ο μάνατζερ του, με τον Γάλλο ηθοποιό να αφήνει την τελευταία του πνοή σε ηλικία 88 ετών. Ο για χρόνια αντίζηλος του Alain Delon, 0 Bebel του γαλλικού σινεμά, γεννήθηκε το 1933 στο παρισινό προάστιο Neuilly-sur-Seine, με τον πατέρα του Paul να είναι γλύπτης, και ήταν το 1961 όταν ο Jean-Luc Goddard του έδωσε πρωταγωνιστικό ρόλο στο Breathless που έγινε συνώνυμο του γαλλικού νεοκυματικού σινεμά.
Για πολλούς ο Jean-Paul Belmondo ήταν ένας Γάλλος Humphrey Bogart ή ένας James Dean. Ένας επαναστάτης, ένας ανένταχτος, ένας μαφιόζος της τέχνης. Αυτή η φήμη τον συνόδευε σε όλη του την καριέρα και οι ρόλοι του σπανίως ξέφευγαν από αυτό το μοτίβο. Εγκληματίας, μαφιόζος, “καρφί”, ο Belmondo πέρασε από όλα τα στάδια της ιεραρχίας του εγκλήματος για χάρη των ρόλων του και τους εμπότισε με το baby face του σε συνδυασμό με το ξεκάθαρα πονηρό του βλέμμα και το σκαιό του sex appeal.
Jean-Paul Belmondo has died. pic.twitter.com/dS7B253Sry
— Agnes C. Poirier (@AgnesCPoirier) September 6, 2021
Μετά το Breathless, ήρθε η σειρά του Truffault και τα 400 Χτυπήματα για να αλλάξουν την πορεία του γαλλικού σινεμά και να κάνουν τον Belmondo ένα γαλλικό σύμβολο, ισάξιο με την τρικολόρ σημαία της χώρας.
Είχε μια γοητευτική αλητεία, η οποία πήγαζε όχι από κακή συμπεριφορά προς τους άλλους, αλλά από το ότι ο ίδιος δεν χωρούσε πουθενά. Ούτε καν στα καλά σχολεία που τον πήγαινε ο μπαμπάς του, με αποτέλεσμα να αποβάλλεται συχνά πυκνά. Εκεί που τα πήγαινε περίφημα, ήταν στο μποξ, καθώς είχε κερδίσει 3 σερί νοκ άουτ αναμετρήσεις στην ερασιτεχνική του πορεία, πριν βρεθεί μπροστά του η υποκριτική.
Στην καριέρα του ο Jean-Paul Belmondon συνεργάστηκε σε τρεις ταινίες με τον Truffault, μια φορά με τον De Sica στο Two Women, με τον Goddard σε 3 ταινίες, με τον Philippo de Broca σε 3 – μεταξύ των οποίων και το Man from Rio που προτάθηκε για Όσκαρ Σεναρίου – ενώ με την ταινία Le Doulos του Jean-Pierre Melville είχε ίσως την σπουδαιότερη ερμηνεία της καριέρας του.
Jean-Paul Belmondo: Το εγκεφαλικό και ο θάνατος της κόρης του σε φωτιά
Το 1967 απείχε για ένα χρόνο από την υποκριτική και όταν επέστρεψε κινήθηκε σε πιο χαλαρούς ρυθμούς, δουλεύοντας με τον Claude Lelouch (Love Is a Funny Thing) και τον Jacques Deray, ενώ από τα μέσα του ’70 έκανε και παραγωγές σε ταινίες.
Στη δεκαετία του ’80 συμμετείχε σε κωμωδίες και action films και φαινόταν ότι το σινεμά είχε τελειώσει για εκείνον μετά από 2 δεκαετίες τόσο γεμάτες που έμοιαζαν με ολόκληρη ζωή. Στη δεκαετία του ’90 κινήθηκε μόνο θεατρικά, μέχρι το 2001, όταν έπαθε εγκεφαλικό και αποχώρησε από το επάγγελμα, καθώς είχε επηρεαστεί τρομερά η ομιλία του. Το 2009 έκανε την τελευταία του ταινία με τίτλο A Man And His Dog και από τότε αρκέστηκε σε σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις, με τελευταία αυτήν πριν από 3 εβδομάδες, όταν έκλεισε τα 88 του έτη.
https://www.intronews.gr/3853-2-charlie-watts-pethane-o-drummer-rolling-stones
Τότε μαζί του ήταν τα παιδιά του Paul, Florence και η 17χρονη Stella και τα εγγόνια του Victor, Alessandro, Giacommo, Annabelle. Ο Belmondo έκανε δύο γάμους, έναν με την Elodie Constantin (1952–1968) κι έναν με την Natty Tardivel (2002–2008). Μια από τις πιο γνωστές του σχέσεις ήταν με την Ursula Andress, που ήταν μαζί για 7 χρόνια, ενώ το 2012 χώρισε από το κατά 42 χρόνια νεότερο του πρώην μοντέλο του Playboy, τη Barbara Gandolfi, η οποία καταδικάστηκε γιατί του πήρε 200.000 ευρώ.
Εκτός από τα τρία παιδιά που αναφέρθηκαν, ο Jean-Paul Belmondo είχε και μια ακόμα κόρη, την Patricia, η οποία πέθανε σε πυρκαγιά το 1994.
Στην καριέρα του ο Belmondo βραβεύτηκε 4 φορές με κάποιο μεγάλο βραβείο. Το 2016 πήρε το Χρυσό Λιοντάρι για την συνολική του καριέρα στη Βενετία, το 1963 και το 1967 πήρε το Bafta για καλύτερη ανδική ερμηνεία, ενώ το 1989 του απονεμήθηκε το βραβείο Cesar, αλλά δεν το δέχτηκε σύμφωνα με το France24. Ο λόγος ήταν ότι ο άνθρωπος που είχε σκαλίσει τα βραβεία, ο Cesar Baldaccini, είχε υποτιμήσει τη δουλειά του πατέρα του, που όπως αναφέρθηκε, ήταν γλείπτης.