Ο αινιγματικός, ομολογουμένως, τίτλος του νέου τραγουδιού του Τέο Δερμπόκη, θυμίζει μια φράση που έχουμε όλες και όλοι πει: «Να ‘ξερα τι σκεφτόσουνα». Καιρό είχαμε να ακούσουμε νέα του μουσικά και να που ήρθε το τραγούδι αυτό, υπογεγραμμένο μουσικά και στιχουργικά από τον ίδιο, να σφραγίσει το φετινό του καλοκαίρι.

Με στίχους που μένουν στο μυαλό, ο ερμηνευτής ξεσπά μέσα από τη μουσική του και αναρωτιέται αν πραγματικά αγαπήθηκε από τη σύντροφό του. Ένας χωρισμός λόγω δειλού εγωισμού που διέλυσε τα πάντα τον βασανίζει και το μοιράζεται με τους ακροατές του με το πάθος και την αισθαντικότητα που τον διακρίνει-είναι και Θεσσαλονικιός ο Τέο…

Μόλις δύο χρόνια πριν, κυκλοφόρησε η πρώτη του δισκογραφική δουλειά  με το «Έτσι είναι η ζωή καρδιά μου», ως προάγγελος και άλλων τραγουδιών, αλλά και lounge μουσικής. Το μέλλον θα δείξει αν θα είναι γόνιμο και επιτυχές όπως το τώρα του.

Εμείς πάντως του το ευχόμαστε ολόψυχα!

Η Θεσσαλονίκη πάντοτε είχε μια ιδιαίτερη σχέση με την μουσική. Πώς λειτούργησε αυτό για σένα;

Η αλήθεια είναι ότι η Θεσσαλονίκη έχει την φήμη της «ερωτικής πόλης». Και ναι,ίσως η ενέργεια που έχει η πόλη, να μας παρακινεί όλους υποσυνείδητα να ανακαλύψουμε καλλιτεχνικούς τρόπους ώστε να εκφράσουμε όλον αυτόν τον ερωτισμό. Η Θεσσαλονίκη έχει αναδείξει πάντως σπουδαίους και πολύ αξιόλογους καλλιτέχνες μες στα χρόνια που έχουν βάλει τον πήχη ψηλά και αυτό μόνο ως πηγή έμπνευσης μπορεί να λειτουργήσει.

Πώς αποφάσισες να βγάλεις το πρώτο πρώτο σου τραγούδι, Τέο; Πες μου την ιστορία πίσω από όλο αυτό το ταξίδι.

Δεν νομίζω ότι ήταν μια άκρως συνειδητή απόφαση. Θα έλεγα περισσότερο μια ανακάλυψη ότι μπορώ να εκφραστώ μέσα από ένα τραγούδι-γράφοντάς το ο ίδιος μόνος μου! Ακούγοντας τραγούδια που με άγγιζαν, από καλλιτέχνες που θαύμαζα και θαυμάζω ακόμη, γεννήθηκε το πρώτο στιχάκι,το ένα έφερε το άλλο και το στιχάκι…έγινε τελικά τραγούδι. Νιώθοντας ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα, συνειδητοποίησα ότι θα έπρεπε να εκφράζω πιο συχνά τα συναισθήματά μου, φτάνοντας στο σήμερα που έχω την χαρά και την τιμή να μοιράζομαι κάποια τραγούδια μου με όλο τον κόσμο.

Προτιμάς την διαδικασία του studio ή του live; Και γιατί;

Δεν νομίζω ότι μπορώ να διαλέξω ! Η διαδικασία του Studio είναι μαγική γιατί είναι η διαδικασία της δημιουργίας, της αναζήτησης και της εξερεύνησης. Εκεί γεννιέται και παίρνει ζωή όλη η δημιουργία. Το live από την άλλη είναι το ταξίδι της επικοινωνίας με τον κόσμο. Είναι εκεί που μοιράζεσαι όλα όσα ένιωσες γράφοντας ένα τραγούδι,όλα όσα εμπνεύστηκες, όλα όσα σε ενέπνευσαν,όλα όσα είσαι καλλιτεχνικά. Τα αγαπώ και τα δύο το ίδιο και νιώθω ευγνώμων που τα έχω βιώσει και τα βιώνω.

Εσύ τι μουσική ακούς, αλήθεια;

Ακούω ειλικρινά τα πάντα. Δεν περιορίζομαι ούτε σε είδη μουσικής, ούτε σε γλώσσες, ούτε σε τίποτα. Το μόνο κριτήριο είναι το σωστό συναίσθημα και η σωστή ενέργεια. Να με αγγίξει αυτό που θα ακούσω και να μου βγάζει μία αυθεντικότητα και μία αλήθεια.

Τι αλλάζει με το νέο σου κομμάτι; Σε βρίσκουμε πιο ώριμο, πιο συναισθηματικό, μήπως, ή κάτι άλλο;

Δεν θα έλεγα ότι «αλλάζει» κάτι ως προς το ποιος είμαι εγώ σαν άνθρωπος ή στο τι θέλω να πρεσβεύω καλλιτεχνικά, όμως σίγουρα νιώθω πως συστήνομαι καλύτερα. Κάθε καινούριο τραγούδι γίνεται πλέον και μία νέα πρόκληση για βαθύτερη αναζήτηση και προσπάθεια, για να βγει ατόφια όλη η αλήθεια μου. Να βρω την καλλιτεχνική ταυτότητα που με αντιπροσωπεύει πλήρως. Την αυθεντικότητα μου. Στο συγκεκριμένο κομμάτι νιώθω καλλιτεχνικά πιο ώριμος και πιο σίγουρος από ποτέ…

Έχεις, ας υποθέσουμε, την ευκαιρία να ανοίξεις τις καλοκαιρινές συναυλίες ενός πολύ αγαπημένου σου καλλιτέχνη. Ποιος ή ποια είναι αυτός/ή;

Είναι τόσοι πολλοί οι καλλιτέχνες που εκτιμώ και θαυμάζω που δεν μας φτάνει μια συνέντευξη για να τους απαριθμήσω όλους. Μακάρι να μου δοθεί η ευκαιρία στο μέλλον να συμμετέχω σε ένα μουσικό event στο οποίο θα συμμετέχουν πολλοί καλλιτέχνες έτσι ώστε να έχω την ευκαιρία να κάνω κι εγώ αυτό το ταξίδι μαζί τους!

Πιστεύεις περισσότερο στον όρο Τέχνη ή Showbiz; Μήπως σε έναν συνδυασμό; Πού νιώθεις ότι ανήκει, αισθητικά, η δουλειά σου κι εσύ ο ίδιος;

Πιστεύω καθαρά στον όρο Τέχνη και στον όρο Ψυχαγωγία επίσης. Θεωρώ λοιπόν ότι η Τέχνη πρέπει κατά κύριο λόγο να σε κάνει να προβληματίζεσαι, να νιώθεις, να σκέφτεσαι , να ανακαλύπτεις, να αναθεωρείς, να αντιλαμβάνεσαι, να σε προκαλεί να προσεγγίσεις τα πράγματα και από μια διαφορετική οπτική. Να βλέπεις την ζωή μέσα από τα μάτια του εκάστοτε καλλιτέχνη. Αν αυτός ο στόχος επιτυγχάνεται και με ένα αισθητικά άρτιο «περιτύλιγμα» τότε ακόμη καλύτερα. Όσο για μένα προσωπικά, όπως αναφέρω συνέχεια, προσπαθώ πάντα να μοιράζομαι την αλήθεια μου,κάνοντας κατάθεση ψυχής με κάθε τραγούδι μου.

Αυτό που με ενδιαφέρει πάνω απ’όλα κι εκεί εστιάζω , είναι να προκαλέσω το συναίσθημα του ακροατή και να τον αγγίξω σε βάθος, δημιουργώντας (ή έχοντάς το προσπαθήσει!) ένα οπτικοακουστικά αρμονικό αποτέλεσμα.

Πιστεύεις σε μια πιθανή αναγέννηση της δισκογραφίας μέσα, ίσως, από το βινύλιο; Θα σε αφορούσε κάτι τέτοιο;

Πιστεύω σε οτιδήποτε κρύβει μια ομορφιά μέσα του. Καλός ο ψηφιακός κόσμος, αλλά, κακά τα ψέματα, άλλη η χάρη και η γλύκα του CD κάποτε και του βινυλίου παλαιότερα. Υπήρχε αυτός ο ενθουσιασμός να διαβάσεις το βιβλιαράκι με τους στίχους και το μήνυμα του καλλιτέχνη, να δεις φωτογραφίες,τους συντελεστές, είχες κάτι χειροπιαστό στα χέρια σου.  Αν και τα τελευταία χρόνια το βινύλιο γνωρίζει μια άνθιση και είναι πολλοί αυτοί που το αποζητούν ακόμη, δεν ξέρω αν είναι πραγματικά αναστρέψιμη αυτή η ολική ψηφιακή μετάβαση…

Πώς σε βλέπεις εσένα προσωπικά σε δέκα χρόνια από σήμερα;

Καλλιτεχνικά με βλέπω πολύ πιο ώριμο, πιο «ψαγμένο» και κατασταλαγμένο , με ένα πιστό κοινό που θα έχουμε συνδεθεί απόλυτα μουσικά και προσωπικά. Ίσως και με μια όμορφη οικογένεια αν με αξιώσει ο Θεός.

Ποια ήταν η τελευταία φορά που έκλαψες, Τέο;

Θεωρώ το κλάμα απόλυτα υγιές , όπως είναι και το γέλιο και σίγουρα δεν θεωρώ ότι αποτελεί προνόμιο ή αχίλλειο πτέρνα ενός φύλου. Δεν ασπάζομαι την άποψη ότι οι «άντρες» δεν κλαίνε και αποδέχομαι με χαρά ό,τι μπορεί να με αγγίξει και να με συγκινήσει. Μου αρέσει να εκδηλώνω τα συναισθήματα μου και να είμαι ειλικρινής για το πώς νιώθω. Η τελευταία φορά που συγκινήθηκα λοιπόν και δάκρυσα ήταν σχετικά πρόσφατα βλέποντας μία εκπληκτική ταινία με ένα υπέροχο μήνυμα. Είναι πάντα συγκινητικό όταν η αγάπη, η δοτικότητα και οι πράξεις που πηγάζουν κατευθείαν από την καρδιά, κερδίζουν.

Info

Το “Να’ ξερα τι σκεφτόσουνα” σε μουσική και στίχους του Τέο Δερμπόκη κυκλοφορεί σε όλες τις πλατφόρμες δωρεάν και μπορείτε να το ακούσετε στο Spotify και στο Apple Music.

Δείτε το βίντεο κλιπ

Μουσική – Στίχοι: Τέο Δερμπόκης

Ενορχήστρωση – Προγραμματισμός: Γιώργος Γαλανός

Πλήκτρα: Γιώργος Γαλανός

Κιθάρες: Φοίβος Ζαχαρόπουλος

Βιολί: Φώτης Ζανελάρης

Η μίξη και το Mastering έγιναν στο Studio BLUE από τον Γιώργο Γαλανό ενώ η ηχογράφηση φωνής έγινε στο στούντιο Shellac Recordings με ηχολήπτη τον Κωνσταντίνο Φραγκόπουλο

Επιμέλεια Βίντεο: Βασίλης Αθανασιάδης

Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:

Σκέψεις ε-Φοίβου Δεληβοριά: Τι παθαίνεις όταν ακούς το νέο του άλμπουμ

Οι 5 μόνες αποδεκτές αντιδράσεις ακούγοντας το νέο άλμπουμ της Ελένης Φουρέιρα

Ο Νικόλας Παπακωνσταντίνου έριξε επιτέλους τις «Μάσκες» του