Περιεχόμενα
Αν ήταν παραμύθι της Disney, ο Tom Cruise θα ήταν ένας πρίγκιπας πάνω στο άσπρο άλογο (Top Gun Maverick) που θα πήγαινε σε ένα καταραμένο κάστρο, να σπάσει τα μάγια, να φιλήσει την Ωραία Κοιμωμένη του σινεμά και να της δώσει μια νέα ζωή. Ναι, πιθανότατα αυτό δεν θα συμβεί, αλλά τουλάχιστον ο Cruise προσφέρει στο σινεμά μερικές ανάσες ακόμα. Πώς; Με την αντιμετώπιση του στην τέχνη, με την άρνηση του να υποταχθεί στην ευκολία του CGI, με το προσωπικό κόστος στην τσέπη και στο σώμα του.
Αυτό που κάνει τα τελευταία 10 χρόνια κινηματογραφικά ο Tom Cruise δεν είναι καθόλου μα καθόλου εύκολο. Είναι πιο εύκολο γιατί αποτελεί προέκταση της ίδιας της ζωής του, αλλά δεν είναι με τίποτα εύκολο. Ο Cruise, που τον έχουν ενδύσει τα ξένα μέσα κατά καιρούς με έναν μανδύα ακαταλληλότητας, που φέρει αυτό το μυστήριο της σαϊεντολογίας, που κρίνεται με άνεση για την πατρική του συμπεριφορά προς την κόρη που απέκτησε με την Katie Holmes, για όλο το στάτους της ζωής του, είναι ένας τύπος που ουσιαστικά κανείς δεν έχει να του προσάψει κάτι.
Όλοι του οι συνεργάτες αναγνωρίζουν το πόσο απαιτητικός είναι, αλλά δεν ξεπερνάει ποτέ το όριο. Ο Tom Cruise είναι – με τα παρόντα δεδομένα – ένα υπόδειγμα παραγωγού και ηγέτη κινηματογραφικών πρότζεκτ. Κι είναι κι ένας ομαδάρχης. Αυτό σημαίνει πως η ομάδα μπαίνει πάνω απ΄όλα. Μπορεί τα franchises που έχει, όπως το Mission Impossible, να είναι συνυφασμένα με το πρόσωπό του, όμως λειτουργεί ένας για όλους. Ο Cruise είναι ένας σύγχρονος Ντ΄Αρντανιάν.
Ο Tom Cruise κρατάει ζωντανό το παραδοσιακό σινεμά δράσης με το Top Gun Maverick
Το Top Gun Maverick είναι η κατάληξη όλων των παραπάνω. 36 χρόνια μετά το αρχικό Top Gun, ο Cruise καταφέρνει κάτι σπάνιο. Να κάνει ένα sequel πολύ καλύτερο. Κι όχι μόνο. Το πρώτο Top Gun έγινε σε μια εποχή που την έχουμε περιλούσε με ελεγεία. Σε όλες τις συγκρίσεις με το τότε, το σήμερα βγαίνει απολυταρχικά χαμένο. Με το Top Gun αυτό αλλάζει.
Πριν μπούμε στα της ταινίας, οφείλουμε μια μικρή ανάλυση. Ο Tom Cruise είναι ένας αντισυμβατικός τύπος. Δεν έχει social media. Απέχει απ΄όλα αυτά. Αρνείται πεισματικά να έχει stunt double, ακόμα και στα πιο επικίνδυνα. Στο Top Gun Maverick κάνει πολλά μόνος του. Συνεχίζει αυτά τα franchises ταινιών δράσης γιατί ξέρει πως το συνεργείο του θα αντικατασταθεί από την τεχνολογία αν σταματήσει. «Να η ομάδα σου», λέει ο χαρακτήρας του στο Top Gun Maverick στη σκηνή που παίζουν american football στην παραλία.
«Δεν μου αρέσει το βλέμμα σου», του λέει σε μια άλλη σκηνή ο Hondo. «Είναι το μόνο που έχω», απαντά ο Pete Mitchell. Ακριβώς αυτό. Ο Tom Cruise ξέρει τι έχει, ξέρει πού είναι καλός και αυτό προσφέρει στο σινεμά. Μπορεί να μην είναι ο τοπ storyteller, όπως ο Clint Eastwood, αλλά ξέρει να λέει ιστορίες. Έχουν μπόλικη δράση, τα διαλογικά σημεία δεν τις στηρίζουν σε μεγαλύτερο βαθμό από την κίνηση και τη σωματικότητα, μα διάολε, είναι ιστορίες. Και είναι σινεμά.
Στο Top Gun βλέπουμε μια αλληγορία της ζωής του Cruise
Ο Pete Mitchell δεν θέλει τις αλλαγές. Δεν έχει αλλάξει καν βαθμό. Θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον υποναύαρχος. Όχι όμως. Αυτός παραμένει πλοίαρχος. Και δεν έχει καν ιδέα από πλοία, αφού είναι στην μονάδα ιπτάμενων του ναυτικού. Έτσι και ο Cruise. Ποτέ δεν θέλησε ποτέ να πάει πάνω απ΄αυτό που ξέρει ότι είναι. Δεν υποδύεται τον πολύπλοκο. Και ποτέ δεν αναζητά να καταθέσει στο κοινό την βαθύτερη ουσία του. Έχει μια αιρετική άποψη για τη σχέση του ηθοποιού με την τέχνη.
Είναι μια αποτύπωση της ίδιας του της ζωής αυτό το sequel. Και θεωρητικά κάτι τέτοιο θα ήταν λόγος για αρνητική προδιάθεση προς την ταινία. Τελικά, δεν έγινε. Και δεν έγινε γιατί ο Cruise είναι πια δικαιωμένος. Στην εποχή που τα CGI περισσότερα προβλήματα φέρνουν, παρά λύνουν, ο τύπος μένει πιστός στις ιδέες του και το κοινό μπορεί να το αναγνωρίσει. Όπως το αναγνώρισαν στις Κάννες πριν 3 ημέρες που το χειροκρότημα έπεφτε βροχή για 5 λεπτά στην προβολή του Top Gun.
https://www.youtube.com/watch?v=LwXdR9SxW3A
Η ιστορία του Top Gun Maverick είναι γεμάτη συναίσθημα. Αυτό που συνέβη με τον Goose, η συνάντηση με τον γιο του εκλιπόντος wingman του, τον Rooster, τοποθετούν μπροστά στον Pete Mitchell μπόλικα ψυχολογικά εμπόδια όταν του αναθέτουν μια αποστολή: να μάθει σε 12 κορυφαίους ιπτάμενους της νέας γενιάς πώς να πετάνε με F-16 σε ύψος 100 μέτρων, ανάμεσα σε συμπληγάδες. Μια κρυμμένη βάση με ουράνιο που πρόκειται να απελευθερωθεί και να μολύνει μια ολόκληρη κοιλάδα, φέρνει το ναυτικό των ΗΠΑ σε κατάσταση πανικού.
Το «No, not Today» του Tom Cruise στη νόρμα του streaming
Ο Maverick έχει 3 εβδομάδες να μάθει στους νέους πράγματα που είναι έξω από το manual χειρισμού των F-16. Κι ενώ απέναντι τους θα έχουν πυραύλους εδάφους-αέρος και αεροσκάφη 5ης γενιάς, θα κληθούν να πιάσουν 10 Mach και να κινδυνεύσουν με λιποθυμία και θάνατο για να πετύχουν τον στόχο. Ένας στόχος που περιμένει το παραμικρό λάθος για να τους σκοτώσει.
Οι σχέσεις του Pete με τον Rooster και τους άλλους ιπτάμενους, η σχέση του με την Peggy (την υποδύεται με τόση σαγήνη η Jennifer Connely) συνθέτουν ένα πλέγμα συναισθημάτων που το απογειώνει το Tom Cruise Way. Στην Αμερική λένε τη φράση Trust The Process, που αναφερόταν αρκετά στον Gregg Popovich στα προηγούμενα χρόνια που είχε κάνει τους Σπερς την πιο dominant ομάδα του NBA.
Το σινεμά, κάθε κινηματογραφικό πρότζεκτ είναι μια ομάδα. Και ο Tom Cruise είναι ένας προπονητής που θα εμπιστεύομασταν κάθε του play, κάθε του σύστημα. Το γεγονός πως το Top Gun Maverick είναι ήδη η ταινία με το περισσότερο θετικό καταπίστευμα στον κόσμο του σινεμά για το 2020, επιρρώνει το παραπάνω statement.
«Το τέλος είναι αναπόφευκτο, Μάβερικ. Το είδος σου οδεύει προς την εξαφάνιση». Αυτό του λέει του Maverick ο Ναύαρχος Cyclone. «Μπορεί. Αλλά όχι σήμερα», του αποκρίνεται ο Maverick. Ο Cycklone θα μπορούσε να είναι οι streaming πλατφόρμες. Και η απάντηση του Cruise, αυτό που απαντά μέχρι σήμερα. Καμία ταινία του δεν θα δώσει στο streaming πριν κάνει τον κύκλο της στις αίθουσες του κινηματογράφου.
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:
Tom Cruise: Οι απαιτητικές εκπαιδεύσεις για τη νέα ταινία Top Gun – «Έπρεπε να πετάξουμε με τα F-18»
Ο συγγραφέας του «Jack Reacher» λέει για τον Tom Cruise πως «το μέγεθος μετράει
