Ο Τομ Χανκς έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα, θέλοντας έτσι να απαλλαγεί από την ατέρμονη πίεση της δημιουργίας ταινιών. Ο βραβευμένος με Όσκαρ (δύο φορές) εμπνεύστηκε για το «The Making of Another Major Motion Picture Masterpiece» από τη δική του καριέρα και όπως λέει στο BBC, ο μακρύς κόπος των γυρισμάτων μιας ταινίας σημαίνει μπορεί «απλώς να ξεμείνεις από περιέργεια για τη δουλειά. Μερικές φορές απλά πρέπει να έχεις κάποιον άλλο λόγο για να εξάψεις τη φαντασία σου».
Ο 66χρονος ηθοποιός εξηγεί πως πάντα έγραφε. Άλλωστε η συλλογή διηγημάτων του, Uncommon Type, εκδόθηκε το 2017 και έχει πουλήσει περισσότερα από 234.000 αντίτυπα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το μυθιστόρημα, των 448 σελίδων, ξεκίνησε να το γράφει ένα χρόνο μετά. «Έγραφα ανάμεσα στις ταινίες, έγραφα όπου κι αν ήμουν, έγραφα στα αεροπλάνα, έγραφα στο σπίτι, έγραφα στις διακοπές, έγραφα σε δωμάτια ξενοδοχείων, έγραφα τα Σαββατοκύριακα όταν δεν δούλευα».
«Δεν είναι δίκαιο», παραδέχθηκε λέγοντας ότι το πρώτο του μυθιστόρημα εκδόθηκε χωρίς να περάσει από τη συνηθισμένη δοκιμασία των απορρίψεων από εκδότες, ενώ άλλοι πρωτοεμφανιζόμενοι συγγραφείς αγωνίζονται. Δεν απολογείται ωστόσο και ξέρει ότι το βιβλίο θα «ζήσει και θα πεθάνει τελικά με βάση τη δική του ικανότητα να ψυχαγωγεί και να διαφωτίζει το κοινό».
Οι κριτικές πάντως για το The Making of Another Major Motion Picture Masterpiece ήταν κάπως χλιαρές. Στους Sunday Times, ο Ντέιβιντ Σέξτον περιέγραψε το βιβλίο ως «Ο Χανκς σκέφτεται τη δημιουργία ταινιών» και είπε ότι «η γραφή είναι βαρετή». Ο Τιμ Άνταμς του Observer είπε ότι «αιχμαλωτίζει τη βουή του Χόλιγουντ, αλλά δεν έχει την ικανότητά του στην οθόνη να δίνει ζωή στους χαρακτήρες».
Ο Τομ Χανκς βέβαια δεν πτοείται από τις κριτικές και αυτό γιατί ως αστέρας του κινηματογράφου ξέρει να διαχειριστεί κάθε κριτική. Ο ηθοποιός λέει ότι έχει γίνει «πιο δυνατός όταν πρόκειται να τον διαλύσουν πραγματικά».
Το μυθιστόρημά του έχει να κάνει με τη δημιουργία μιας ταινίας δράσης με υπερήρωες πολλών εκατομμυρίων δολαρίων και περιλαμβάνει ένα καστ χαρακτήρων, συμπεριλαμβανομένου ενός εκκεντρικού σκηνοθέτη και ενός επηρμένου άνδρα ηθοποιού που διακόπτει και καθυστερεί τα γυρίσματα.
Ωστόσο, ο Χανκς υπερηφανεύεται ότι είναι πάντα στην ώρα του. «Αυτό που δεν μπορεί να συμβεί σε μια ταινία είναι ότι κάποιος δεν μπορεί να αστειεύεται με τον χρόνο ή τη διάρκεια του γυρίσματος ή τον προϋπολογισμό. Αυτό είναι ένα βαρύτατο αμάρτημα στον κλάδο των ταινιών».
«Θα εκπλαγείτε», προσθέτει, «με το πόσοι άνθρωποι ξέρουν ότι μπορούν να ξεφύγουν με αυτό, και τους λένε ότι μπορούν να ξεφύγουν, επειδή κουβαλούν την ταινία στους ώμους τους». Πράγματι, στο βιβλίο αναφέρεται σε ηθοποιούς που είναι «μωρά που κλαίνε, ψυχολογικά ναυάγια, αλκοολικοί , εθισμένοι και εμπλέκονται σε κόντρες». Μιλάει επίσγης για τη σεξουαλική παρενόχληση.
Ο Χανκς απλώς γελάει όταν του ζητείται να αναφέρει ονόματα. Όσο για τη λογοκρισία στα βιβλία, ο ηθοποιός-συγγραφέας πιστεύει επίσης ότι δεν είναι απαραίτητο να ψαλιδίζονται κλασικά βιβλία για το σύγχρονο κοινό. Τα μυθιστορήματα των Ian Fleming και Agatha Christie έχουν «ενημερωθεί» και ο εκδότης του ίδιου του Χανκς Penguin Random House άλλαξε το έργο του Roald Dahl και του PG Wodehouse ως μέρος μιας προσπάθειας να αφαιρεθεί η δυνητικά προσβλητική γλώσσα.
Είμαι της γνώμης ότι είμαστε όλοι ενήλικες εδώ. Ας έχουμε πίστη στις δικές μας ευαισθησίες σε αντίθεση με το να αποφασίζει κάποιος τι μπορεί να μας προσβάλει ή όχι», επιμένει ο Χανκς. «Αφήστε με να αποφασίσω τι με προσβάλλει και τι δεν με προσβάλλει. Θα ήμουν αντίθετος στο να διαβάσω οποιοδήποτε βιβλίο οποιασδήποτε εποχής που γράφει «συντομευμένο λόγω της σύγχρονης ευαισθησίας».