Περιεχόμενα
Ιστορίες από την προσωπική του ζωή, αλλά και από τα γυρίσματα της τηλεοπτικής σειράς «Το Ναυάγιο» αφηγήθηκε ο ηθοποιός Θάνος Λέκκας σε συνέντευξη που παραχώρησε.
Ο Θάνος Λέκκας βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Night Out» και, μεταξύ άλλων, πέρασε από… ανιχνευτή ψεύδους, απαντώντας σε σειρά ερωτήσεων, ενώ αποκάλυψε ότι είναι ρακοσυλλέκτης και δένεται πολύ με τα αντικείμενα.
Θάνος Λέκκας: «Νιώθω ότι όταν πετάς κάτι, είναι σαν ασέβεια»
«Δεν θέλω να πετάω πράγματα. Νιώθω ότι όταν πετάς κάτι είναι σαν ασέβεια, ήσουν μαζί με κάτι τόσο καιρό, πώς το πετάς έτσι, αν δεν έχει τελειώσει πραγματικά; Δένομαι πολύ με τα αντικείμενα. Είμαι ρακοσυλλέκτης, έχω μια πολυθρόνα στο σπίτι μου που την είχα βρει στα σκουπίδια και πήγα βρήκα ταπετσαρία για να τη φτιάξουμε καλά.
Μαζεύω από τον δρόμο ξύλα και φτιάχνω άλλα πράγματα. Έτσι κόλλησα κοριούς», σημείωσε στη διάρκεια της συνέντευξής του ο ηθοποιός.
Ο ίδιος, περνώντας στη συνέχεια από τον «Ανιχνευτή ψεύδους» της εκπομπής, απάντησε θετικά στο αν έχει φάει τρόφιμο που έχει λήξει επειδή πεινούσε, ενώ συμπλήρωσε ότι: «Έχω φάει από τα σκουπίδια.
Είχαν μια παράσταση, και είχαν ένα παντεσπάνι με σαντιγί, και μόλις το είχαν πετάξει, και ήταν πάνω πάνω στα σκουπίδια. Και λέω, “τι κάνετε;”. Το πήρα και το έφαγα. Έχω φάει σίγουρα ληγμένα πράγματα στο ψυγείο μου».
Θάνος Λέκκας: Η προετοιμασία για Το Ναυάγιο
Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του, ο Θάνος Λέκκας αναφέρθηκε στην τηλεοπτική σειρά «Το Ναυάγιο» και το πώς έγιναν τα γυρίσματα: «Είχαν ντύσει όλη την προβλήτα με μαύρα πανιά, είχαν φέρει φως με γερανό για να κάνει το φεγγάρι και τις αστραπές. Είχαν φέρει δύο σκάφη για να κάνουν τα κύματα, ανεμιστήρες, ειδικό συνεργείο από Νότια Αφρική για να κάνει υποβρύχιες λήψεις.
Μας πήγαν μια βδομάδα πριν σε κολυμβητήριο για να δουν αν ξέρουμε να κολυμπάμε, αν μπορούμε να κολυμπήσουμε με ρούχα. Αφού βεβαιώθηκαν ότι μπορούμε, είχαμε και 8 δύτες. Όλοι έκαναν τη δουλειά τους με απόλυτο επαγγελματισμό.
Και μέσα εκεί έπρεπε να κάνεις ότι χάνεις τον κόσμο, δεν ξέρεις αν σε ένα λεπτό θα ζεις, δεν ξέρεις αν θα μπορέσεις να πάρεις την επόμενη ανάσα, ή θα έχεις παγώσει».
«Ευτυχώς το νερό που μπαίνει στο στόμα, ο ήχος, οι συμπαίκτες που βλέπεις τα μάτια τους, το κύμα που πρέπει λίγο να παλέψεις, σε φέρνουν σε ένα σημείο να προσπαθήσεις να τιμήσεις ανθρώπους που έχουν βιώσει αυτόν τον θάνατο. Δεν ξέρεις τίποτα.
Εκεί είσαι στη θάλασσα που σου λέει “δεν έπρεπε να είσαι εδώ τώρα”. Είναι πολύ δύσκολο να το νιώσεις, και είμαστε όλοι στο όριο», πρόσθεσε ο ίδιος.
