Στην έρημο Ατακάμα στη Χιλή, το πιο ξηρό μέρος του πλανήτη, βρέθηκαν μούμιες που χρονολογούνται 2.000 χρόνια πριν από την εποχή των Αιγυπτίων. Αυτό αποδεικνύει ότι οι Αιγύπτιοι, παρότι είναι γνωστοί για την ταρίχευση των νεκρών, δεν ήταν οι πρώτοι που το έκαναν. Ο πρώτος γνωστός πολιτισμός στον κόσμο που μουμιοποιούσε τους νεκρούς τους, περίπου το 5.000 π.Χ, είναι οι Τσιντσόρο.
Τα λείψανα εκατοντάδων από αυτούς τους θαλάσσιους κυνηγούς έζησαν στην ακτή του Ειρηνικού της Ατακάμα περίπου από το 5450 π.Χ. έως το 890 π.Χ. Οι τάφοι εγγράφηκαν στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco το 2021, αναγνωρίζοντας έτσι την τεράστια αρχαιολογική αξία τους.
Πέρα από το ότι δίνουν λεπτομέρειες για τις ταφικές πρακτικές του αρχαίου πολιτισμού, εξηγούν και τις κοινωνικές και πνευματικές δομές της κοινότητας. Η μουμιοποίηση, σε αντίθεση με τον Αιγυπτιακό πολιτισμό, δεν ήταν «προνόμιο» της ανώτερης τάξης της κοινωνίας αλλά ήταν μια ιεροτελεστία για όλους.
«Οι Τσιντσόρο είναι οι πρώτοι άνθρωποι που κατοίκησαν στα βόρεια της Χιλής και στο νότο του Περού. Είναι οι πρωτοπόροι της ερήμου Ατακάμα. Τα σώματά τους είναι αληθινά προϊσπανικά έργα τέχνης. είναι οι καλλιτεχνικές εκφράσεις των συναισθημάτων των αρχαίων πληθυσμών» λέει ο Bernardo Arriaza, ανθρωπολόγος στο Πανεπιστήμιο της Ταραπακά.
Η κουλτούρα τους είναι πράγματι πολύ θαυμαστή, για αυτό και τέθηκε υπό την προστασία της Unesco. Οι κάτοικοι της περιοχής Arica γνώριζαν για τα πτώματα εδώ και χρόνια, καθώς δεν ήταν θαμμένα πολύ βαθιά στη Γη. Αυτό είχε προκαλέσει προβλήματα κατά την οικοδόμηση της πόλης, καθώς συχνά βρίσκονταν στρώματα από μούμιες.
Για παράδειγμα, το 2004, όταν οι εργάτες άρχισαν να κάνουν ανασκαφές για ένα ξενοδοχείο, έπεσαν σε οστά λιγότερο από 1 μέτρο κάτω από το έδαφος και έτσι χτίστηκε μουσείο στην τοποθεσία αυτή. Έχουν βρεθεί εκατοντάδες μούμιες, μεταξύ των οποίων και αυτές γυναικών με τα παιδιά τους. Το παλαιότερο φυσικά μουμιοποιημένο πτώμα που ανασύρθηκε από την έρημο Ατακάμα χρονολογείται γύρω στο 7020 π.Χ. Nα σημειωθεί ότι η αρχαιότερη μούμια που έχει βρεθεί στην Αίγυπτο χρονολογείται γύρω στο 3000 π.Χ.
Τι ιδιαίτερο έχει ο αρχαίος αυτός πολιτισμός στη Χιλή
Οι μούμιες μπορεί να χρησίμευαν ως μέσο για να βοηθήσουν την ψυχή να επιβιώσει και να αποτρέψουν τα σώματα από το να τρομάζουν τους ζωντανούς. Μια πιο κοινά αποδεκτή θεωρία είναι ότι υπήρχε μια προγονική λατρεία, δεδομένου ότι υπάρχουν ενδείξεις ότι τα πτώματα ταξίδευαν με τις ομάδες και τοποθετήθηκαν σε τιμητικές θέσεις κατά τη διάρκεια μεγάλων τελετουργιών, καθυστερώντας την ταφή τους.
Γιατί, όμως, ο πληθυσμός τους εξαφανίστηκε; Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι Τσιντσόρο έβαφαν το σώμα τους με μαγγάνιο, μάλλον λόγω της παράδοσή τους. Το μαγγάνιο όμως είναι τοξικό, και προκαλούσε βλάβη στην υγεία τους. Ακόμα, η Vivien Standen, βιοαρχαιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Tarapacá, αναφέρει ότι το έδαφος στην περιοχή περιέχει πολύ αρσενικό, το οποίο πιθανότατα συνέβαλε στο υψηλό ποσοστό θνησιμότητας για τον πληθυσμό, καθώς και σε μεγάλο αριθμό αποβολών.
Οι ντόπιοι της περιοχής έχουν μάθει να ζουν υπό την σκιά των προγόνων τους, και δεν τους τρομάζει καθόλου η ιδέα ότι κάτω από το σπίτι τους μπορεί να βρίσκονται εκατοντάδες πτώματα. Αντίθετα, θεωρούν τους εαυτούς τους ως φροντιστές των προγόνων τους.
Συχνά οι μούμιες δημιουργούνταν μετά από την αφαίρεση των εσωτερικών οργάνων και με την αντικατάστασή τους με φυτικές ίνες ή τρίχες ζώων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένας ταριχευτής αφαιρούσε το δέρμα και τη σάρκα από το νεκρό σώμα και τα αντικαθιστούσε με πηλό. Η ραδιοχρονολόγηση αποκαλύπτει ότι η αρχαιότερη ανακαλυφθείσα ανθρωπογενώς τροποποιημένη μούμια Τσιντσόρο ήταν αυτή ενός παιδιού από μια τοποθεσία στην κοιλάδα Camarones, από το 5050 π.Χ.
Διαβάστε επίσης στο intronews.gr:
Το Cookoovaya στο Saint-Tropez: Το πρώτο αθηναϊκό εστιατόριο που πάει στο εξωτερικό
Θα κολυμπούσες για πάντα εδώ – Το νησί με τη μία παραλία που κάθε του σημείο θυμίζει Καραϊβική
ΞΧΞ: Η λίμνη με τα αινιγματικά αρχικά και τα πορφυρά νερά στο νησί Μετώπη με το σχήμα σπαθιού
