Υπάρχουν πολλοί άγνωστοι θησαυροί στην Ελλάδα που αξίζει να επισκεφτεί κανείς. Αναμφίβολα, οι ομορφιές της χώρας μας είναι πολλές, με την Πελοπόννησο να έχει πολλά μέρη που είναι ιδανικά για τις παραλίες, την άγρια βλάστηση και την γαλήνη που προσφέρουν. Ένα εξ αυτών είναι και η νήσος Σαπιέντζα, που ίσως να μην την γνωρίζουν πολλοί.
Είναι ένα νησί σε σχήμα καρδιάς, το δεύτερο μεγαλύτερο των Μεσσηνιακών Οινουσσών και βρίσκεται κάτω από τη Μεθώνη. Δεν κατοικείται κι αυτός είναι ένας λόγος που η ομορφιά παραμένει αναλλοίωτη. Αποτελεί έναν καμβά υπέροχων χρωμάτων που σε ταξιδεύουν σε εξωτικά μέρη. Λίγο Καραϊβική και μια εσάνς Αμαζονίου ενώνονται στο υπέροχο μέρος που κουβαλά τη δική του ιστορία.
Η έκταση του είναι περίπου 8.500 στρέμματα, διαθέτει βοτανικό πλούτο με πλατύφυλλα, ενώ τα δέντρα ξεπερνούν ακόμη και τα 12 μέτρα. Ανάμεσα στην πυκνή βλάστηση βρίσκεται και η Σπαρτόλακκα, μια κόκκινη κοιλάδα που οφείλει το χρώμα της στην απολιθωμένη γύρη των φυτών. Τα πιο ιδιαίτερα ζώα είναι οι κρητικοί αίγαγροι, γνωστά και ως κρι-κρι, τα οποία εισήχθησαν στο νησί το 1986.
Διαθέτει επίσης τη μία και μοναδική παραλία, με τιρκουάζ νερά και αποτελεί έναν μικρό παράδεισο. Τα κρυστάλλινα και πεντακάθαρα νερά, συνθέτουν αυτό το υπέροχο σκηνικό, ενώ η ησυχία και η φύση είναι επιπλέον δύο παράγοντες που οδηγούν τον κόσμο να βρεθεί εκεί. Επιπλέον, ένας φάρος, που για να ανέβει κάποιος πρέπει περάσει από 75 σκαλοπάτια, στέκει αγέρωχος στο νησί, που δεν έχει φαροφύλακα και φωτοβολταϊκά συστήματα τον ηλεκτροδοτούν όλο τον χρόνο.
Χτίστηκε το 1886 με διαταγή της βασίλισσας Βικτωρίας της Αγγλίας, η οποία επιστράτευσε τους καλύτερους αρχιτέκτονες μηχανικούς της εποχής για να τον κατασκευάσουν. Ο φάρος ήταν ο δυνατότερος της Μεσογείου, αφού η εμβέλειά του έφτανε γύρω στα 50-55 ναυτικά μίλια. Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι πρώτοι που ανέβηκαν στο νησί ήταν οι Ιταλοί κατακτητές, οι οποίοι για να ξεγελάσουν τις νηοπομπές μείωσαν την εμβέλειά του. Σήμερα ο φάρος πραγματοποιεί τρεις αναλαμπές στα 17 δευτερόλεπτα
Η νήσος Σαπιέντζα μαζί με τη Σχίζα και την Αγιαμαριανή (Αγία Μαρίνα) συγκροτούν τις πελοποννησιακές Οινούσσες, στο νοτιοδυτικότερο άκρο της Πελοποννήσου. Εκεί θα συναντήσει κανείς και ναυάγια, καθώς και κίονες ή ρωμαϊκές σαρκοφάγοι, μιας και η Σαπιέντζα ένωνε την Ιταλία με τη Μέση Ανατολική για εμπορικές συναλλαγές, οπότε εκεί αγκυροβολούσαν τα πλοία. Ανάμεσα τους και γερμανικά καράβια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που βυθίστηκαν από το περίφημο υποβρύχιο «Παπανικολής».
Το 1850 βρέθηκε στο επίκεντρο με την υπόθεση Πατσίφικο. Τότε, οι Έλληνες είχαν εισβάλλει στο σπίτι του Πορτογάλου Δαυίδ Πατσίφικο, επειδή η Βρετανία είχε ζητήσει μια εξωφρενική αποζημίωση που δεν έγινε δεκτή από την ελληνική πλευρά.
Για πολλούς αιώνες, η Σαπιέντζα βρισκόταν υπό βενετική και φραγκολεβαντίνικη κατοχή, με το έτος 1209 να είναι αυτό κατά το οποίο παραχωρήθηκε από τους Βενετούς στον Φράγκο Γοδεφρείδο Βιλεαρδουινό, με συνθήκη που υπογράφηκε στο Μοναστήρι των Βενεδικτίνων.
Για να φτάσει κανείς στη Σαπιέντζα, μπορεί να πάρει το καΐκι από τη Μεθώνη, όπου καθημερινά γίνονται δρομολόγια. Πραγματοποιείται περιήγηση, ξενάγηση και ιστορική αναδρομή για το νησί.
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:
https://www.intronews.gr/life/travel/6-santouitsares-ana-ton-kosmo-pou-tha-kanoun-ta-salia-sou-na-trexoun-san-ton-bolt/
Faina: Ο νέος τρόπος να τρως πίτσα που κάνει θραύση στην Λατινική Αμερική
