Παρά τους μόλις 400 μόνιμους κατοίκους της, το καλοκαίρι στην Χάλκη γίνεται το αδιαχώρητο. Και αυτό γιατί πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα αλλά λιγότερο δημοφιλή νησιά του Αιγαίου. Εάν δεν έχεις επισκεφτεί ποτέ το νησί αυτό, φέτος ή έστω του χρόνου, πρέπει να είναι ανάμεσα στις επιλογές σου.
Πρόκειται για ένα «πολύχρωμο» νησί των Δωδεκανήσων με σπάνια φυσική ομορφιά, εντυπωσιακές παραλίες και ατμόσφαιρα που θα σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι ο αφηγητής καλοκαιρινού μυθιστορήματος.
Παρά την μακρινή της απόσταση από το άστυ, συνήθιζε να είναι ψηλά στις προτιμήσεις των νέων τους καλοκαιρινούς μήνες. Μάλιστα, για τον λόγο αυτό είχε ανακηρυχθεί και «Διεθνές Κέντρο Ειρήνης και Φιλίας Νέων». Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια την επισκέπτονται περισσότερο οικογενειάρχες και άτομα τρίτης ηλικίας.
Μήπως ήρθε η ώρα οι νέοι να ξανά στρέψουν το βλέμμα προς την Χάλκη;
Φωτογραφίες: Unsplash
Η ιστορία του πολύχρωμου νησιού της Χάλκης
Για την προέλευση της ονομασίας του νησιού οι επικρατέστερες εκδοχές είναι δύο. Είτε ονομάστηκε έτσι από τα ορυχεία και τα εργαστήρια επεξεργασίας χαλκού που υπήρχαν στο νησί κατά την αρχαιότητα, είτε από τη φοινικική λέξη «κάρκι» ή «κάλχι» που σημαίνει «πορφύρα». Πρόκειται για το όστρακο που υπήρχε άφθονο στις ακτές του νησιού τότε και το οποίο εμπορεύονταν οι Φοίνικες, εκδοχή που είναι και η πιθανότερη.
Όσο για τις ιστορικές μαρτυρίες που αφορούν την Χάλκη; Είναι ελάχιστες. Το νησί βρίσκεται εδώ και αιώνες στη σκιά της Ρόδου, γεγονός που τείνει να αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Έτσι, η ιστορία του νησιού μπορεί να «σκιαγραφηθεί» στα βασικά της σημεία μόνο σε συσχετισμό με την ιστορία της Ρόδου και της ευρύτερης περιοχής του νοτιοανατολικού Αιγαίου.
Κατά το 14ο αιώνα οι Ιππότες της Ρόδου παραχώρησαν τη Χάλκη ως φέουδο στην οικογένεια Assanti από την Ίσκια. Τότε έχτισαν και το Κάστρο τους πάνω στα ερείπια της αρχαίας ακρόπολης. Ανάμεσα στα οικόσημα σώζεται το οικόσημο του Μεγάλου Μαγίστρου Pierre d’ Aubusson (1476-1530), ο οποίος αναστήλωσε το φρούριο μετά από καταστροφική επιδρομή που δέχτηκε η Χάλκη από τους Βενετούς. Στο κάστρο κατέφευγε ο πληθυσμός σε περίπτωση επιδρομής. Το 1523 τη Χάλκη την κυριεύουν οι Τούρκοι.
Παίρνει μέρος στην επανάσταση του 1821. Από τα μέσα του 19ου αιώνα η τουρκοκρατούμενη Χάλκη φτάνει στο απόγειο της ακμής της. Μαζί με τη Σύμη, την Κάλυμνο, το Καστελόριζο και την Κάσο αναπτύσσουν το εμπόριο και τη σπογγαλιεία, σύμφωνα με την Βικιπαίδεια. Ιδρύονται σχολεία και το μορφωτικό επίπεδο του πληθυσμού σημειώνει κατακόρυφη άνοδο.
Στα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας και κατά την ιταλοκρατία τα πατροπαράδοτα προνόμια καταργούνται, πλήττεται το εμπόριο κι η σπογγαλιεία κι αρχίζει η αιμορραγία της μετανάστευσης. Κυριεύεται από τους Ιταλούς το 1912, όπως κι όλα τα Δωδεκάνησα, περιέρχεται υπό ιταλική κυριαρχία, στρατιωτική αρχικά και πολιτική μετά το 1923.
Όποιο και να είναι το ιστορικό πλαίσιο που αφορά την Χάλκη, η Χάλκη αξίζει να μπει στην λίστα με τους επόμενους προορισμούς που θα επισκεφτείς. Οι ακτές της, αν και είναι επί το πλείστον απότομες και βραχώδεις αποτελούνται από μικρές παραλίες με άμμο και κροκάλες κυρίως στο βόρειο και νότιο τμήμα της νήσου που σου δίνουν την εντύπωση πως είναι ιδιωτικές και υπάρχουν εκεί για την δική σου ευχαρίστηση. Ακόμη, τα νερά της θάλασσας γύρω από το νησί, είναι από τα πιο καθαρά που έχεις δει ποτέ.
Οι καλύτερες παραλίες
Η Χάλκη στολίζεται γύρω γύρω από πανέμορφες παραλίες, πολλές είναι προσβάσιμες με τα πόδια, άλλες πάλι με καΐκια. Οι τρείς παραλίες που μπορεί κάποιος να πάει εύκολα με τα πόδια είναι ο Πόνταμος, τα Φτενάγια και τα Κάνια. Υπάρχουν ακόμα τρείς παραλίες που μπορεί κανείς να πάει με τα πόδια αλλά είναι πιο περίπλοκο, οπότε οι περισσότεροι προτιμούν να πάνε με καΐκι. Αυτές οι παραλίες είναι οι Γυαλοί, η Αρέτα και η Τραχειά.
Ο Πόνταμος είναι η μόνη αμμώδης παραλία, στο νότιο τμήμα της νήσου, η μορφολογία και το μέγεθος της οποία αλλάζει συχνά το χειμώνα, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Με τα πόδια ξεκινώντας από το λιμάνι, τον Ημπορ(ε)ιό, είσαι εκεί σε δέκα λεπτά. Ο δρόμος είναι με άσφαλτο. Πάνω από την παραλία έχει ταβέρνα, καντίνα και ομπρέλες για ηλιοθεραπεία.
Τα Φτενάγια είναι από την πλευρά του ξενοδοχείου, πίσω από το εκκλησάκι της Αγίας Αικατερίνης. Αν φτάσεις μέχρι το εκκλησάκι, κατηφόρισε τα βράχια από την πίσω πλευρά και θα δεις την παραλία. Η παραλία είναι μία βραχώδης μικρή παραλία, η οποία είναι με τα πόδια περίπου 15 λεπτά. Η παραλία αυτή είναι προσβάσιμη και με αμάξι από δρόμο ο οποίος περνάει κάτω από τους ανεμόμυλους, όχι όμως με άσφαλτο. Λειτουργεί ταβέρνα και υπάρχουν ομπρέλες για ηλιοθεραπεία.
Η παραλία στα Κάνια βρίσκεται βόρεια από το κέντρο του νησιού, τον Ιμπορειό, κοντά στις ιχθυοκαλλιέργειες. Είναι προσβάσιμη με τα πόδια σε 25 λεπτά περίπου, αλλά και με όχημα, αφού ο δρόμος είναι με άσφαλτο. Ο δρόμος ξεκινάει από τον Ιμπορειό και στρίβει δεξιά στο δεύτερο στενάκι μετά το σχολείο. Εκεί υπάρχει μια καντίνα αλλά και ομπρέλες, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Η παραλία Γυαλοί, εκεί θα δεις μία μικρή και βοτσαλωτή παραλία, στη νότια πλευρά του νησιού. Τα βότσαλα είναι άσπρα και μεγάλα. Για να πας εκεί πρέπει να φτάσεις στο Χωριό και συνεχίζετε κατηφορίζοντας το δρόμο που είναι μπροστά από το Χωριό. Σ’ αυτή την παραλία δεν υπάρχει τίποτα για να σας προμηθεύσει αναψυκτικά κ.α. γι’ αυτό θα πρέπει να μεριμνήσεις από πριν. Η παραλία αυτή είναι προσβάσιμη με τα πόδια, με αμάξι, αλλά και με καΐκι.
Μια όμορφη παραλία είναι και η Αρέτα που είναι διπλή παραλία πιο πέρα από τον Πόνταμο. Η πρόσβασή της γίνεται με καΐκι. Είναι ένα κομμάτι ξηράς που κυριολεκτικά εισχωρεί στη θάλασσα δημιουργώντας 2 παραλίες.
Πρόσβαση στο νησί
Από την πόλη της Ρόδου υπάρχει λεωφορείο για την Κάμειρο-Σκάλα, όπου εκεί υπάρχει καραβάκι για τη Χάλκη. Από Πειραιά υπάρχει πλοίο της γραμμής που συνδέει το νησί με τον Πειραιά.
Υπάρχει επίσης ακτοπλοϊκή σύνδεση προς το νησί απευθείας από το λιμάνι της Ρόδου.
Σκέφτεσαι να την επισκεφτείς; Πολύ καλή ιδέα. Δεν θα το μετανιώσεις.
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:
Σε αυτό το νησί αν πας μια φορά δεν υπάρχει περίπτωση να μην ξαναπάς | intronews.gr
Το νησί που δεν επισκέπτεσαι για τις παραλίες αλλά για την αρχιτεκτονική του | intronews.gr
