Περιεχόμενα
Την ώρα που οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προσπαθούν με μέτρα και απαγορεύσεις να βάλουν φρένο στην διασπορά της μετάλλαξης Όμικρον, ένα μέρος στους πρόποδες του Monte delle Rose στη Σικελία, αψηφά τα μαθηματικά και καταφέρνει το απροσδόκητο. Συγκεκριμένα, στο Palazzo Adriano, εκεί όπου γυρίστηκε η βραβευμένη ταινία με Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα, Cinema Paradiso, έχει εμβολιαστεί το 104%, ποσοστό που ανέβηκε και από τους επισκέπτες από άλλα μέρη.
Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, δε, έχει ήδη κάνει την αναμνηστική δόση ή έχει προγραμματίσει ραντεβού, όπως γράφει η Guardian. «Φαίνεται σαν ένα αδύνατο στατιστικό στοιχείο», είπε περήφανα ο δήμαρχος Nicolò Granà. «Αλλά, στην πραγματικότητα, στο Palazzo Adriano, οι κάτοικοι που ζουν στην πόλη μας, παρ΄όλο που δεν μένουν επίσημα, καθώς και άνθρωποι από γειτονικά χωριά, έχουν επίσης εμβολιαστεί».
Palazzo Adriano, το χωριό με τους 2.100 κατοίκους
Ένα από τα 5.500 ιταλικά χωριά και με 2.100 κατοίκους, το Palazzo Adriano θα έλεγε κανείς πως έχει πληγεί σοβαρά, αφού οι νέοι φεύγουν για να αναζητήσουν εργασία σε μεγάλες πόλεις. Ο μέσος όρος ηλικίας είναι άνω των 60 ετών, πράγμα που σημαίνει ότι χωριά σαν κι αυτό, κινδύνευαν να εξαφανιστούν από τον χάρτη αν ο Covid εξαπλωνόταν εκεί.
«Τον περασμένο Μάρτιο φοβόμασταν τα χειρότερα», λέει ο Salvatore Spata, 54 ετών, σύμβουλος πολιτισμού του χωριού. «Δύο άτομα, που προέρχονταν από άλλη πόλη και δεν γνώριζαν ότι ήταν θετικά, μόλυναν περίπου 16 κατοίκους. Ευτυχώς, εκείνες τις μέρες, είχε ξεκινήσει η εκστρατεία εμβολιασμού».
Πώς πέτυχε το ποσοστό εμβολιασμού το Palazzo Adriano
Περιέγραψε την προσπάθεια εμβολιασμού ως «μια εξαιρετική εκστρατεία από στόμα σε στόμα» αξιοποιώντας στο έπακρο τα ανθρώπινα δίκτυα του Palazzo Adriano. «Τουλάχιστον ένας εκπρόσωπος από κάθε οικογένεια του χωριού περνά από αυτή την πλατεία, κάθε μέρα. Εκμεταλλευτήκαμε αυτές τις έντονες σχέσεις μεταξύ συγγενών και φίλων για να διαδώσουμε την εκστρατεία εμβολιασμού. Το μόνο που έπρεπε να κάνουμε ήταν να ενημερώσουμε κάθε άτομο που συναντούσαμε, υπενθυμίζοντάς τους να εμβολιαστούν και, την επόμενη μέρα, οι συγγενείς τους εμφανίστηκαν στο εργαστήριο για το εμβόλιο».
«Υπήρχε σχεδόν ένας αέρας γιορτής στα κέντρα εμβολιασμού», είπε ο Granà. «Ήταν σαν να βρίσκομαι σε ένα δημοφιλές φεστιβάλ πόλης. Οι άνθρωποι κατάλαβαν ότι, με τα εμβόλια, δημιουργούσαν μια ασπίδα που θα προστάτευε την κοινότητά τους, προστατεύοντας την ίδια την επιβίωση του χωριού».
Όπου υπήρχαν ανησυχίες για το εμβόλιο, το χωριό δημιούργησε μια ομάδα WhatsApp με εκατοντάδες κατοίκους για να τις συζητήσουν. «Σε αυτήν την ομάδα, απαντούσαμε σε ψεύτικες ειδήσεις και καθησυχάζαμε τους ανθρώπους σχετικά με την ασφάλεια των εμβολίων», είπε ο Granà. «Είμαι πεπεισμένος ότι, αν είχαμε διαδώσει λάθος πληροφορίες για τους κινδύνους των εμβολίων, σήμερα θα ήμασταν εδώ για να σας πούμε μια άλλη ιστορία – αυτή των δεκάδων θανάτων από τον Covid που θα κινδύνευαν να μειώσουν στο μισό τους κατοίκους αυτού του χωριού».
Και, ενώ, σε όλη την Ιταλία, οι διαμαρτυρίες κατά του Covid συνέχιζαν να μαίνονται, υποκινούμενες από ακροδεξιά κινήματα, στο Palazzo Adriano, ο Nicola Longo, 64 ετών, και ο Francesco Cuttonaro, 73, ετοιμάζονται για τις τρίτες δόσεις τους.
«Όλοι γνωριζόμαστε εδώ», λέει ο Longo. «Και ήταν εύκολο να πείσεις τους ανθρώπους. Εμβολιάζοντας τους εαυτούς μας προστατεύουμε τους άλλους και, εδώ στο Palazzo Adriano, η προστασία των άλλων σημαίνει να προστατεύεις τα παιδιά σου, τα παιδιά των φίλων σου και τους συγγενείς σου».
Υπάρχουν πολλά μικρά χωριά στην Ιταλία που έχουν φτάσει σε ποσοστά εμβολιασμού κοντά στο 100%. Στο Brinzio στη βόρεια περιοχή της Λομβαρδίας, σχεδόν το 97% των 789 κατοίκων του είναι εμβολιασμένοι. Στην Premana, στην επαρχία Lecco, το 100% των 2.000 κατοίκων της είναι μαχαιρωμένοι.
Στην κεντρική πλατεία του Palazzo Adriano, όπου το γλυκό νερό ρέει απευθείας από μια ορεινή πηγή σε μια παλιά βρύση, οι ηλικιωμένοι περπατούν, παίζουν χαρτιά, πίνουν έναν εσπρέσο, ενώ οι νέοι συνομιλούν στο μπαρ. «Μερικοί θα πουν ότι, σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι άνθρωποι συνέχισαν να κάνουν ό,τι έκαναν πριν», είπε ο Granà. «Αλλά, νομίζω, το να επιστρέψεις στο να κάνεις ό,τι έκανες πριν, γνωρίζοντας ότι το άτομο δίπλα σου, οι φίλοι σου, οι άνθρωποι που είναι μαζί σου στο μπαρ, είναι εμβολιασμένοι, σε κάνει να νιώθεις πιο προστατευμένος και επομένως πιο ελεύθερος».
