Την Πέμπτη συμπληρώνεται ένας μήνας από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Εδώ και δύο εβδομάδες διεξάγονται συζητήσεις ανάμεσα σε αξιωματούχους των δύο χωρών, όμως μοιάζουν με ένα τανγκό: γίνεται ένα βήμα μπροστά και μετά ένα βήμα πίσω. Η Ρωσία επιχειρεί διαρκώς κατά αμάχων στη διάρκεια των συνομιλιών, δεν έχει καμία πολεμική ηθική, έχει κάνει εγκλήματα πολέμου και ειλικρινά φαντάζει εκτός λογικής το να συνθηκολογήσει ένας ολόκληρος πλανήτης μαζί με τον Putin κάνοντας τα στραβά μάτια στα εγκλήματα του.

Αυτό είναι και το πιο μεγάλο ρίσκο που παίρνει η Δύση στην προσπάθεια της να επέλθει κατάπαυση πυρός και να τελειώσει άμεσα ο πόλεμος. Όχι μόνο για την Ουκρανία, αλλά και για τη δική της επάνοδο σε μια περίοδο σταθερότητας. Μια σταθερότητα που θα πάρει καιρό να επανέλθει ούτως ή άλλως, καθώς τα περίπου 7 εκατομμύρια προσφύγων που έχουν αφήσει την Ουκρανία, είναι ένας τρομακτικός αριθμός να τον διαχειριστεί σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Εδώ δε μπόρεσε να διαχειριστεί έναν αντίστοιχο αριθμό Σύρων σε εύρος 5-6 ετών.

Παρόλο που είναι πια εμφανές ότι ο Putin έχει κάνει λάθος υπολογισμούς και βάσισε μια στρατηγική σε μια πεποίθηση που καταρρίφθηκε μέσα σε μερικά 24ωρα, ακόμα δεν έχει βρεθεί σε τόσο μειονεκτική θέση, ώστε να ενδώσει στα περισσότερα αιτήματα της Δύσης και της Ουκρανίας. Η Ρωσία είναι ακόμα στο 50-50 με τους αντιπάλους της, ου μην έχει και ένα προβάδισμα γιατί διοικείται από έναν αδίστακτο Πρόεδρο.

Όπως δεν είχε πρόβλημα ο Putin να συντηρεί έναν πόλεμο στη Συρία ή να κάνει όσα έκανε στην Τσετσενία μέχρι να ορίσει τον Kadyrov, έτσι, στη δική του ιδιοσυγκρασία, το να συνθηκολογήσει αυτή τη στιγμή, είναι λάθος. Αν δεν εξασφαλίσει πως το ΝΑΤΟ δεν θα έχει ποτέ θέση για την Ουκρανία, αν δεν υπάρξει ένα στρατιωτικό καθεστώς τύπου Αυστρίας στη γείτονα χώρα του, τότε ο πόλεμος θα συνεχίζεται. Εξάλλου, ο ίδιος δεν βάλλεται. Ο στρατός του διαλύεται, ο λαός του πεινάει και παρόλα αυτά τυγχάνει της στήριξής τους. Έστω κι αν πληρώνει κόσμο για να βρεθεί στο Λουζνίκι και να τον αποθεώσει.

Το πιο πιθανό σενάριο συνθηκολόγησης αυτή τη στιγμή, θέλει τον Putin να βρίσκει ευκαιρία να επαναφέρει την Ευρώπη σε λογική Ψυχρού Πολέμου, όταν μόνο με την απειλή πυρηνικών όπλων μπορούσε να κερδίζει πράγματα και να αντιλαμβάνεται τον φόβο του αντιπάλου. Αυτό που συμβαίνει στη Μαριούπολη με τους 400.000 πολίτες να έχουν εγκλωβιστεί και να δέχονται απάνθρωπα χτυπήματα με βόμβες σε καταφύγια, είναι τακτική, όχι τυφλός πόλεμος. Ο Putin θα τους χρησιμοποιήσει ως ομήρους, ως διαπραγματευτικό χαρτί.

Και σε αυτόν τον πόλεμο υπάρχουν δύο βασικοί πόλοι. Υπάρχει και η Ουκρανία, ο Volodymyr Zelensky. Ένας εθνικός ήρωας. Αλλά τι θα συμβεί αν ο Zelensky συμφωνήσει ώστε η Ουκρανία να κόψει κάθε δεσμό με τη Δύση, αν δε μπει ούτε καν στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να μην προκαλέσει ξανά μια εισβολή από τον Putin; Πώς θα μπορέσει να πείσει τους Ουκρανούς;

Ο Zelensky το δήλωσε ξεκάθαρα χθες, ότι αν οι συζητήσεις με τον Putin αποτύχουν, θα έχουμε Γ΄Παγκοσμιο Πόλεμο. Αυτό δεν ήταν μόνο ένα λογικό συμπέρασμα. Ήταν και μια κατεύθυνση πως δεν έχει σκοπό να διαγράψει ένα δυτικό μέλλον για τη χώρα του, άρα θα πρέπει η Δύση να γίνει ακόμα πιο ασφυκτική προς τη ρωσική οικονομία. Γι΄αυτό και έδωσε ένα τελεσίγραφο στο ΝΑΤΟ: «ή δεχτείτε μας στους κόλπους σας ή πείτε μας όχι…πάρτε μια απόφαση».

Η Ρωσία θέλει να εκβιάζει τη Δύση και μετά τον πόλεμο

Αν ο Putin αποφασίσει να εισέλθει σε έναν κύκλο άμεσων διαπραγματεύσεων με τον Zelensky, δε θα πουλήσει απλώς ακριβά το τομάρι του. Θα θελήσει να αγοράσει φθηνά το τομάρι του αντιπάλου του. Μόνο έτσι θα συναινέσει σε κατάπαυση πυρός και θα αποσύρει τα στρατεύματα του. Για τα οποία δε δείχνει να κόπτεται ιδιαίτερα που ηττώνταν κατά κράτος προς το παρόν στο ουκρανικό έδαφος.

Η Ρωσία θέλει να κερδίσει είτε διπλωματικά είτε πολεμικά. Η Ουκρανία το ίδιο. Και η Δύση θέλει κάθε συμφωνία να της επιτρέπει να παρουσιάσει στον δικό της κόσμο τον Putin ως έναν ηττημένο. Θέλει επίσης να δοθεί διεθνώς το μήνυμα πως όποιος επιχειρεί έναν πόλεμο, μόνο ηττημένος θα είναι. Αν δεν είναι εμφανές αυτό, τότε ποιος εμποδίζει άλλους Putin να κάνουν τις δικές τους εισβολές εκεί που θεωρούν ότι είναι δικά τους εδάφη;

Ακόμα πάντως κι αν δε φανεί άμεσα η ήττα της Ρωσίας, θα πρέπει να φανεί σε βάθος χρόνου. Η Δύση θα πρέπει να διατηρήσει κάποιες κυρώσεις ακόμα και μετά το τέλος του πολέμου, ιδίως ως προς τη δέσμευσή της να απεξαρτηθεί από τη Ρωσία σε ενεργειακό επίπεδο και να διακόψει σιγά σιγά τις εισαγωγές από την Ανατολική Ευρώπη σε πολλές πρώτες ύλες.

Αντιλαμβάνεται κανείς πως η διεθνής πολιτική εν μέσω πολέμου είναι μια πολυπλοκότητα που δεν απαντάται με τα προφανή, όπως τα βλέπει ένας απλός πολίτης που θέλει μόνο ειρήνη και ελευθερία.

Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:

Ρωσία: Σύροι παραστρατιωτικοί στο πλευρό της – Ετοιμάζουν εκστρατεία στην Ουκρανία

Anti-tank: Το βρετανικό υπερόπλο που αποτελειώνει τα ρώσικα τανκς

Ουκρανία, η χώρα της παρένθετης μητέρας: 19 μωρά γεννήθηκαν «χωρίς γονείς» στον πόλεμο