Αγώνα υπέρ βωμών και εστιών με πενιχρά μέσα δίνουν οι κάτοικοι στα χωριά της Βόρειας Εύβοιας, με το Πευκί να βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο επίκεντρο της πυρκαγιάς. Πρόκειται για ένα μέρος που μάζευε αρκετό εγχώριο τουρισμό τα καλοκαίρια, είτε από τα γύρω χωριά της περιοχής είτε από την Αθήνα. Πολλοί άνθρωποι έχουν αναμνήσεις και το βιός τους στο Πευκί και δε μπορούν να το αφήσουν στο έλεος της φωτιάς.
Ανάμεσα τους κι ένας 19χρονος από το Αγριοβότανο, ένα χωριό μερικά χιλιόμετρα πιο πέρα που ευτυχώς δεν κινδυνεύει από τη φωτιά. Ο 19χρονος που μίλησε στον Κώστα Ασημακόπουλο και το OPEN, συγκίνησε με τα λόγια του, λόγια απλά και τόσο ουσιαστικά. Το πιο εύκολο πράγμα για εκείνον θα ήταν να φύγει άρον άρον για αλλού, ίσως για την Αθήνα και να αναζητήσει άλλη ζωή. Εκείνος όμως θέλει να μεγαλώσει και να ζήσει στον τόπο του. Στο Πευκί. Στη Βόρεια Εύβοια.
«Είμαι από το Αγριοβότανο, το χωριό το σώσαμε. Αλλά ζω κι εδώ στο Πευκί. Είμαι 19χρονών. Πώς να αισθάνομαι; ΄Καίγονται οι περιοχές μας. Έχουμε μεγαλώσει εδώ, εδώ θέλουμε να μεγαλώσουμε κι άλλο. Θελουμε να ζήσουμε στο χωριό μας, αλλά δε μας δίνεται η ευκαιρία. Πώς να ζήσουμε; Εμείς ασχολούμαστε με τα ξύλα, με αγροτικές δουλειές. Δε βλέπετε; Αυτά τα πράγματα θα γίνουν μετά από 30-40 χρόνια. Εγώ θα είμαι 60 χρονών. Αναγκαστικά πρέπει να βρω άλλη λύση, να φύγω, να πάω στην Αθήνα, να βρω μια άλλη δουλειά».
