Από τη στιγμή που οι Ταλιμπάν εισέβαλλαν στην Καμπούλ, οι δυνάμεις των ξένων χωρών που βρίσκονταν εκεί, στρατιωτικής και διπλωματικής μορφής, θέλησαν να κόψουν κάθε συζήτηση με το νέο καθεστώς. Συνεργάστηκαν αναγκαστικά μαζί τους για να διασφαλιστεί μια εκκένωση χωρίς προβλήματα, το οποίο τελικά δεν έγινε, αφού είχαμε τη βομβιστική επίθεση, μια αναχαίτιση βομβιστικού οχήματος και αναχαίτιση ρουκετών στο Αφγανιστάν.
Οι μεγάλες δυνάμεις της Δύσης και της Ανατολής φοβούνται ότι το Αφγανιστάν είναι μια έρμαιο στις διαθέσεις των τρομοκρατών και δεν έχουν σκοπό να συνδιαλλαγούν με τους Ταλιμπάν αν δεν εξασφαλίσουν πως θα αντιμετωπιστεί κάθε πιθανότητα νέας τρομοκρατίας, αλλά και τα ανθρώπινα δικαιώματα, δη των γυναικών. Σίγουρα εικόνες όπως αυτή των οπλισμένων Ταλιμπάν πίσω από έναν παρουσιαστή δελτίου ειδήσεων, δε διευκολύνουν την καλή πίστη των ξένων χωρών.
Εκτός όμως από την άνοδο της τρομοκρατίας, με το Αφγανιστάν να είναι ο δίαυλος μετάβασης προς την Ευρώπη, ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα που ορθώνεται για τη Δύση, αφορά στα ναρκωτικά. Το Αφγανιστάν είναι το μέρος στο οποίο παράγεται το 80-90% του οπίου παγκοσμίως και καλύπτει το 95% των αναγκών της Μεγάλης Βρετανίας.
Οι καλλιέργειες παπαρούνας είναι ένα βασικό έσοδο για τον λαό, αλλά κι ένα μεγάλο εισόδημα για τους γαιοκτήμονες που διαθέτουν τη γη τους για τις καλλιέργειες. Η εκτίμηση είναι πως πρόκειται για ένα ποσό 1.5 ως 3 δισεκατομμύρια δολάρια. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τα εργαστήρια κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης που βρίσκονται κάπου χωμένα στην απέραντη έρημο.
https://www.intronews.gr/4057-2-afghanistan-ekkenosi-posoi-efigan
Πριν από 20 χρόνια, όταν οι Ταλιμπάν ήταν ξανά στην εξουσία, είχαν στραφεί εναντίον της παραγωγής ναρκωτικών, είχαν μειώσει τις καλλιέργειες στο 90% και είχαν θέσει απέναντι τους τους ναρκέμπορους, που υποκίνησαν και στήριξαν οικονομικά την επανάσταση σε διάφορες περιφέρειες.
Αυτή τη φορά οι Ταλιμπάν δεν είναι διατεθειμένοι να σκάψουν τον λάκκο τους και χωρίς τη συμβολή της Δύσης, δεν πρόκειται να παρεμποδίσουν τίποτα. Το ζήτημα είναι ότι σε τέτοιο καθεστώς ανισορροπίας και τρόμου, η παραγωγή και το εμπόριο θα βρουν πρόσφορο έδαφος για να αναπτυχθούν περισσότερο κι αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να διακινηθεί πολύ μεγαλύτερη ποσότητα ηρωίνης προς την Ευρώπη και ιδίως προς τη Βρετανία, όπου μετά το Brexit η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναλάβει πλήρη πρόσβαση στα δεδομένα εγκληματικότητας της χώρας.
Ο Ζαμπιχουλάχ Μουτζαχίντ, εκπρόσωπος Τύπου των Ταλιμπάν, το είπε εμμέσως πλην σαφώς. «Η διεθνής κοινότητα πρέπει να βοηθήσει το Αφγανιστάν». Αν έμπαινε ένα φίλτρο αλήθειας σε αυτή τη φράση, τότε θα την μετέτρεπε ως εξής: «Δώστε μας λεφτά, κάντε επενδύσεις, ειδάλλως θα τους αφήσουμε ελεύθερους να διακινούν ναρκωτικά».
Οι Ταλιμπάν είχαν έσοδα στην προηγούμενη διακυβέρνησή τους από το νόμιμο εμπόριο οπιούχων για φαρμακευτικούς λόγους, μέσω της φορολογίας. Τα έσοδα όμως δε θα μπορούσαν να συγκριθούν με αυτά που θα τους έφερνε μια δωροδοκία για να κάνουν τα στραβά μάτια.
Η Δύση θα πρέπει να βρει τρόπους να συνομιλήσει με το Αφγανιστάν των Ταλιμπάν
Η Δύση έχει διακόψει διπλωματικές επαφές με τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και έχει δεσμεύσει κεφάλαια που προορίζονταν για ανθρωπιστική βοήθεια και για την εξισορρόπηση της πολιτικής κατάστασης. Χωρίς αυτά τα κεφάλαια, η μαύρη αγορά θα ανθίσει με τρόπο ανεξέλεγκτο, οι Ταλιμπάν θα στραφούν αναγκαστικά στους ναρκέμπορους του Αφγανιστάν, οι οποίοι έχουν και τα μέσα να εκμεταλλευτούν τον ορυκτό πλούτο της χώρας.
Όπως αναλύει το Politico, κάθε προσπάθεια στο παρελθόν για να στραφεί η αγροτική παραγωγή της χώρας σε νόμιμες καλλιέργειες, απέβει άκαρπη. Οι δυνάμεις της Δύσης, κυρίως η Βρετανία, επιχείρησαν να προσανατολίσουν σε άλλες καλλιέργειες, προσέφεραν κεφάλαια, όμως στο τέλος κατάφεραν περισσότερο να ενισχύσουν τους γαιοκτήμονες, παρά τους απλούς αγρότες του Αφγανιστάν.
Αυτό σημαίνει πως τώρα η Βρετανία, οι ΗΠΑ και οι λοιπές δυνάμεις των G7, όσο κι αν δεν το επιθυμούν αυτή τη στιγμή, θα κληθούν να κάτσουν ξανά στο ίδιο τραπέζι με τους Ταλιμπάν και να συμβάλλουν οικονομικά ώστε να μη γίνει το μεγαλύτερο σταυροδρόμι στο εμπόριο ναρκωτικών και εν τέλει να δημιουργηθούν καταλληλότερες συνθήκες για την άνοδο μιας νέας τρομοκρατίας.
Εν μέσω αυτής της κατάστασης, υπάρχει ένας παίκτης που κινεί με άνεση τα πιόνια του στο τραπέζι. Η Κίνα αντιλαμβάνεται πως έχει ευκαιρία για να πατήσει πιο σταθερά τα πόδια της μέσα στο Αφγανιστάν και να έχει προβάδισμα έναντι της Δύσης, συνδέοντας το Αφγανιστάν με την εμπορική της στρατηγική στη Μέση Ανατολή που ονομάζει «Belt and Road».
