Περιεχόμενα
- «Αν και αυτή η χάρη δεν αφορά στην ενοχή ή μη των κατηγορουμένων Martinsville 7, λειτουργεί ως μια αναγνώριση από το Κοινοβούλιο της Βιρτζίνια ότι αυτοί οι άντρες δικάστηκαν χωρίς τη σωστή διαδικασία και έτυχαν μιας θανατικής ποινής βασισμένης σε ρατσισμό, μιας και κάτι τέτοιο δε θα εφαρμοζόταν ποτέ σε λευκούς κατηγορούμενους.
- Όλοι μας έχουμε δικαίωμα σε ένα σύστημα δικαιοσύνης που είναι δίκαιο, βασισμένο στην ισότητα και αναζητά το σωστό. Είμαι ευγνώμων στους συγγενείς και δικηγόρους των 7 του Μάρτινσβιλ για την επιμονή του αγώνα τους όλα αυτά τα χρόνια» δήλωσε ο Κυβερνήτης της Βιρτζίνια, Ραλφ Νόρδαμ.
Η υπόθεση τους έμεινε στην ιστορία γνωστή ως «Martinsville 7». Στις 8 Ιανουαρίου του 1949, η 32χρονη Ρούμπι Φλόιντ είχε βρεθεί στο Μάρτινσβιλ, μια γειτονιά μαύρων στη Βιρτζίνια, για να συγκεντρώσει λεφτά για κάτι ρούχα που είχε πουλήσει. Έπεσε θύμα βιασμού και ακολούθησε ένα κοινωνικό χάος στις ΗΠΑ. 7 νεαροί άντρες στοχοποιήθηκαν, συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν σε δίκη, με το τελικό της αποτέλεσμα να είναι η καταδίκη σε θάνατο. Η ποινή εκτελέστηκε το 1951, κάτι που ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών της μαύρης κοινότητας που έκανε πορεία έξω από τον Λευκό Οίκο.
Ο 37χρονος Φράνσις Γκρέισον, ο 19χρονος Μπούκερ Μίλνερ, ο 19χρονος Φρανκ Χέρστον Τζούνιορ, ο 18χρονος Χάουαρντ Λι Χέρσον, ο 20χρονος Τζέιμς Λούθερ Χέρστον, ο 19χρονος Τζο Χένρι Χάμπτον και ο 21χρονος Τζον Κλέιμπον Τέιλορ ηταν οι Martinsville 7 που καταδικάστηκαν. Οι 4 πρώτοι εκτελέστηκαν σε ηλεκτρική καρέκλα στις 2 Φεβρουαρίου του 1951 και 3 μέρες αργότερα έγινε το ίδιο και για τους άλλους τρεις.
Οι συγγενείς τους είχαν καταγγείλει από τότε ότι η ανάκριση και η συλλογή στοιχείων έγινε με αθέμιτο τρόπο, καθώς δεν υπήρχε δικηγόρος, τους απείλησαν, τους χτύπησαν, τους εξανάγκασαν να ομολογήσουν για ένα έγκλημα που κανείς δεν μπορεί να πει αν το έκαναν ή όχι και όλα αυτά έγιναν κατόπιν πολύωρων ανακρίσεων που τους είχαν εξαντλήσει σωματικά.
«Αν και αυτή η χάρη δεν αφορά στην ενοχή ή μη των κατηγορουμένων Martinsville 7, λειτουργεί ως μια αναγνώριση από το Κοινοβούλιο της Βιρτζίνια ότι αυτοί οι άντρες δικάστηκαν χωρίς τη σωστή διαδικασία και έτυχαν μιας θανατικής ποινής βασισμένης σε ρατσισμό, μιας και κάτι τέτοιο δε θα εφαρμοζόταν ποτέ σε λευκούς κατηγορούμενους.
Όλοι μας έχουμε δικαίωμα σε ένα σύστημα δικαιοσύνης που είναι δίκαιο, βασισμένο στην ισότητα και αναζητά το σωστό. Είμαι ευγνώμων στους συγγενείς και δικηγόρους των 7 του Μάρτινσβιλ για την επιμονή του αγώνα τους όλα αυτά τα χρόνια» δήλωσε ο Κυβερνήτης της Βιρτζίνια, Ραλφ Νόρδαμ.
https://www.intronews.gr/4382-2-afghanistan-exodos-prosfiges-erimos
«Δεν είναι ποτέ αργά για να διορθωθεί ένα λάθος» είπε ο Τζέιμς Γκρέισον, γιος του Φράνσις Γκρέισον και μέλος της Martinsville 7 Coalition, ενός κινήματος που ξεκίνησαν οι συγγενείς των κατηγορουμένων με στόχο να βρουν, έστω και 70 χρόνια μετά, τη δικαίωση της μνήμης τους.
«Μου έμεινε ένα τεράστιο τραύμα από την εκτέλεσή τους. Είχα ανάγκη να μπει μια τελεία» αναφέρει στο CNN ο Κέρτις Μίλνερ, ξάδερφος του Μπούκερ Μίλνερ, που τότε ήταν 9 χρονών.
Η Βιρτζίνια έχει το ρεκόρ σε θανατικές ποινές σε όλες τις ΗΠΑ και δη σε μαύρους. Είναι χαρακτηριστικό πως από το 1908 μέχρι το 1951, οι 45 εκτελέσεις που αφορούσαν σε βιασμό, έγιναν εις βάρος μαύρων ανδρών. Το 1977 το Ανώτατο Δικαστήριο της πολιτείας κατάργησε τη θανατική ποινή για κατηγορία βιασμού. Αυτή η χάρη που δόθηκε, ήταν η 604η που δίδεται από τον Κυβερνήτη Νόρδαμ στη διάρκεια της θητείας του.
