Περιεχόμενα
Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν ένας από τους λίγους διεθνούς εμβέλειας Έλληνες, με μακρά πορεία στην τέχνη. Η μουσική του ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, τα έργα του ερμηνεύτηκαν από κορυφαίους τραγουδιστές, ενώ υπήρξε παρεμβατικός στην πολιτική ζωή της χώρας. Ως πολιτικός, εξελέγη τέσσερις φορές βουλευτής, διετέλεσε υπουργός, ενώ τιμήθηκε με το Βραβείο Ειρήνης Λένιν.
Εκτός από τον αντιστασιακό του αγώνα κατά τη διάρκεια της Κατοχής, του Εμφυλίου και της Δικτατορίας, ο Μίκης Θεοδωράκης αποτέλεσε σημαντικό ρόλο στην πορεία της Ελλάδας μέχρι και τα βαθιά του γεράματα, αφού μόλις το 2013 ανακοίνωσε την «συνταξιοδότησή» του από τα πολιτικά δρώμενα, αφού προηγούμενα, το 2011, είχε συμμετάσχει ενεργά στους κοινωνικούς αγώνες κατά των μνημονίων και μαζί με τον Μανώλη Γλέζο, τον επί δεκαετίες συναγωνιστή του, είχαν γίνει η φωνή των διαμαρτυριών εκείνης της χρονιάς, με τους Αγανακτισμένους.
https://www.intronews.gr/pethane-o-mikis-theodorakis-se-ilikia-96-eton
Η πρώτη σύλληψη
Το 1947, σε ηλικία 27 ετών, συνελήφθη και εστάλη στην Ικαρία, απ’ όπου και απέτυχε, παρά την οργανωμένη προσπάθεια, να αποδράσει. Με τη γενική αμνηστία που έδωσε η κυβέρνηση του Θεμιστοκλή Σοφούλη, ο Θεοδωράκης περνάει στην παρανομία και συμμετέχει στη δράση του Δημοκρατικού Στρατού.
Καταλήγει εκ νέου στην Ικαρία, ύστερα από τη σύλληψή του στο πατρικό του σπίτι, όπου κατέφυγε άρρωστος από πλευρίτιδα. Ακολουθεί εκτοπισμός στη Μακρόνησο, όπου και υπομένει πολύ σκληρά βασανιστήρια. Μετά από παρέμβαση του πατέρα και του θείου του, που ήταν ανώτεροι δημόσιοι υπάλληλοι, ο Μίκης θα απελευθερωθεί ως ανάπηρος (τα βασανιστήρια του προκάλεσαν παράλυση). Το 1963 ιδρύεται η Νεολαία Λαμπράκη, ως αντίδραση στη δολοφονία του βουλευτή της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη, και ο Θεοδωράκης εκλέγεται πρόεδρος.
Η φυλάκιση στον Ωρωπό
Το 1964 εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής της ΕΔΑ στη Β’ εκλογική περιφέρεια Πειραιά και, ένα χρόνο αργότερα, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του ίδιου κόμματος. Το 1967, η δικτατορία των συνταγματαρχών απαγορεύει την εκτέλεση, την πώληση και την ακρόαση των τραγουδιών του. Την ίδια χρονιά γίνεται ιδρυτικό μέλος της αντιστασιακής οργάνωσης «Πατριωτικό Αντιδικτατορικό Μέτωπο» (ΠΑΜ) και λόγω της δράσης του συλλαμβάνεται τον Αύγουστο του 1967.
Ακολουθεί η φυλάκιση του στην οδό Μπουμπουλίνας, η απομόνωση, οι φυλακές Αβέρωφ, η μεγάλη απεργία πείνας, το νοσοκομείο, η αποφυλάκιση και ο κατ’ οίκον περιορισμός, η εκτόπιση με την οικογένειά του στη Ζάτουνα Αρκαδίας και, τέλος, το στρατόπεδο Ωρωπού. Όλο αυτό το διάστημα συνθέτει συνεχώς, ενώ πολλά από τα έργα του κατορθώνει με διάφορους τρόπους να τα στέλνει στο εξωτερικό, όπου ερμηνεύονται από τη Μαρία Φαραντούρη και τη Μελίνα Μερκούρη.
Στον Ωρωπό η κατάσταση της υγείας του επιδεινώνεται επικίνδυνα. Στο εξωτερικό ξεσηκώνεται θύελλα διαμαρτυριών. Προσωπικότητες, όπως οι Ντμίτρι Σοστακόβιτς, Άρθουρ Μίλερ, Λόρενς Ολιβιέ και Ιβ Μοντάν, δημιουργούν επιτροπές για την απελευθέρωσή του. Τελικά, το 1970, υπό τις πιέσεις αυτές και με τη μεσολάβηση του Γάλλου πολιτικού και συγγραφέα Ζαν Ζακ Σρεβάν Σρεμπέρ, η δικτατορία τον αφήνει να φύγει στο Παρίσι.
Το ίδιο έτος γίνεται πρόεδρος του ΠΑΜ και μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕεσ. Από την απελευθέρωσή του και μέχρι την πτώση της δικτατορίας τον Αύγουστο του 1974, δίνει συναυλίες σε όλο τον κόσμο προπαγανδίζοντας την αντίσταση του ελληνικού λαού και ζητώντας την πτώση της δικτατορίας. Ταυτόχρονα, στην Ελλάδα τα τραγούδια του ακούγονται παράνομα και γίνεται σύμβολο αντίστασης.
https://www.intronews.gr/4425-2-mikis-theodorakis-antio-mme-politikoi
Η επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη μέσα από τις πρώην φυλακές Ωρωπού
Η επιστολή δεν έφτασε ποτέ στους αποδέκτες, ωστόσο μετά από λίγο διάστημα, ο Μίκης Θεοδωράκης το σημείωμα αυτό, το έκανε τραγούδι, που άρχισε να τραγουδιέται από τους κρατουμένους σ’ όλη τη φυλακή, από την τραπεζαρία μέχρι την αυλή. Στη συνέχεια έγραψε και το «Μην ξεχνάς τον Ωρωπό». Η διοίκηση του στρατοπέδου έγραψε πάνω στο φάκελο:
«Eπιστρέφεται: Δεν υποβάλλονται διότι δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις, όπως ατομικός έκαστος υποβάλει το αιτήματά του, και ουχί ομαδικώς’».
Η επιστολή ήταν η εξής:
«Eν Ωρωπώ τη 19η Δεκεμβρίου 1969
Προς τον Διεθνή Eρυθρό Σταυρό
Έχομεν την τιμή να σας αποστείλομε συνημμένως είκοσι οκτώ (28) αιτήσεις πολιτικών κρατουμένων του Στρατοπέδου Eκτοπισμένων Ωρωπού και σας παρακαλούμε θερμά να μεριμνήσετε διά την ικανοποίηση των αιτημάτων μας.
Eπίσης επισυνάπτομε πλήρη κατάλογο ημών των ιδίων, ώς και τα ονόματα και τας διευθύνσεις των πλησιέστερων συγγενών μας για την περίπτωση που θα είχατε την ευγενή καλοσύνη να τους βοηθήσετε καθοιονδήποτε τρόπο.
Mετά βαθύτατης τιμής δια τους πολιτικούς κρατουμένους του Στρατοπέδου Eκτοπισμένων Ωρωπού
Mίκης Θεοδωράκης»
