Παρόλες τις δεσμεύσεις του ταλιμπανικού κράτους και της νέας κυβέρνησης στο Αφγανιστάν, όλο και περισσότερο ακούγονται πράξεις βίας και θηριωδίες, με την Καμπούλ να είναι ενδεχομένως μια βιτρίνα που προσέχουν, όμως σε άλλες περιοχές, όπως στην Κανταχάρ, συμβαίνουν ανήκουστα πράγματα. Οι Ταλιμπάν προβαίνουν σε ένα εξαναγκαστικό και δωρεάν Airbnb στην επαρχία αυτή, καθώς κάνουν έξωση σε ανθρώπους για να χρησιμοποιήσουν τα σπίτια τους ως μέρη ξεκούρασης των στρατιωτών τους που επιβάλλουν την τάξη.
Περίπου 10.000 άνθρωποι εκδιώκονται από μια περιοχή της Κανταχάρ όπου είχαν χτιστεί κυβερνητικές κατοικίες και φιλοξενούσαν φτωχούς ανθρώπους. Η αιτιολογία είναι πως τα σπίτια θα χρησιμοποιηθούν για να φιλοξενήσουν τους Ταλιμπάν εν όψει του βαρύ χειμώνα που θα έρθει, ώστε να είναι προστατευμένοι.
Την ίδια στιγμή, αυτοί οι άνθρωποι θα κληθούν να μείνουν στον δρόμο και να αντιμετωπίσουν το κρύο δίχως τίποτα. Οι Ταλιμπάν τους έδωσαν διορία τριών ημερών για να μαζέψουν τα υπάρχοντα τους και να αποχωρήσουν από τις εστίες τους.
Μια τέτοια κίνηση πάντως δημιουργεί πρόβλημα στην επιβολή των Ταλιμπάν, με πλήθος κόσμου να βγαίνει στους δρόμους την Τρίτη και να διαμαρτύρεται για τις εξώσεις. Ανάμεσα τους και πολλές γυναίκες με καλυμμένο σχεδόν όλο τους το πρόσωπο. Μάλιστα, σύμφωνα με το CNN, αρκετές γυναίκες, που κρατούσαν τη σημαία του Αφγανιστάν και όχι τη νέα σημαία του ισλαμικού κράτους, τις παρενόχλησαν και προέβησαν σε βίαιες ενέργειες εναντίον τους.
Bismillah Watandust, a reporter for the Milat Zagh radio, claims that the Taliban beat him while covering a protest in #Kandahar.
Officials have not commented on the allegations. https://t.co/JYOnmqaIwo— Sadiqullah Afghan (@SadiqullahAfgha) September 14, 2021
«Δεν έχω που αλλού να πάω» φωνάζουν οι περισσότεροι από τους εκδιωκόμενους. Όσοι ζούσαν σε αυτή την περιοχή, την Ferqa-e Kohna, είχαν χτίσει τα σπίτια τους με πενιχρά εισοδήματα. Πρόκειται για ένα προάστιο της Κανταχάρ που είδε δοθεί σε υπαλλήλους της απελθούσας κυβέρνησης, με τους περισσότερους να έχουν συνεργαστεί και με τις ξένες δυνάμεις, αναφέρει ο Μοχάμαντ Ιμπραχίμ.
Ίσως αυτή η κίνηση εξώσεων από τους Ταλιμπάν, να μην αφορά στην κατάληψη των σπιτιών, αλλά στη διευκόλυνσή τους να βρουν τους «προδότες». Οι περισσότεροι ζουν εκεί από το 2001 κιόλας, από την προηγούμενη πτώση των Ταλιμπάν. Άλλωστε, η Κανταχάρ είναι η δεύτερη μεγαλύτερη περιφέρεια του Αφγανιστάν και αποτέλεσε αυτά τα 20 χρόνια το προπύργιο των Ταλιμπάν και τη βάση της νέας τους ανάδυσης.
Οικογένειες νεκρών στρατιωτικών οι περισσότερες που εκδιώκονται στην Κανταχάρ
Στην πορεία που έγινε χθες, δεν έλειψαν και οι επιθέσεις, μιας και σύμφωνα με τον ραδιοφωνικό σταθμό Millat Zagh, Ταλιμπάν εμπόδισαν δημοσιογράφο από το να καλύψει την πορεία, ενώ επιτέθηκαν σε έναν άλλο επειδή τραβούσε βίντεο και μιλούσε με μια γυναίκα για την κατάσταση.
«Μιλούσε με μια χήρα, γυναίκα στρατιωτικού, που του έλεγε ότι δεν έχει λεφτά για να νοικιάσει άλλο δωμάτιο και μαζί με τα παιδιά της θα μείνουν άστεγοι» αναφέρει η πηγή.
«Έχω πολλά παιδιά και μπορώ μόνο να τους προσφέρω ένα ψωμί κάθε μέρα. Αυτό μόνο. Τι θα κάνω αν μας κάνουν έξωση;» ρωτούσε με αγωνία η γυναίκα τον δημοσιογράφο.
Όπως μεταδίδει το albawaba.com, στην συγκέντρωση των διαμαρτυρόμενων έξω από την εστία του κυβερνήτη της Κανταχάρ, ένας Ταλιμπάν άρχισε να τον χτυπάει και να τον ρωτάει γιατί μιλάει στη γυναίκα, με τον δημοσιογράφο να προσπαθεί να του πει ότι είχε πάρει άδεια για να το κάνει αυτό.
Ο κυβερνήτης δεσμεύτηκε να αναστείλει τη διορία των 3 ημερών μέχρι να υπάρξει μια οριστική απόφαση, όμως πολύ δύσκολα το ταλιμπανικό κράτος θα κάνει κάποια υποχώρηση.
Οι περισσότεροι απ΄αυτούς που θα μείνουν στον δρόμο, είναι οικογένειες στρατιωτικών του προηγούμενου καθεστώτος, οι οποίοι πιθανότατα είναι πια νεκροί. Τίποτα απ΄αυτά όμως δε φάνηκε να συγκινεί τον Ταλιμπάν που επέμενε να χτυπάει τον δημοσιογράφο, ευτυχώς χωρίς να του προκαλέσει κάτι παραπάνω από μώλωπες στο σώμα.
Αυτή δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που φέρονται έτσι σε έναν δημοσιογράφο. Το έκαναν με πιο βάναυσο τρόπο την περασμένη εβδομάδα εις βάρος δύο ανθρώπων. Και πρόκειται για έναν κλάδο όπου υπάρχει μειωμένη γυναικεία παρουσία σε ποσοστό περίπου 85%.