Περιεχόμενα
Μιας μυστικής διακρατικής συμφωνίας, μύρια προβλήματα επόνται, με τον Emmanuel Macron να έχει το πάνω χέρι σε επίπεδο διπλωματίας μετά την προδοσία που υπέστη η Γαλλία τόσο από την Αυστραλία, ως προς τη συμφωνία για τα υποβρύχια, όσο κυρίως από τις ΗΠΑ που λειτούργησαν σαν γύπας και μπήκαν σφήνα στη σχέση των δύο χωρών για να πάρουν αυτές το μερίδιο που αναλογούσε στον παλαιότερο διπλωματικό τους σύμμαχο, τους Bleu.
Σαν ένας φίλος που του ζητάς να προσέχει μην την πέσει κανείς στην κοπέλα που σου αρέσει όσο θα είσαι στην τουαλέτα στο μπαρ και όταν γυρίζεις, βλέπεις τον φίλο σου να φιλιέται μαζί της, οι ΗΠΑ φλέρταραν με την Αυστραλία, με την οποία ούτως ή άλλως τους συνδέει μια φιλία και κατάφεραν να την κατακτήσουν, αφήνοντας τους Γάλλους σε χλωρό κλαρί.
«Αυτό ήταν ένα χαστούκι στο πρόσωπο από τις ΗΠΑ» είπε ο Γάλλος υπουργός Άμυνας, Jean-Yves Le Drian, ο οποίος έχει χρησιμοποιήσει σκληρή ρητορική τα τελευταία 24ωρα, από την ανακοίνωση της AUKUS και μετά. Την ίδια στιγμή, ο Macron, που δεν έχει διστάσει και στο παρελθόν να αποσύρει τους επικεφαλής του από πρεσβείες σε Ιταλία και Τουρκία, προχώρησε σε ανάλογη κίνηση με τον πρέσβη στην Καμπέρα και στην Ουάσινγκτον.
Οι σχέσεις της Γαλλίας με τις ΗΠΑ είναι εξίσου τεταμένες, με τον Emmanuel Macron να καλείται να δείξει πυγμή και επιθετικότητα σε μια περίοδο που βρίσκεται στον προθάλαμο προεκλογικής εκστρατείας, αφού σε 6 μήνες υπάρχουν προεδρικές εκλογές και η Le Pen καραδοκεί στη γωνία για να κεφαλαιοποιήσει την οποιαδήποτε αστοχία και ολιγωρία του Γάλλου ηγέτη.
Η AUKUS αναδεικνύει όλες τις παθογένειες των σχέσεων μεταξύ των δυτικών κρατών, με αποκορύφωμα το NATO, όπου η Γαλλία τα τελευταία 2 χρόνια έχει πολλές φορές εκφράσει ανησυχία για την παρουσία της και ο Macron έχει πει χαρακτηριστικά πως πρόκειται για μια ομοσπονδία που είναι πια εγκεφαλικά νεκρή.
Όπως αναφέρει ο Rojer Cohen στην ανάλυσή του στους New York Times, ο Macron έχει αυτή τη στιγμή το πλεονέκτημα να μπορεί να οδηγήσει την κατάσταση στα άκρα, χωρίς να του προσάψει κατηγορία καμία χώρα-σύμμαχος. Αυτοί το ξεκίνησαν, αυτός θα το τελειώσει.
Ο Macron μπορεί να φέρει τριγμούς στο ΝΑΤΟ
Η Γαλλία επανήλθε στο ΝΑΤΟ το 2009, ύστερα από 43 χρόνια απουσίας, και παρουσιάζεται διατεθειμένη να εξετάσει το πώς θα απεμπλακεί ξανά από μια ομοσπονδία κρατών όπου η εμπιστοσύνη έχει πια χαθεί. Ήδη ο Macron έχει στη μαύρη λίστα το Ηνωμένο Βασίλειο και τον Boris Johnson, ενώ τις επόμενες ημέρες θα γίνουν προσπάθειες από τον Joe Biden να κατευνάσει τα πνεύματα, με τηλεφωνική συνομιλία με τον Γάλλο Πρόεδρο, ο οποίος στήριξε τον Biden προεκλογικά με δημόσιες τοποθετήσεις του.
Ο Αμερικανός Πρόεδρος προέβη σε μια κίνηση συμφιλίωσης, αφού άλλαξε το στάτους της Γαλλίας ως προς τα ταξίδια σε επίπεδο κορωνοϊού. Όμως ο Macron έχει κι άλλους στόχους-απαιτήσεις. Μια απ΄αυτές είναι η ενίσχυση του γαλλικού στρατού από τις ΗΠΑ στην περιοχή της Δυτικής Σάχελ (περιοχή ανάμεσα στη Σαχάρα και τη σαβάνα του Σουδάν) στην Αφρική, όπου οι Γάλλοι πολεμούν τους ισλαμιστές, αναλύει το Bloomberg.
Εκτός από το NATO όμως, η AUKUS έφερε στην επιφάνεια και την σαθρή συνεργασία των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μέχρι στιγμής, εκτός από ανεπίσημες δηλώσεις και διαρροές, κανείς δεν έχει εκφράσει τη στήριξη του στη Γαλλία, με εξαίρεση την Ursula Von Der Leyen, την Ευρωπαία Επίτροπο.
L'agenda est dense, tant au plan européen qu'international. Avec Angela Merkel, nous sommes au travail, toujours, main dans la main, pour apporter des solutions franco-allemandes depuis maintenant plus de quatre ans. pic.twitter.com/Zuj2MmLS1R
— Emmanuel Macron (@EmmanuelMacron) September 16, 2021
Η Γερμανία, αν και βαθιά θιγόμενη από την στάση των ΗΠΑ απέναντι στον μεγαλύτερο εμπορικό συνεργάτη της, την Κίνα, έχει δεσμούς με την Αμερική σε επίπεδο εμπορικό και διπλωματίας, που δε μπορούν να σπάσουν προς το παρόν. Εξάλλου, η Γερμανία θα ζήσει την πιο μεγάλη αλλαγή της σύγχρονης Ιστορίας της, μιας και στις 26 Σεπτεμβρίου θα έρθει η στιγμή που η Angela Merkel δε θα είναι πια Καγκελάριος, μετά από 15 χρόνια.
Την ίδια στιγμή, η επιρροή των ΗΠΑ σε κάποιες χώρες της Ευρώπης, όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία, κάνουν τη Γαλλία να στέκεται μόνη σε αυτή την κρίση, μιας και η Ευρώπη διέπεται από το «παμψηφεί» στον τρόπο που λειτουργεί. Αν μια χώρα δεν βρίσκεται στο άρμα, υπάρχει πρόβλημα.
Μετά την 4ετία Trump, με την κρίση στο Αφγανιστάν, με τις συζητήσεις που έχουν ανοίξει με Κίνα και Αυστραλία για εμπορικές συνεργασίες, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πια πολλά ανοιχτά μέτωπα και είναι πολύ λεπτή η γραμμή μεταξύ ρήξης και ισχυροποίησης των δεσμών.
«Οι ιστορικοί του μέλλοντος μπορεί να ορίσουν αυτή τη στιγμή ως το σημείο τομής. Ίσως το τέλος του ΝΑΤΟ είναι ορατό ή, σε ακόμα χειρότερο σενάριο, το αδιέξοδο του ΝΑΤΟ» αναφέρει ο πολιτικός αναλυτικός Dominique Poisi.
Ο Macron κάνει στρατηγική με φόντο την Ευρώπη;
Για πολλούς, ο Scott Morison, ο Boris Johnson και ο Joe Biden δεν είναι οι μόνοι που υποκρίνονται τις αθώες περιστέρες από την ανακοίνωση της AUKUS και μετά.
Τα βρετανικά media έχουν εξαπολύσει επίθεση με στοχευμένα άκρα στον Emmanuel Macron και αναδεικνύουν πλευρές που ο απλός κόσμος δε μπορεί να δει. Όπως για παράδειγμα ότι ο Macron βλέπει πως σε λίγες ημέρες θα υπάρχει ένα κενό ηγεσίας στην Ευρώπη και θέλει να το καλύψει ο ίδιος. Η Merkel, που του φερόταν ισότιμα, αλλά τον καπέλωνε σε επίπεδο εκτοπίσματος, θα αντικατασταθεί από έναν Καγκελάριο που δεν είναι εξίσου δυνατός πολιτικά. Ειδικά σε σχέση με τον Γάλλο Πρόεδρο.
Η standard.co.uk αναλύει λοιπόν πως ο Macron θέλει να χτίσει το στάτους του πολιτικού που τα βάζει με τους πάντες όταν αδικείται και να αποτελέσει το πρόσωπο της ανανέωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μόνο ως τακτική μπορεί να εκληφθεί ο θυμός του για την AUKUS ή η ενόχληση του με τις ΗΠΑ επειδή η Ελβετία επέλεξε τελικά τα δικά τους πολεμικά αεροσκάφη F-35 και όχι τα Rafale της Γαλλίας που δεν είναι ίδιου επιπέδου.
Ο Macron θέλει να δείξει ότι μόνο υπό τη δική του ηγεσία μπορεί η Ευρώπη να αντιμετωπίσει τις απειλές της Κίνας, της Ρωσίας και των Ισλαμιστών, ενώ θέλει να δείξει και στους Άγγλους ότι θα είναι προστατευμένοι στα σύνορα τους εφόσον ο ίδιος κινεί τα νήματα στην Ε.Ε.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που είναι βέβαιο, είναι πως βλέπουμε τα τελευταία 24ωρα ένα παιχνίδι διπλωματίας, μια παρτίδα σκάκι υψηλού επιπέδου, που σε επίπεδο παρατήρησης και αναλύσεων, προσφέρει τρομερό ενδιαφέρον.