14 χρόνια μάχης με τον καρκίνο είναι πολλά. Η Φώφη Γεννηματά όμως δεν το έβαλε ποτέ κάτω και περισσότερο απ΄όλα, ήθελε να τον νικήσει. Άλλωστε, όπως περιγράφει ο Νικήτας Κακλαμάνης, από την εποχή που οι δύο γονείς της ήταν εν ζωή και νοσηλεύονταν με καρκίνο, ο μεγαλύτερος της φόβος δεν ήταν αν θα τη βγάλει καθαρή η ίδια. Την ένοιαζε να μην είναι κληρονομικός ο καρκίνος και μεταφερθεί στις κόρες της.
Τέτοιο θάρρος και τέτοια αγωνιστικότητα δικαίως τιμούνται με τον τρόπο που τιμούνται από το ελληνικό κράτος, παρά τις όποιες ανοησίες μπορεί να λέει ο κάθε Γρηγόρης Πετράκος.
Το λαϊκό προσκύνημα για τη Φώφη Γεννηματά διεξάγεται αυτή την ώρα στη Μητρόπολη Αθηνών και θα διαρκέσει μέχρι τις 14:00 το μεσημέρι, όταν και θα μεταφερθεί στο Ά Νεκροταφείο Αθηνών για να κηδευτεί. Ο δήμος Αθηναίων, με πρωτοβουλία του κ. Μπακογιάννη, θα δώσει το παρών με θεσμικό τρόπο και αποφασίστηκε να ταφεί δημοσία δαπάνη στον τάφο που είναι ο πατέρας της.
Παράλληλα, με απόφαση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, όλα τα δημόσια κτήρια θα έχουν τη σημαία να κυματίζει μεσίστια λόγω του εθνικού πένθους, ενώ το όνομα «Φώφη Γεννηματά» θα δοθεί στο πρόγραμμα προληπτικού ελέγχου για τον καρκίνο.
Τι έλεγε η Φώφη Γεννηματά από το νοσοκομείο
Άνθρωποι του ΚΙΝ.ΑΛ. που βρέθηκαν στο νοσοκομείο αυτές τις 13 ημέρες που ήταν στον Ευαγγελισμό η Φώφη Γεννηματά, έχουν να περιγράψουν πολλά για τις τελευταίες της ημέρες. Όλα είναι αποδεικτικά για το πόσο δυνατή παρέμεινε μέχρι το τέλος και ότι λειτουργούσε πεπεισμένη πως θα βγει ξανά νικήτρια.
Μετά τον Γιώργο Λιάνη και τον Χρήστο Πρωτόπαππα, ένας ακόμα συνεργάτης της αποκαλύπτει τι συζήτησαν όταν την επισκέφτηκε. Ο Μανώλης Όθωνας σκιαγραφεί μια γυναίκα με υψηλότατο φρόνημα που ενδιαφερόταν ως το φινάλε για την ενότητα της παράταξης.
«Φύγαμε 3 το μεσημέρι και το απόγευμα μιλούσε στη Νέα Ιωνία. 7 παρά δέκα με πήρε τηλέφωνο και μου είπε “Μανώλη σφαδάζω από τους πόνους, πρέπει να έχω κάποια γαστρεντερίτιδα. Δεν θα μπορέσω να πάω στη Νέα Ιωνία, ζητήστε συγγνώμη από τον κόσμο, μου είναι αδύνατο”. Μέχρι και την τελευταία ώρα είχε ένα πάρα πολύ βαρύ πρόγραμμα, ακόμα και για ανθρώπους που χαίρουν άκρας υγείας. Δεν ζητούσε βοήθεια.
Γνωρίζω ότι την Τρίτη 12 Οκτωβρίου, την επόμενη δηλαδή που μπήκε στον Ευαγγελισμό, όταν με φώναξε για να μου ανακοινώσει το πρόβλημα και να γράψουμε τη δήλωση με την οποία αποχώρησε από την διεκδίκηση της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ, τότε μου είπε σε κάποιες ερωτήσεις ότι “Μανώλη, εγώ 14 χρόνια παλεύω. Το διαχειρίστηκα, το διαχειρίζομαι, τώρα μου ξέφυγε πάλι ο μπαγάσας, αλλά θα τον νικήσω, τώρα δεν μπορώ να δώσω όλες τις μάχες μαζί”. Ήταν αποφασισμένη να τον νικήσει».
Το περιστατικό που δείχνει το ήθος της
Δεν είναι τυχαίο που όλοι μιλούν για το ήθος της Φώφης Γεννηματά. Ένα ήθος όχι μόνο πολιτικό, αλλά και κοινωνικό. Ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του ΚΙΝ.ΑΛ., Μανώλης Βοσδογάνης, που συνεργάστηκε με τη Φώφη Γεννηματά για σχεδόν 20 χρόνια, εξηγεί στο iefimerida.gr τι έκανε η αποθανούσα όταν η κόρη του παραλίγο να χάσει τα 4 δάχτυλα του χεριού της.
«Δεν θα ξεχάσω το μεγαλύτερο δώρο που μου έκανες και δεν είχε καμία σχέση με την πολιτική. Ήταν στη Νάξο όταν η 5χρονη τότε κόρη μου είχε ένα ατύχημα. Μια πόρτα έκλεισε με δύναμη και τα 4 από τα 5 δάκτυλα του ενός χεριού της κρέμονταν κυριολεκτικά σε μια κλωστή. Στο νοσοκομείο του νησιού δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα, το μόνο να καθυστερήσουν να φύγει το καράβι. Και ο χρόνος κυλούσε. Εσύ ήσουν που ειδοποίησες το ασθενοφόρο να περιμένει στο Λαύριο, εσύ ήσουν που ειδοποίησες το Παίδων και ήταν έτοιμη η ιατρική ομάδα στο χειρουργείο. Η Αγγελίνα έγινε καλά, έμαθε πιάνο, είναι 18 και χαίρεται τη ζωή ως φοιτήτρια στα Γιάννενα».
