Μερικές φορές είναι τόσο κραυγαλέo ένα έγκλημα πολέμου, που δεν γίνεται να μην ταράξει τη συνείδηση της Δύσης. Για παράδειγμα, η σφαγή στο My Lai το 1968, η γενοκτονία της Ρουάντα το 1994 ή οι εξαφανισμένοι της Αργεντινής υπό τη χούντα τη δεκαετία του 1980, ήταν στιγμές που δεν μπορούσαν να αγνοηθούν έτσι απλά.
Ωστόσο και τότε όμως, η Δύση δεν ενήργησε. Το My Lai, που αποκαλύφθηκε δύο χρόνια μετά το γεγονός, έδωσε μόνο περαιτέρω ώθηση σε ένα προϋπάρχον αντιπολεμικό κίνημα των ΗΠΑ. Επομένως, δεν είναι δεδομένο ότι οι φωτογραφίες των Ουκρανών αμάχων που δολοφονήθηκαν με τα χέρια τους δεμένα θα οδηγήσουν σε πόλεις όπως η Bucha να γίνουν κίνητρο για δράση, όταν οι υπουργοί του ΝΑΤΟ και της G7 συναντηθούν αυτή την εβδομάδα στο Βέλγιο. Μέτρα όπως η αναστολή της Ρωσίας από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ μπορεί να έχουν κάποια συμβολική αξία, αλλά το μεγάλο τεστ είναι περαιτέρω ευρωπαϊκές οικονομικές κυρώσεις που μπορεί όχι μόνο να πλήξουν τη Ρωσία αλλά και την ΕΕ.
Η Ρωσία ισχυρίστηκε πως τα πτώματα ήταν μια καλά οργανωμένη δουλειά των Ουκρανών, προκειμένου να πείσουν τους έτσι κι αλλιώς ευκολόπιστους δημοσιογράφους της Δύσης, για τα αποτελέσματα της ρώσικης εισβολής. Ο αναπληρωτής πρεσβευτής της Ρωσίας στον ΟΗΕ Ντμίτρι Πολυάνσκι υποστήριξε: «Οι σημερινοί Ουκρανοί νεοναζί σέβονται πλήρως την παλιά σχολή πρόκλησης των Ναζί του Γκέμπελς και προσπαθούν να μεταθέσουν την ευθύνη στη Ρωσία».
Με βάση ότι η επίθεση είναι η καλύτερη μορφή άμυνας, η Μόσχα προσπάθησε να ζητήσει έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ τη Δευτέρα, αλλά συνάντησε αντίσταση από το Ηνωμένο Βασίλειο, τον σημερινό πρόεδρο του συμβουλίου. Η διπλωματική δραστηριότητα της Ρωσίας είναι λιγότερο σχεδιασμένη για να σπείρει αμφιβολίες στους δυτικούς παρά για να κρατήσει τους ουδέτερους, όπως η Κίνα, η Ινδία, το Ισραήλ και ακόμη και τη Τουρκία. Είναι επίσης μια πράξη πολιτικής αυτοσυντήρησης.
Για τον Volodymyr Zelenskiy, αντίθετα, αυτό πρέπει να είναι ένα σημείο καμπής, η στιγμή να δημιουργηθεί ένας σπασμός στην Ευρώπη και τελικά να συσσωρευτεί τόση πίεση στη Γερμανία ώστε να πάψει να είναι η άγκυρα της Ευρώπης σχετικά με τις κυρώσεις. Από την οπτική γωνία της Ουκρανίας, εάν η Γερμανία μετατοπιστεί, οι υπόλοιπες χώρες που επίσης διστάζουν για αυστηρότερες κυρώσεις, όπως η Αυστρία και η Ιταλία, θα κάνουν πίσω.
Οι τελευταίες εκτιμήσεις δείχνουν ότι η Ρωσία θα κερδίσει έως και 320 δισεκατομμύρια δολάρια από τις εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου μέχρι το τέλος του 2022, δηλαδή το 1/3 περισσότερο από ό,τι πριν από ένα χρόνο. Το ρωσικό ρούβλι σημείωσε άνοδο τη Δευτέρα, αντιστρέφοντας τις προηγούμενες απώλειες και ο βασικός χρηματιστηριακός δείκτης Moex σκαρφάλωσε στα επίπεδα που είχαν δει τελευταία πριν η Ρωσία στείλει χιλιάδες στρατεύματα στην Ουκρανία. Αυτά δεν είναι τα σημάδια μιας οικονομίας που βρίσκεται κοντά σε κατάρρευση.
Σε ένα πρώτο βήμα, ο Zelensky κάλεσε τους δύο αρχιτέκτονες της ειρηνευτικής διαδικασίας του Μινσκ το 2014-15 να έρθουν στο Μπούχα για να δουν πώς ο δρόμος προς τον κατευνασμό μετατρέπεται σε αυτό το φρικτό αδιέξοδο.
Ο πρεσβευτής του στη Γερμανία, Andrij Melnyk, έχει επίσης εντείνει την επίθεσή του για εβδομάδες στους φίλους της Ρωσίας στη Γερμανία. Όπως είπε σε συνέντευξή: «Βλέπετε αυτές τις φρικαλεότητες και ακόμα δεν είστε έτοιμοι να κάνετε οτιδήποτε για να κάνετε τον Putin να χάσει την όρεξή του για αυτές. Πώς μπορείς να κοιμηθείς μετά από αυτές τις εικόνες και να μην κάνεις τίποτα; Τι άλλο πρέπει να συμβεί ώστε να τεθούν στο τραπέζι οι πιο αυστηρές κυρώσεις; Χημικές επιθέσεις; Τι είναι αυτό που περιμένετε;».
Πολλοί λένε ότι η ακλόνητη κριτική του στη Γερμανία είναι τελικά αντιπαραγωγική. Στο Tagesspiegel, για παράδειγμα, κατονόμασε άτομα που συνδέονται με τον Steinmeier όπως ο Jens Plötner, ο σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής του καγκελαρίου Olaf Scholz και ο υφυπουργός στο υπουργείο Εξωτερικών, Andreas Michaelis.
Ισχυρίστηκε ότι πολλοί σημαντικοί πρεσβευτές συμμερίζονται επίσης την εγγύτητα του Steinmeier με τη Ρωσία. Κοιτάζοντας τα πρωτοσέλιδα του γερμανικού Τύπου που τεκμηριώνουν τα εγκλήματα πολέμου του Putin, καθώς και πολλές γερμανικές δημοσκοπήσεις, ο πρέσβης αισθάνεται ξεκάθαρα ότι η πολιτική τάξη βρίσκεται πίσω από το κοινό σε ό,τι η Γερμανία και η οικονομία της είναι διατεθειμένη να θυσιάσει. Ο ίδιος ο Steinmeier εξέδωσε ένα mea culpa, λέγοντας: «Προσκολληθήκαμε σε γέφυρες στις οποίες η Ρωσία δεν πίστευε πλέον και για τις οποίες μας προειδοποίησαν οι εταίροι μας. Η εκτίμησή μου ήταν ότι ο Putin δεν θα δεχόταν την πλήρη οικονομική, πολιτική και ηθική καταστροφή της χώρας του για την αυτοκρατορική του τρέλα. Όπως και άλλοι, έκανα λάθος».
Αλλά το οδόφραγμα δεν είναι πλέον ότι υπάρχει κάποιος στη Γερμανία πρόθυμος να υπερασπιστεί την 20ετή συνειδητή απόφαση της χώρας να εξαρτηθεί από τη φθηνή ρωσική ενέργεια. Αυτό μπορεί να ήταν μια ορθοδοξία πριν από ένα χρόνο κατά τη διάρκεια των συζητήσεων για το Nord Stream 2, αλλά τώρα έχει γίνει αίρεση. Ο αντιπρόεδρος του κόμματος των Ελεύθερων Δημοκρατικών, Γιοχάνες Βόγκελ, θέλει η Μπούντεσταγκ να διεξαγάγει έρευνα για να αναλύσει πώς και γιατί μια τέτοια «λανθασμένη» και «αφελή» πολιτική για τη Ρωσία θα μπορούσε να είχε ακολουθηθεί από προηγούμενες κυβερνήσεις. Η πρόεδρος των Πρασίνων στην Bundestag, Britta Hasselmann, κατηγορεί επίσης την «αποτυχημένη ενεργειακή πολιτική» υπό τη Merkel και τον Γκέρχαρντ Σρέντερ. Ακόμη και ο Patrick Pouyanné, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της TotalEnergies, παραδέχεται ότι ο εθισμός της Γερμανίας στο φθηνό ρωσικό αέριο «ναι, δημιούργησε αυτό το τέρας».
Αλλά το παιχνίδι της ευθυνών για τις παρερμηνείες του Putin στο παρελθόν είναι λιγότερο σημαντικό από αυτό που είναι έτοιμη να κάνει η Γερμανία τώρα. Μέχρι στιγμής, το Βερολίνο αντιστέκεται επίμονα στον αποκλεισμό των ρωσικών τραπεζών από το διεθνές σύστημα πληρωμών καθώς και στην προσωρινή απαγόρευση των εισαγωγών ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ο Pouyanné λέει ότι θα χρειαστούν τέσσερα έως πέντε χρόνια για να τερματιστεί η εξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο.
Ο Scholz, που πρόκειται να φτάσει στο Ηνωμένο Βασίλειο αργότερα αυτή την εβδομάδα, επιμένει ότι η Γερμανία θα στηρίξει περαιτέρω κυρώσεις ως απάντηση στα εγκλήματα πολέμου, αλλά άλλοι υπουργοί επιμένουν ότι αυτό δεν μπορεί να περιλαμβάνει πλήρη απαγόρευση ενέργειας. Ένα πλήρες εμπάργκο θα καταλήξει να βλάψει τη Γερμανία περισσότερο από τη Ρωσία, υποστηρίζει ο Scholz, και έχει στρογγυλοποιήσει μια ομάδα οικονομικών μοντέλων για τον ανεύθυνο ισχυρισμό ότι ένα πλήρες εμπάργκο θα οδηγούσε μόνο σε πτώση 3% του γερμανικού ΑΕΠ.
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:
Switchblade drones: Τα όπλα «καμικάζι» που στέλνουν οι ΗΠΑ στην Ουκρανία
Ουκρανία: Γονείς γράφουν τα στοιχεία των παιδιών τους στην πλάτη τους σε περίπτωση που χαθούν
Με πληροφορίες από Guardian
