Με την κατάθεση ειδικευόμενης γιατρού στο Καραμανδάνειο Νοσοκομείο συνεχίζεται η δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου για τον θάνατο της 9χρονης κόρης της Τζωρτζίνας. Η μάρτυρας είδε το κοριτσάκι το απόγευμα της Παρασκευής, τη δεύτερη δηλαδή ημέρα της νοσηλείας του, και όπως είπε τα ζωτικά του σημεία ήταν καλά. Αναφερόμενη στη στιγμή που η κατηγορούμενη ειδοποίησε τους γιατρούς για το επεισόδιο της ανακοπής της 9χρονης,δύο ημέρες μετά, την χαρακτήρισε «ψύχραιμη» διευκρινίζοντας ωστόσο ότι «όταν σώθηκε το παιδί φάνηκε ανακουφισμένη».

«Την Κυριακή το πρωί το παιδί ήταν στο οξυγόνο. Γύρω στις έξι και τέταρτο το απόγευμα είδα ότι κοιμόταν ήρεμη στο κρεβάτι χωρίς να παρουσιάζει σημεία δυσχέρειας. Ρώτησα τη μητέρα αν είναι καλά και μου είπε πως ναι και πως είχε παραγγείλει κάτι να φάει το παιδί… Αργότερα ήμουν στο γραφείο με την κυρία Καρκανιά και την κυρία Δημητροπούλου. Μας είπε ότι χτυπάει το οξύμετρο αλλά δεν φάνηκε κάτι επείγον, όποτε εγώ δεν πήγα στο δωμάτιο. Όταν πήγα είδα ένα παιδί νεκρό και γινόταν προσπάθεια ανάνηψης. Μου είπαν να καλέσω αναισθησιολόγο, όπως και έκανα. Το παιδί επανήλθε μετά από 50 λεπτά»

Ξεκινώντας η μάρτυρας από την πρώτη φορά που είδε το παιδί, την επόμενη της εισαγωγής του στο νοσοκομείο, είπε πως θα έπαιρνε εξιτήριο γιατί οι εξετάσεις του δεν έδειχναν κάτι ανησυχητικό.

  • Πρόεδρος: Ποια ήταν η πρώτη αντίδραση της μητέρας όταν της είπατε ότι θα πάρει εξιτήριο;
  • Μάρτυρας: Δεν είχε κάποια αντίδραση όσο ήμουν εγώ μπροστά.
  • Π: Ειδοποιηθήκατε για εμετό, τι είδατε;
  • Μ: Κάποια σάλια. Δεν είχε το περιεχόμενο του στομάχου.
  • Π: Το παιδί τι εικόνα είχε εκείνη τη στιγμή;
  • Μ: Καθόταν στο κρεβάτι και είχε καλό χρώμα. Δεν είπε κάτι το παιδί για ενόχληση. Και στην εξέταση που ακολούθησε του επεισοδίου πάλι δεν βρέθηκε κάτι.

Η μάρτυρας είχε εφημερία την επίμαχη ημέρα της Κυριακής. «Είχαν γίνει εξετάσεις λόγω του επεισοδίου του Σαββάτου. Έμαθα ότι είχε ταχύπνοια, είχε πέσει ο κορεσμός του οξυγόνου. Τα συμπτώματα αυτά υφέθηκαν κατά τα τη διάρκεια της νύχτας και το παιδί ήταν σταθερό. Το πρωί ήταν ο μπαμπάς του εκεί. Το παιδί έβλεπε παιδικό στο τάμπλετ, ήταν ήρεμη».

«Ηρθε ήρεμη και μας χτύπησε την πόρτα»

Όπως είπε η μάρτυρας το γραφείο των γιατρών βρισκόταν στα 20-30 μέτρα από το δωμάτιο που νοσηλευόταν η Τζωρτζίνα. «Χτύπησε η πόρτα με ένα απλό χτύπημα. Άνοιξε η κυρία Καρκανιά η συνειδικευόμενή μου. Ήταν η μητέρα και μας είπε “ελάτε γιατί χτυπάει το οξύμετρο”».

  • Προέδρος: Με ηρεμία όπως το περιγράφετε εδώ;
  • Μάρτυρας: Ναι με ηρεμία.
  • Π: Τι κάνατε εσείς;
  • Μ: Επειδή δεν μας έδωσε την αίσθηση του επείγοντος, συνέχισα να γράφω ένα φάκελο που συμπλήρωνα και πήγαν η διευθύντρια της κλινικής και η συνειδικευόμενή μου… Πήγα έπειτα από λίγο στο δωμάτιο, άκουσα φωνές και το οξύμετρο να χτυπάει. Μου δόθηκε εντολή να ειδοποιήσω τον αναισθησιολόγο. Ήρθε άμεσα. Πρώτα ήρθε η ομάδα του, οι νοσηλευτές που είναι εξειδικευμένοι στην αναζωογόνηση κι έπειτα ο αναισθησιολόγος. Όταν κάλεσα τον αναισθησιολόγο γύρισα πίσω και έκανα ΚΑΡΠΑ. Συμμετείχα στις μαλάξεις» περιέγραψε η μάρτυρας.
  • Πρόεδρος: Γιατί αναφέρετε ότι η μητέρα σας είπε “θα δίνατε στο παιδί αυτό εξιτήριο;”»
  • Μάρτυρας: Μου έκανε εντύπωση ο τόνος της.
  • Π: Δεν είναι σύνηθες να έχουν τέτοιες συμπεριφορές οι γονείς;
  • Μ: Έτσι το εξέλαβα. Είναι σύνηθες βέβαια, αλλά αυτό μου έμεινε.
  • Εισαγγελέας: Είχε διακοπεί η σίτιση κι έφαγε κανονικά μετά;
  • Μ: Την Παρασκευή διεκόπη η σίτιση, αλλά το Σάββατο που έγινε υπέρηχος κοιλιάς δε βρέθηκε κάτι όποτε ξεκίνησε η σίτιση.
  • Ε: Η μητέρα σας ρώτησε για να παραγγείλει απ’ έξω φαγητό;
  • Μ: Όχι.
  • Ε: Έπρεπε να σας ρωτήσει για κάτι τέτοιο;
  • Μ: Ναι κανονικά θα έπρεπε.

Η δίκη συνεχίζεται.