Το εγκληματικό του παρελθόν του Larry Miller παρέμενε κρυφό καθώς ανέβαινε πολύ στην Nike, κυρίως ηγούμενος του Jordan Brand κι ανεβάζοντας το franchise των Portland Trail Blazers NBA. Ωστόσο, οι τύψεις είναι ένα μεγάλο βάρος και μια ωρολογιακή βόμβα που μπορεί ανά πάσα στιγμή να εκραγεί. Ο Miller έψαχνε έναν τρόπο για να λυτρωθεί για αυτό που είχε διαπράξει πριν από 56 χρόνια.

Λέει ότι υπέφερε από ημικρανίες και εφιάλτες μέχρι που αποφάσισε να ανοιχτεί για όλη του τη ζωή στο κοινό. Τα είχε γράψει όλα στα απομνημονεύματά του, αλλά δεν ήταν αρκετά για να ηρεμήσει. «Είχα εφιάλτες σε τακτική βάση ότι θα επιστρέψω στη φυλακή», λέει στο CNN. «Είχα απίστευτους πονοκεφάλους και είμαι σίγουρος ότι όλα αυτά ήταν από την απλή προσπάθεια να τα κρατήσω όλα κρυφά. Ανησυχούσα ότι μπορεί να βγει στη φόρα. Υπήρχε πάντα ο φόβος ότι με κάποιο τρόπο αυτό θα καταστρέψει ό,τι έχω φτιάξει μέχρι εδώ».

Με το νέο βιβλίο «Jump: My Secret Journey from the Streets to the Boardroom» έχει σκοπό να εμποδίσει ένα παιδί σήμερα από το να κάνει κάτι που θα μετανιώσει ή να δείξει σε έναν φυλακισμένο ότι υπάρχει ζωή μετά τη φυλακή. Παραδέχεται ότι ο ίδιος είχε παρασυρθεί από τα κυκλώματα των δρόμων και είχε εμπλακεί σε συμμορίες για αρκετά χρόνια.

Η «χαριστική βολή» ήταν ο θάνατος ενός φίλου του, και μέλος της συμμορίας τους. Αυτός και κάποιοι άλλοι πήγαν στις 30 Σεπτεμβρίου 1965 στο τερέν της αντίπαλης ομάδας, όταν είδαν έναν έφηβο. Ο Miller τον κατηγόρησε ότι άνηκε στην αντίπαλη συμμορία, τον πυροβόλησε στο στήθος και έφυγε. Ο Miller και η παρέα του συνελήφθησαν από την αστυνομία σε κοντινή απόσταση.

To θύμα ήταν ο Edward David White, ένας 18χρονος πατέρας ενός παιδιού. Γύριζε σπίτι από τη δουλειά, είπε η οικογένειά του, και δεν είχε σχέση με συμμορίες. Μετά από χρόνια, ο Tyrone Kegler, ο ανιψιός του συναντά τον δολοφόνο του θείου του, που είχε προκαλέσει τόσο πόνο στην οικογένειά του. Είναι μία από τις πολλές δεύτερες ευκαιρίες που δόθηκαν στον Miller, αν και αναγνωρίζει ότι θα έπρεπε να είχε έρθει σε επαφή νωρίτερα.

Έχει συναντήσει τους συγγενείς του White δύο φορές, όπως αποκαλύπτει ο Ronald Marrero, δικηγόρος που εκπροσωπεί την οικογένεια White. Υποστηρίζει ότι ο Miller ζήτησε συγγνώμη που δεν επικοινώνησε πριν από τη δημοσίευση του βιβλίου. Η Barbara Mack, η αδερφή του White, είπε ότι τον συγχώρεσε. Έγραψε το βιβλίο του μαζί με την κόρη του Laila Lacy, η οποία του έδωσε και εκείνη μια δεύτερη ευκαιρία αφού την πλήγωσε. Όταν η Lacy πήγαινε σχολείο, η μητέρα της πέθανε και ο Miller δεν εμφανίστηκε στην κηδεία για να είναι στο πλευρό της κόρης του.

Οι ποινές του Miller και η «λύτρωση»

Μεγάλο μέρος του θέματος του βιβλίου έχει να κάνει με τις δεύτερες ευκαιρίες που του δόθηκαν, τις οποίες αξιοποίησε με τον καλύτερο τρόπο. Ωστόσο, η λύτρωσή του δεν ήταν εύκολη. Υπηρέτησε μόνο 4μιση χρόνια πριν από την αποφυλάκισή του. Στην συνέχεια συνδέθηκε με το Έθνος του Ισλάμ, αλλά γύρισε πίσω στη φυλακή όταν προσπάθησε να βρει χρήματα για την οργάνωση μέσω ένοπλης ληστείας, εκβιασμού και πώλησης ναρκωτικών, παρόλο που όλα αυτά είναι ενάντια στις ισλαμικές διδασκαλίες.

Τιμωρήθηκε με φυλάκιση μόλις εννέα μηνών για παραβίαση της αποφυλάκισής του για τη δολοφονία του White. Οι ποινές για τις ληστείες διατάχθηκαν να εκτελούνται ταυτόχρονα και όχι η μία μετά την άλλη, οπότε εξέτισε συνολικά άλλα 4,5 χρόνια για αυτές.

Συνέχισε να αποκτά γνώση πρώτα μέσα στη φυλακή χρησιμοποιώντας επιχορηγήσεις Pell, που δίνονταν στους κρατούμενους, και μετά αξιοποίησε ένα πρόγραμμα ημερήσιας αποφυλάκισης για να πάει στο κολέγιο. Αποφάσισε να δουλέψει σε κορυφαία λογιστική εταιρεία και να κρατήσει κρυφό το παρελθόν του. Κάτι που δούλεψε.

Πολλές από τις δουλειές του μετά από αυτό δεν περιελάμβαναν αιτήσεις και συμφωνήθηκαν με χειραψία. Υπήρχαν όμως στιγμές απεχθούς φόβου, ακολουθούμενες από προσωρινή ανακούφιση. Όταν υποβλήθηκε σε έλεγχο ιστορικού για να δεχτεί μια πρόσκληση για δείπνο από τον Λευκό Οίκο Clinton, πέρασε.

Οι εφιάλτες για το παρελθόν του κορυφώθηκαν όταν έγινε πρόεδρος των Portland Trail Blazers, για τα μπλεξίματα που είχαν οι παίκτες με το νόμο. Το εγκληματικό παρελθόν του παρέμεινε ιδιωτικό, κάτι που πλέον ότι είναι απίθανο να συμβεί σήμερα στην εποχή της Google. Όταν ετοιμαζόταν να σπάσει τη σιωπή του, στράφηκε σε όσους γνώριζε από την ηγεσία της Jordan στη Nike, από τον συνιδρυτή της Nike Phil Knight, τον Επίτροπο του NBA Adam Silver και  μέχρι και τον ίδιο τον Michael Jordan.

Αναφέρει ότι τον υποστήριξαν όπως και την απόφασή του να μιλήσει τώρα με την ελπίδα να βοηθήσει έναν άλλο έφηβο που βρίσκεται σε ίδια θέση ή να ενθαρρύνει κάποιον μέσα ή που είχε βγει από τη φυλακή να αλλάξει τη ζωή του.