Πριν από μερικούς μήνες, γράφαμε εδώ για αυτό που συμβαίνει στην Κολομβία, όπου η χώρα αποφάσισε να επιβάλλει μέτρα περιορισμού σπατάλης του νερού και να βγάλει κουπόνια για τη χρήση του ανάλογα με τις γειτονιές στη Μπογκοτά, την πρωτεύουσα. Και λέγαμε ότι αυτό θα το δούμε σύντομα και σε άλλα μέρη. Δεν προλάβαμε να το γράψουμε και ήδη ένα ελληνικό νησί βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τον επόμενο μήνα λόγω έλλειψης πόσιμου νερού.
Η Λέρος λοιπόν, ένα νησί ήρεμο, ένα νησί που δεν έχει προμοταριστεί και έχει κάθε χρόνο μερικές χιλιάδες τουριστών, θα κληθεί μέσα στον Ιούλιο να πληγεί οικονομικά χάνοντας ακόμα και αυτούς τους λίγους, επειδή η διαθεσιμότητα νερού είναι πια αρκετά χαμηλή, ώστε να είναι στο όριο για τους ντόπιους και να μη χωράει πρόσθετο βάρος.
Ο δήμαρχος του νησιού, ο κ. Τιμόθεος Κωττάκης, κατέθεσε αίτημα στο Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας ώστε να αποδεσμευτούν ποσότητες νερού από την Αθήνα και να μεταφερθούν άμεσα με πλοία του Πολεμικού Ναυτικού στο νησί, ενώ ταυτόχρονα κηρύχθηκε κατάσταση έκτασης ανάγκης για ένα μήνα.
«Αποφασίζουμε την κήρυξη σε κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Λέρου της Περιφερειακής Ενότητας Καλύμνου της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, για την διαχείριση των συνεπειών που ενδέχεται να προκύψουν από την εκδήλωση φαινομένων λειψυδρίας στην παραπάνω περιοχή. Η εν λόγω κήρυξη θα ισχύει από την ημερομηνία έκδοσης της παρούσης και για έναν (1) μήνα, ήτοι έως και 25 Ιουλίου 2024. Μετά το πέρας του καθορισθέντος χρόνου, θα γίνει, δίχως νέο έγγραφο, άρση της παραπάνω κατάστασης Έκτακτης Ανάγκης Πολιτικής Προστασίας» αναφέρεται στη σχετική απόφαση της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας.
Όπως λένε τα ρεπορτάζ και υποστηρίζει η δημοτική αρχή, η αιτία για την έλλειψη νερού οφείλεται σε ενέργειες που δεν έγιναν από την προηγούμενη αρχή στις μονάδες αφαλάτωσης
Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι αυτό δεν είναι κάτι που χρειάζεται να το μεγαλοποιήσουμε, διότι πρόκειται για αμέλεια, εφόσον ισχύει, της προηγούμενης αρχής. Είναι όμως μόνο αυτό;
Η Λέρος δεν είναι το μόνο νησί με πρόβλημα
Αυτό που γίνεται στο Μεγανήσι αυτές τις μέρες, στο νησί που βρίσκεται απέναντι από τη Λευκάδα, αποδεικνύει πως έχουμε πλέον και ορατά τα σημάδια της κλιματικής κρίσης που έφερε φέτος στη χώρα μας πολύ ήρεμο χειμώνα, ήπιο, με ελάχιστες βροχές, και ένα καλοκαίρι να ξεκινάει από αρχές Απριλίου, με τον Ιούνιο να καταγράφει 40άρια για πρώτη φορά.
Η ανακοίνωση του δήμου στο νησί είναι ενδεικτική:
«Η κλιματική αλλαγή είναι γεγονός, η μείωση των βροχοπτώσεων κατά τη διάρκεια του χειμώνα και οι νωρίς αυξημένες θερμοκρασίες έχουν σαν αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση των υδάτινων αποθεμάτων. Πρόβλημα που πλέον αντιμετωπίζουμε και στη γεώτρηση της Βαυκερής, η οποία αποτελεί την κύρια πηγή υδροδότησης του Μεγανησίου.
Προκειμένου να αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση και να διασφαλίσουμε ότι θα υπάρχει επαρκές νερό για τις ανάγκες μας, θα προχωράμε σε διακοπές νερού για τις οποίες θα ενημερώνεστε. Αλλά αυτό από μόνο του δεν αρκεί, είναι εξίσου σημαντικό όλοι να συμβάλουμε στην προσπάθεια εξοικονόμησης νερού.
Βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν διαρροές σε βρύσες ή σωλήνες του σπιτιού σας. Εάν διαπιστώσετε διαρροή στο δρόμο ενημερώστε αμέσως το Δήμο. Ποτίστε τον κήπο σας προσεκτικά. Μην πλένετε τις αυλές και τους δρόμους καθημερινά για να δροσίσουν. Αποφύγετε το συχνό πλύσιμο των αυτοκινήτων. Εννοείται ότι θα παρακολουθούνται οι καταναλώσεις και ότι απαγορεύεται ρητά το άδειασμα και ξαναγέμισμα πισινών. Κάθε σταγόνα μετράει και μαζί μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά. Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας».
Δε χρειάζεται να έχεις επιστημονικές γνώσεις για να καταλάβεις ότι η έλλειψη βροχοπτώσεων είναι αποτέλεσμα της αλλαγής των κλιματικών συνθηκών και της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Μόνο αντίληψη χρειάζεται και να μην είσαι ένας αρνητής και συνωμοσιολόγος.
Ούτε η Λέρος είναι το μόνο νησί που θα το δούμε αυτό, ούτε το Μεγανήσι. Σε πολλά μικρά νησιά η έλλειψη νερού είναι έντονη και ο τουρισμός προκαλεί μεγάλες πιέσεις, ενώ στα μεγάλα νησιά δεν έχει φανεί ακόμα, γιατί το χρήμα που ρέει εκεί, προσφέρει ποσότητες πόσιμου νερού, με μεγάλες μεταφορές εμφιαλωμένων μπουκαλιών. Πρόκειται για τα νησιά που έχουν άμεσο δρομολόγιο από τα ηπειρωτικά λιμάνια. Και σε αυτά όμως, η υπερσυσσώρευση τουριστών θα προκαλέσει προβλήματα στους ντόπιους.
Βλέπουμε, επομένως, πως ο τουρισμός δεν είναι μια βιομηχανία που πρέπει να ποντάρουμε πολλά, ακριβώς γιατί σε πολλές περιπτώσεις γίνεται εις βάρος των ντόπιων που μετράνε και την τελευταία σταγόνα για να βλέπουν να φτιάχνονται πισίνες δεξιά κι αριστερά. Και δεν είναι μόνο οι άνθρωποι. Επηρεάζεται όλο το έδαφος, οι καλλιέργειες, η πανίδα που υπάρχει στο κάθε νησί.
Γι’ αυτό θα γράφουμε και θα το ξαναγράφουμε: τουριστική συνείδηση. Αυτό είναι το κλειδί.
